Het lijkt wel of elke baby die je in de ogen kijkt, blauwe ogen heeft. Wij vroegen ons dan ook af, heeft elke baby bij de geboorte blauwe ogen? En hoe komt het dat die kleur vaak nog verandert?
Onderzoek wijst uit dat er inderdaad veel baby’s met blauwe ogen zijn, maar het is een misverstand dat alle kinderen met die kleur ter wereld komen. Amerikaanse wetenschappers registreerden zes jaar lang bij vierhonderd blanke tweelingen de oogkleur en noteerden dat 10 procent van de kinderen vlak na de geboorte al donkere ogen had. Van de meeste kinderen wordt de oogkleur in de eerste zes levensjaren gaandeweg donkerder.
Afrikaanse en Aziatische kinderen hebben meestal lichtbruin of lichgrijze ogen bij de geboote. Later worden hun ogen ook donkerder.
Een zoektocht op internet leert ons dat de iris twee pigmentlagen heeft. De achterste laag bevat al bij de geboorte pigment, het is de voorste laag die het verschil maakt. Het aantal kleurstofcellen in die laag is bij iedereen gelijk maar de hoeveelheid kleurstof die de cellen aanmaken, loopt uiteen. Als de kleurstofcellen weinig melanine aanmaken blijven de ogen blauw, als ze veel aanmaken worden de ogen bruin. Een groene kleur zit daartussen in.
Bruine of blauw ogen?
Beide ouders geven een gen door dat de oogkleur bepaalt. Als tweemaal het gen aanwezig is voor blauwe ogen, dan zal de baby blauwe ogen hebben. Als er zowel een gen is voor bruin als voor blauw, dan worden het bruine ogen. Dat komt omdat het gen voor bruin dominant is. Het gen met de code voor blauwe ogen noemt men recessief. Als beide ouders bruine ogen hebben, maar ieder ook het gen met de code voor blauwe ogen heeft, is het toch mogelijk dat beiden precies dat gen doorgeven en dus een kind met blauwe ogen krijgen. Die kans is 1 op 4.