Op 1 juli werd mijn derde zoon geboren. Gezond, alles erop en eraan, bevalling ging goed met een snel herstel. Dit ging toch allemaal van een leien dakje. Totdat ik toch een lichamelijk gebrek bespeurde. Ik miste een hand, een derde hand welteverstaan. Probeer eens met 3 kinderen iets te gaan doen en je mist hem gelijk. Ik noem even een paar situaties.
- De supermarkt. De winkelbedienden houden nog net niet angstvallig de wijnflessen vast als ze je aan zien komen met een twee- en vierjarige plus nog een kinderwagen. En dat terwijl het zulke lieve ventjes zijn. Ok, als ze samen zijn, onstaat er wel kattekwaad. Bij elk gangpad ben ik er wel eentje kwijt en bij de kassa ontdek ik allerlei zaken die ik zelf niet in het karretje heb gegooid. De moeite van het terugbrengen (weer uit de rij enzo) laat ik dan maar achterwege…
- De auto. Het dilemma begint bij het bepalen van wie het eerst in de auto moet. Kies je voor de baby, dan rennen er twee jongetjes weg. Kies je voor de oudste dan rent alleen de peuter weg of hij steekt de baby de ogen uit. Kies je voor de middelste dan zal de oudste ongetwijfeld weer iets leuks bedenken (in de auto klimmen en de deuren van binnenuit vergrendelen bijvoorbeeld). Hetzelfde dilemma speelt zich weer af bij het uitstappen. Over de rit zelf zal ik maar zwijgen.
- School. De oudste van vier gaat naar school. Als je die gaat brengen, gaan de broers natuurlijk mee. In het klaslokaal probeer je leuk afscheid te nemen terwijl je peuter de klas onveilig maakt en in het slechtste geval de baby ook nog huilt als deze al niet door andere klasgenoten (hardhandig) wordt geaaid…
Gelukkig wordt het gemis van de derde hand gecompenseerd met heerlijke momenten: samen een verhaaltje lezen, lekker badderen, een lief kusje als je ze afzet op school of op de creche, een zo hoog mogelijk duplokasteel bouwen, naar twee kleine ventjes kijken die hun babybroertje vermaken met grapjes, …nou ja, in deze categorie kan ik er gelukkig een stuk meer opnoemen.
En eigelijk weet ik inmiddels dat het ook met 1 hand lukt. Iets dat ik een maand geleden aan den lijve ondervond dankzij een gebroken elleboog. Ja, ik word er steeds handiger in…
Geertje is de moeder van Pieter (4), Herman (2) en Auke (2 maanden)