meisje en moeder

Spelen?

Gastblogger Blogwedstrijd

Nu de kinderen iets ouder zijn geworden, houd ik ze nog maar zelden zoet met een puzzel of gezellig spelletje. Het ultieme vermaak op een vrije middag is spelen met een vriendje. Dit heeft soms heel wat voeten in aarde, vooral als het beoogde vriendje geen tijd heeft of we zelf al andere verplichtingen hebben.

De bijbehorende teleurstelling verloopt ongeveer als volgt: Om twaalf uur gaat de school uit en stromen de kinderen uitgelaten het schoolplein op. Hand in hand zie ik ze aankomen. Kan ik spelen? vraagt hij lief. Nee, vandaag helaas niet jongen, want we moeten zus-en-zo. Het vriendelijke gezicht verandert ogenblikkelijk in een onheilspellende snoet. De wenkbrauwen dalen, de ogen worden ijzig koud en van de mond blijft alleen een verbeten streep over. Daarna volgt soms een hartverscheurend gesnik, dit hangt af van de leeftijd van het betreffende kind. Ik neem hem aan de hand en voer hem af richting huis. Onderweg probeer ik hem te paaien met alternatieven om er zo alsnog een leuke middag van te maken. Dat betekent vaak wel dat ik automatisch de hoofdpersoon word in een nog te bedenken rollenspel. Zoiets als, mama, ik was ober en dan was jij de gast. Wilt u iets drinken, mevrouw? Nou, doet u mij maar een dubbele whiskey meneer, om te beginnen. Overigens, dit is een willekeurig voorbeeld, we spelen ook heus wel eens gewoon schooltje.

En dan, aan het einde van een drukke week, is daar tot slot de zaterdag. Een stuif-es-in waarbij tal van kinderen de hele dag in en uit loopt. Mijn vlijtig gepoetste huis  komt zwaar onder vuur te liggen. Net als ikzelf trouwens, want de lastige vragen vliegen me om de oren. Mag de tent op, mogen we op je bed springen, mogen we chips (11 uur ’s ochtends…), mag ik skaten zonder beschermers, mag ik bloemen plukken in de achtertuin, mag ik met mijn skippybal van de glijbaan? Uhhh, ‘weet ik veel’ zou ik wel eens willen uitroepen! Je moet ook maar overal een antwoord op hebben. En als je het zo gauw niet weet, wordt de vraag onbeschroomd herhaald tot je uiteindelijk toch reactie geeft.

Maar ondanks alle uitdagingen, commotie en keet, zou ik het ouderschap niet willen missen en hoop ik nog vele jaren te mogen genieten van de glansrol in mijn eigen klucht ‘mama speelt vader en moedertje’.

Marjanne is de moeder van Sam (7) en Floor (5)