Blog 2 Syrië

  • 2 april 2013 om 21:45 #819
    mamaliefjes
    Bijdrager

    Tweede blog, alweer bijna woensdag.

    Mama, ‘wat is Syrië’, vraagt Sophie. Dat is een land in het Midden Oosten. Ze heeft de krant voor zich. Fijn, inmiddels kan ze alles lezen. Ze heeft besloten dat ze daar naar toe wil verhuizen. Vol onbegrip kijk ik haar aan. Besluit maar te vragen naar haar beweegredenen. Langzaam begint ze haar betoog. Ons is bekend dat als Sophie aan een verhaal begint, je daar niet een, twee, drie vanaf bent. Eerst volgt er een uitgebreide inleiding over wat ze later wil worden. Ze kan redelijk leren en heeft besloten dat ze dokter wil worden. En niet zomaar een dokter. Nee, eentje die iedereen beter kan maken. Want, mama, weet jij wel dat als je kanker hebt, dat je dan dood gaat. Ik probeer wat nuance aan te brengen. Echter wordt onderbroken, ze houd een verhaal en of ik haar eerst even kan laten uitpraten. Ik sta hier nog wel even.

    Ik probeer de krant in handen te krijgen. Daar was ik nog niet aan toe gekomen deze zaterdag. Mislukt, ze houdt de krant dicht bij zich. Er komen allerlei ziektes langs, waarvan ik geen idee heb, dat zij van het bestaan af wist. Tussen neus en lippen door krijgt ook de paus er nog even van langs. Dat er zoveel kindjes in Afrika zijn is allemaal zijn schuld. Schijnbaar kijk ik een beetje moeilijk, dus ook dat wordt door mijn zevenjarige verduidelijkt. Anticonceptie blijkt al geheel ingeburgerd. Redelijk in shock luister ik gedwee verder.

    Sophie is nu aangeland bij waar het daadwerkelijk om gaat. In Syrië kun je op elf- à twaalfjarige leeftijd als dokter in een ziekenhuis werken. Dus als we nu kunnen verhuizen, dan redt ze dat wel. Waarom moet je hier dan eerst nog naar de middelbare, vraagt ze in al haar onschuld.

    Besluit dat hier maar de Midden Oosten politiek aan bod moet komen. Weet niet of dit educatief verantwoord is, maar naar Syrië verhuizen is ook geen optie. Ik leg haar ook uit dat Mohamed Asaf ook graag gewoon naar school zou gaan. En dat hij het ook fijn zou vinden als zijn mama met een kopje mierzoete muntthee op hem zat te wachten na school, een kus op zijn voorhoofd voor het slapen.

    Na een betoog mijnerzijds, zoveel mogelijk op het niveau van een zevenjarige, zonder te oordelen, leg ik haar het Midden Oosten in een notendop uit. Voor zover dat mogelijk is. Mijn meisje komt tot de conclusie dat ze toch maar hier dokter wordt.

    ’s Avonds in bed komt ze er op terug. Haar spaarpot ligt stuk op de grond. Of het genoeg is voor een vliegticket. Ze heeft besloten dat ze Mohamed Asaf gaat halen en of ik mee ga. Ik leg uit dat dat echt niet mogelijk is. Mijn kleine meid valt die avond huilend in slaap. Trots, met tranen in mijn ogen en pijn in mijn hart, doe ik haar kamerdeur dicht, haar hart zit op de goede plek. En ze heeft ook de hele Midden Oosten politiek begrepen. Zinloos en zo snel mogelijk weg daar.

  • 3 april 2013 om 05:51 #5588
    MaMarieke85
    Bijdrager

    Poeh! Waar je je op 7 jarige leeftijd al niet al mee bezig kan houden… Ik heb zelf zo’n ‘ik-wil-de-mensheid-redden’ hart en kijk daardoor al nauwelijks het nieuws… Heftig hoor!

  • 9 april 2013 om 20:20 #5652
    fambloem
    Bijdrager

    Die is er al vroeg mee bezig !
    Onze oudste is ook zo.

    Ze wil overal een oplossing voor vinden en wil later zoveel worden en uitvinden dat ze nu wel al mag beginnen om alles voor elkaar te krijgen.

    Ze wil o.a medicijnen uitvinden tegen kanker.
    Schoenen ontwerpster worden omdat ze nooit de juiste schoenen vindt
    Rijk worden om alle mensen een huis te kunne geven.
    Dolfijnentrainster omdat dolfijnen haar lievelingsdieren zijn
    Banket bakker om voor alle verjaardagen een taart te maken en wij
    als familie krijgen dan 25% korting.
    Ze wil juf worden zodat alle kinderen wat van haar kunnen leren
    Ze wil kok en serveerster worden nu had ze voorgenomen om samen met haar
    broertje een restaurand te beginnen
    Ze wil de baas worden over de hele wereld zodat er geen ruzie meer is
    en iedereen gelijk is en gelijk behandeld word
    En zo staan er nog heel veel reden op papier wat ze wil gaan doen en waarom.

    Aan de ene kant vind ik het echt leuk om te zien hoe ze met de wereld om haar heen bezig is maar ik zeg ook wel tegen haar dat ze later nog tijd genoeg heeft om natedenken wat ze wil doen en gaat doen en ze nu eerst moet genieten van haar kindheid.

  • 10 april 2013 om 10:20 #5682
    trotsemamavan4
    Bijdrager

    dacht pfff een blog over syrie.. geen zin in maar gaat heel ergens anders over..

    wauw wel een mooie visie voor haar..

    hier is onze oudste ook zo een wereldverbeteraar…

Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.