-
Pfff, ik zit hier met een brullend kind aan tafel. Anne-Lieke wil haar bord niet leeg eten. Ze heeft aan het begin van de maaltijd de keuze gekregen: naar bed of je bord leeg eten. Ze koos voor eten (omdat ze geen zin had alleen naar boven te gaan). En nu iedereen klaar is wil ze toch liever naar bed. Tja, dat feest gaat niet door. Nu moet ze haar bord leeg eten. En ze begint in de gaten te krijgen dat ze haar zin echt niet gaat krijgen en dus is het nu drama. Ik heb de laptop maar op tafel gezet, want dit zal nog wel even duren 😉 Pfff, ik had mij ontzettend verheugd op een rustig avondje op de bank, na een drukken dag 😕
-
Pffff het is inmiddels bijna 20.00 uur en ze zit nog aan tafel 😯 Hoe lang gaat dit nog duren? En wat doen we nu, toch naar bed of aan tafel laten zitten?
-
Ik weet niet zo goed hoe ik moet reageren. Ik heb namelijk een hekel aan ‘dwingen’ te eten. ik begrijp dat je haar de keuze hebt gegeven, maar dat het nu nog altijd niks worden wil maakt denk ik wel dat het nu klaar is… toch…?
Ik weet dat mijn zusje vroeger heel slecht at, puur omdat ze van mijn moeder moest eten. Als ze niet at ging ze niet naar bed etc. Dat gaf haar geen extra honger en ze vertelde laatst dat ze nu pas een paar jaar (ze wordt 26 in juni) eten als leuk en lekker ervaren kan. Ik ben dus niet zo streng, ook niet met Gabriel. Dat was ik eerst wel, maar door te praten met anderen erover heb ik ook wel gezien wat het kan doen met een kind als het gedwongen wordt. Ik bedoel dit verder niet gemeen hoor! Gewoon hoe ik het bekijk 😉 succes met je draakje 🙂 -
Tot voor kort at Anne-Lieke helemaal niets van het avondeten. We hebben er ook nooit een strijd van gemaakt, juist omdat we geen strijd van eten willen maken. Maar sinds een paar weken eet ze eigenlijk best heel goed en blijkt als ze proeft, dat ze heel veel nog lekker vindt ook. De maaltijd van vanavond heeft ze twee weken terug met smaak opgegeten en nu vertikt ze het een hap te nemen.
Sinds een paar dagen doet ze weer moeilijk en geven wij haar de keuze: naar bed of eten. Als ze dan kiest voor eten moet ze ook eten en niet blijven zitten zolang het gezellig is en dan alsnog zonder te eten naar bed gaan.Ik snap dat je zegt geen strijd. Punt is dat wij juist van de psycholoog te horen krijgen dat we consequent moeten zijn. Wat mij betreft houdt dat ook in als zij kiest voor eten ze ook echt moet eten.
Uiteindelijk viel ze aan tafel in slaap en schrok ze weer wakker toen we haar aanspraken. Het compromis was drie happen en die heeft ze genomen en toen is ze naar bed gegaan.
Ik weet ook echt niet of ik hier goed aan gedaan heb. Die fase van niet eten ben ik zo klaar mee! En ik denk dat we al aardig zijn door haar een keuze te geven. Maar ik vraag mij ook sterk af of we met deze strijd iets gewonnen hebben, nu is het eten een strijd en dat heb ik al die jaren juist niet gewild. Waarom is opvoeden soms zo lastig?
-
Ik moet er ook eerlijk bij zeggen dat dit totaal niet goed voelt hoor. Maar als je A zegt… Toen we eenmaal een weg waren ingeslagen konden we niet meer terug.
En het vervelende is als ze niet eet dat ze ook heel vaak ’s nachts wakker wordt van de honger en daar heeft ze mij weer mee. -
Ja dat kan ik me voorstellen. Ik wist natuurlijk ook verder niks van hiervoor bij jullie natuurlijk 😉 bij ons was er geen keuze, nou ja 1 en dat was eten… Tsja 😕
Misschien een grens afspreken, rond de normale etenstijd de keuze geven, bed of eten en als ze eten kiest tot max. 1 uur nadat de rest klaar is haar proberen te laten eten? Dan zit je niet je hele avond alleen maar strijdt te leveren?
Ik weet het natuurlijk ook niet en kan me voorstellen dat ze dan ’s nachts wakker wordt van de honger en dan zit je weer met de gebakken peren… Lastig hoor.
Mijn zusje had gewoon altijd weinig honger, maar kreeg evenveel als de rest. Mijn moeder besloot zelf de strijdt te leveren. Nadat de huisarts zei dat als mn zusje daar genoeg aan had dat dat schijnbaar voor haar genoeg was (op dat moment was het 1 kopje met en 1 boterham per dag!!!!). Voor zover ik weet is zij ’s nachts ook nooit wakker geworden van de honger en ze is nu een gezonde jonge vrouw 😉Het consequent zijn doe ik ook. Er zijn momenten waarop er gegeten wordt en daarmee klaar. Heel af en toe vraagt Gabriel nu nog wel een fles in de nacht, maar dat hangt eigenlijk niet samen met hoe hij ’s avonds eet.
Maar het blijft een lastige zaak hoor! Succes
-
Heel lastig dit ja 😕
Mijn broertje wou ook slecht eten, nadat we op vakantie waren geweest.
Hij mocht dan aan tafel zitten en mee – eten, maar deed hij dit niet en wij gingen met z’n allen gezellig tv kijken of iets anders doen na het eten, moest hij met zijn eten op de gang zitten.
Hij kreeg een half uur en had hij het dan nog niet op, dan ging hij naar bed, zonder eten. Mijn ouders hadden een klokje in de gang gezet zodat ook hij wist hoeveel tijd hij nog had.Misschien dat dit je nog een beetje kan helpen 😉
-
O herkenend !!
Onze oudste doet dit elke avond !!
Ze eet na ander half uur wel haar bord leeg.
En komt er dan elke keer achter dat als ze sneller was gaan eten ze ook nog tijd had om te spelen,tv kijken of iets anders te doen.
Maar toch doet ze het elke avond weer.Als ze niet wil eten doe we een klein gedeelte van de bord af.Met als voorstel dat als ze het laatste wel op eet dan klaar is.
Zo eets ze tenmiste wel wat
-
Ik heb gisteravond de hele avond een rotgevoel gehouden aan het hele voorval. Het voelde zo verkeerd en tegelijk had ik ook geen keuze meer. Het probleem was eigenlijk dat ze anders reageerde dan ik had verwacht. Meestal als ik haar de keuze geef ‘eten of naar bed’ dan gaat ze eten. Nu koos ze eten maar nam geen hap. En daarna had ik verwacht dat er een moment zou zijn dat ze op zou geven en zou gaan eten en dat kwam maar niet. Ze hield veel langer vol dan ik had verwacht.
Achteraf denk ik dat haar buik best wel vol zat van het eten ’s middags. Ze had veel poffertjes gegeten bij de lunch, een flink stuk cake halverwege de middag en nog chips. Ze was namelijk ook op het kinderfeestje van Julia.
Toen ze koos voor eten maar het niet deed hadden we na een minuut moeten ingrijpen, je eet echt of je gaat naar bed. We hebben het te lang laten duren. En mijn man wist zich geen raad met de situatie en deed niets. Maar hij geeft ook toe dat hij in had kunnen grijpen om een compromis voor te stellen.
Laten we het maar houden op een leerpunt 😉 -
Volgende keer beter!
En over volgende keer gesproken…. Hoe ging het eten vanavond? -
Gisteravond had ze wel trek, maar we aten iets dat haar niet direct aansprak (andijviestampot uit de oven). Ik heb met haar afgesproken dat ze drie happen moest nemen, omdat ze drie jaar is. Daar ging ze mee akkoord en heeft zonder mopperen drie happen genomen. Daarna wilde ze niet verder eten, terwijl haar buik niet vol zat. Ze had mazzel dat ze genoeg kruisjes verdiend had om op te blijven en op zaterdagavond hoort bij opblijven iets lekkers. Vanavond zullen we geen strijd hebben, want dan eten we iets wat ze lekker vindt.
-
Nou ja, wel een goed compromis dan 😉 maar het zou natuurlijk fijn zijn als ze altijd goed zou eten.
Ik vrees wel een beetje voor de peuterleeftijd hoor… Omdat mijn vriend sommige dingen weigert te eten (bijvoorbeeld de groenten in de groentensoep), terwijl hij het wel lust. Ik moet soep altijd een cremesoep van maken om er zeker van te zijn dat hij het opeet, of een bouillon… Hopelijk neem Gabriel mijn eetgewoonten over en niet die van mijn vriend 😕
-
Fijn dat je een tussenweg hebt gevonden.
Hopelijk gaat het snel wat beter met eten.Ik weet uit ervaring dat het geen pretje is om strijd te hebben onder het avond eten.
-
ik zou zeggen.. keuze eten of naar bed en als je kiest voor eten blijf je aan tafel tot bedtijd en niet langer..
hier niet echt strijd met eten maar ik maak er gewoon geen strijd van want als ze niet eten dan krijgen ze tot een bepaalde tijd en meestal eten ze dan niet en dan is het jammer dan.. nou worden ze wel niet wakker snachts.. wat ook goed werkt is alleen als het bord leeg is een toetje ( van vla tot yoghurt) en omdat de andere kids dan wel wat krijgen wordt bijna altijd nog snel het bord leeggegeten..
-
Hier eten we met zn 4-ren aan tafel, Als ze niet willen eten,eten ze maar niet, Maar ze krijgen ook geen snoep of iets anders in de plaats. Ik dwing ook niet om te eten omdat ik schrik heb dat ze dan helemaal niet meer eten.
Mijn zoontje eet ook niet veel naar mijn mening, Maar is wel gezond,Ook groot en zwaar genoeg volgens de curves.
Mijn dochtertje eet dan weer voor 2 :), Zij is ook wel een groot meisje, Maar ook goed volgens de curves.
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.