-
Hoi Hoi :hearts:
Zijn hier ook dames die zwanger zijn geworden dmv ICSI?
Groetjes Jeanet
-
Hoi Jeanet,
Wij hebben geen ICSI gedaan maar wel IVF..onze beide dochters zijn op deze manier verwekt.
gr. Sandra
-
Hoi Sandra,
Wij hebben ook 1 keer IVF gehad, bijna hetzelfde..
Maar vond je het ook zo ingrijpend allemaal?
Ik keek er op het moment dat we er mee bezig waren minder zwaar na, dan nu achteraf.
Ben ook erg onzeker in deze zwangerschap, is dat iets wat je herkent?Groetjes Jeanet
-
Hoi Jeanet,
Ivf en Icsi zijn idd bijna het zelfde….ik vond het ook best een zware tijd. Soms vraagt iemand naar die tijd en als ik dan vertel hoe het was…sta ik er soms zelf van te kijken dat ik dat allemaal heb doorstaan. En vaak nog alleen ook omdat mijn man voor zijn werk bijna altijd weg is. Maar als je er middenin zit ga je maar door…zonder er over na te denken.
Ik was tijdens de zwangerschappen van de meiden wel onzeker, maar denk niet dat dat kwam door de ivf, maar door een miskraam. De eerst poging was gelijk raak maar na 8 weken kreeg ik dus een miskraam…en toen was de angst daar. Bij ieder pijntje en steekje was ik bang het kindje te verliezen. Dat werd pas minder met een maand of 4. Door die miskraam werd ik mij wel heel bewust dat wij maar beperkte kansen hadden. Koppels die op natuurlijke wijze zwanger worden kunnen (even heel zwart wit gezegd) onbeperkt blijven proberen. Maar als je afhankelijk bent van ivf of icsi dan heb je maar 3 kansen…en dat is dan niet veel. Maar gelukkig is het bij ons goed gekomen en hebben we nu 2 prachtige meiden…
-
Dat klinkt erg bekend allemaal.
We hebben net voordat we het ziekenhuis pad ingingen gehoopt dat het niet nodig was.
Bleek zwanger te zijn “spontaan!
Maar helaas op de 2e echo geen hartslag te zien, dus ons kindje bij 8 weken moeten loslaten.Nu drie jaar later gelukkig wel! Vorige week zaterdag een goede 20 weken echo gehad, dat gaf al erg veel meer rust.
Nu kan ik er ook lekker van genieten, mede doordat ik ons kereltje voel.Maar soms als ik er over nadenk besef je pas hoever je door gaat.
Zelfs tijden gehad waarin ik dacht…: En nu.. dit is de laatste kans.. wat als dit niet lukt, hoe gaan we dan verder..
Of bij het horen van vrienden die zwanger zijn en doodleuk zeggen: Goh, datum plannen en lukt direct.. dan kon ik wel door de grond zaken.Maar zoals je zegt, je hebt 2 dochters.
Wij 1 dochter en zoon op komst, prijs me toch ontzettend gelukkig dat dit geluk ons mag toekomen!!En lekker genieten!!
-
Soms vraag ik mij wel eens af of ik, als ik alles van te voren had geweten, het ook allemaal had gedaan. Al die medische onderzoeken, 2 operaties en toen dus in totaal 3 ivf behandelingen. De ongemakken, pijn, hoop, teleurstellingen en het afwachten….het is maar goed dat ik het allemaal niet wist.
Mijn tenen krullen soms ook als ik hoor hoe gemakkelijk sommige over kinderen krijgen denken…nog ff een nieuwe auto en dan “nemen” we kinderen. Ik zeg dan niets…maar hoop dan maar voor ze dat het ook lukt. Of toen een collega van 18 per ongeluk zwanger raakte en er over dacht om “het” maar weg te laten halen. Moeilijk om mee om te gaan…
Ik had ook nog de pech dat er bij ons in de straat zwangerschapsgym wordt gegeven. Meerdere keren per week zag ik die bolle buiken langs komen…ik heb de gordijnen wel eens dicht gedaan, zodat ik het niet hoefde te zien. Want het is zo dubbel…voor anderen ben je heel blij als ze zwanger zijn, maar je eigen verdriet komt dan wel even heel hard naar boven. Gelukkig is dat nu over…
-
Ik heb ook veel gewoon op mij af laten komen, niet van te voren uitgebreid opgezocht wat alles inhoud.
Na de eerste punctie hoopte ik ook niet dat er nog één zou komen,, maar helaas drie moeten ondergaan.. En dan inderdaad nog het wachten, wachten en teleurstellingen..
Dat je zoveel kunt hebben… 😥Vaak snappen mensen je ook niet helemaal. Ik heb wel eens geantwoord als iemand zei: Wordt wel een keer tijd voor een tweede, Dan moet het allemaal wel lukken, we willen niets liever Dan valt de mond ook vaak open en is het wel even stil.
Ik zeg ook vaak gewoon tegen iemand dat ze wel moeten uitkijken met wat ze zeggen. Je kunt iemand behoorlijk pijn doen met bepaalde opmerkingen.Maar het zijn wel vaak de mensen die zo praten die het ook allemaal krijgen zoals ze graag willen…
Die situatie lijkt mij ook moeilijk, elke keer zwangeren zien, groot gelijk ff de boel dicht.
Ik merk zelf ook wel dat ik anders reageer op zwangeren, nu niet meer maar wel toen we er nog volop mee bezig waren. Het lukt je soms gewoon niet om blij te zijn voor een ander.
Heb er soms nog moeite mee als ik iemand hoor die binnen 3 jaar 3 kinderen heeft..
Maar helaas is het niet anders… Blijf ook trouw duimen voor een vriendin die nog midden in het traject zit.Maar ik ga mijn dochter onder de douche doen en lekker ontspannen!!
Fijne avond en hopelijk tot het volgende berichtje -
het is mij opgevallen dat er eigenlijk best veel koppels in de medische mallemolen belanden omdat zwanger worden niet lukt. Ik ben soms net een consulent…als ervaringsdeskundige komen ze bij mij met de meer persoonlijke vragen of gewoon om ff frustraties te spuien. Want mij hoeven ze niet uit te leggen hoe ze zich voelen…ik heb het zelf allemaal meegemaakt. Soms vind ik het wel moeilijk…ik zit nu natuurlijk wel in de “luxe positie” dat het bij ons allemaal is gelukt en we 2 prachtige dochters hebben. En hoewel ik ze wel positief wil laten denken…kan ik ze natuurlijk geen valse hoop geven.
Ik krijg soms wel de kriebels van mensen die denken dat ze weten hoe het is en dan grandioos de plank misslaan, en soms (onbedoeld) erg kwetsende opmerkingen maken. Daar wijs ik ze dan wel op….als je mee wilt praten, stel dan vragen…maar denk niet dat je weet hoe het voelt. Want dat weet je alleen als je het zelf hebt meegemaakt.
-
Veel mensen denken van dat doen we wel even.. maar dat doe je niet even..
Komt zoveel op je af. Ik vond dat ik werd geleefd door afspraken, medicijnen enz enz.
Maar het resultaat mag er zijn.Wie weet als we ooit nog eentje erbij willen of het dan natuurlijk mag lukken of weer de molen in gaan. Maar eerst dit allemaal eerst maar eens laten bezinken, en uitkijken naar de bevalling. Gelukkig gaat de tijd erg snel momenteel.
Morgen alweer 22 weken, elke dag kan ik genieten van de schoppen die hij maakt. :baby:Groetjes Jeanet
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.