Normaal gesproken zou die langs me heen gegaan zijn, moet ik eerlijk zeggen. Ik ben niet zo Royal ingesteld. Ik snap ook eigenlijk niet hoe mensen andere mensen van vlees en bloed (daar ga ik dan maar even gemakshalve vanuit) zo kunnen adoreren. Als je naar de geschiedenis kijkt, zijn er ook altijd een paar subtiele details waar ik een beetje jeuk van krijg. Maar goed, misschien ben ik er een beetje te nuchter voor.
In elk geval ben ik dan ook heel erg blij dat mijn moeder en ik vorig weekend naar Londen zijn gegaan en niet dit weekend. Het zal je gebeuren, wat een mensenmassa’s, ik word spontaan claustrofobisch. Je zal nu in de metro moeten zitten! Maar goed, omdat ik er natuurlijk vorig weekend de hele tijd mee ‘geconfronteerd’ ben, heb ik stiekem toch even naar The Royal Wedding gekeken.
De jongens hebben ademloos meegekeken naar al de pracht en praal op tv. Al die ridders en prinsessen, ze keken hun ogen uit. Het is helemaal hun ding. Daan en Koen worden later ook ridder, maar dan wel lieve. Dat laatste wordt er aan toegevoegd nu ze weten dat ridders ook wel mensen doodmaakten en daar houd ik dan weer niet zo van, van al die moordpraat. En gelukkig zijn ze nog op de leeftijd dat ze me nog graag ter wille willen zijn wat dit soort dingen betreft.
Van een bruiloft komt nog een bruiloft wordt wel gezegd en ook hier kwamen spontaan allemaal vragen over trouwen en verliefdheid. Moeilijke onderwerpen voor mij als nuchtere moeder. Maar goed, het hoort erbij. Als echte ridder wil Daan natuurlijk later met een prinses trouwen, net als de ridder op tv. Prima schat, alles kan ten slotte tegenwoordig! Onze jongens boffen ook maar, er zijn er straks maar liefs 3 in de markt in Nederland, dus de kans dat een van onze jongens boven hun stand trouwt is aanzienlijk!
Na een ademloze stilte waarin mijn kereltjes ( maar liefst 5 minuten concentrerend!!!) naar de tv hebben gestaard, vraagt Daniël opeens. “Maar mama, als je verliefd bent en je vindt iemand heel erg lief, dan ga je trouwen toch?” “Dat kan, als je dat allebei wilt”. “En ridders trouwens met prinsessen toch”. “Ja soms wel, maar ze mogen dat helemaal zelf kiezen hoor”!
Even een moment van stilte: “Goed zo, want later ga ik met jou trouwen he mama. Het geeft niet dat jij geen prinses bent hoor!” “En papa dan?” vraag ik. “Dan moet je je ring maar aan papa teruggeven, dan krijg je van mij een armband”.
Kijk helemaal 2011, ook prinsen trouwen met meisjes van het volk en Freud, die lacht gewoon stiekem in zijn vuistje, sommige dingen veranderen nooit …..