Als schrijven het echte probleem blijkt te zijn

Anna Gezin

Onze lees- spelling- en rekenlessen geven wij in instructiegroepen. Alle leerlingen uit drie groepen worden op niveau ingedeeld en werken groepsdoorbrekend. Tijdens deze lessen krijg ik dus ook kinderen uit andere groepen in mijn klas. Eén zo’n jongen is Aiden. Aiden is erg zelfbepalend en niet makkelijk te doorgronden. Aiden heeft altijd hoofdpijn zegt hij. Ik heb het idee dat dit vluchtgedrag is. Hij gebruikt het als smoes om maar niet aan het werk te hoeven. Al meerdere keren ben ik gesprekjes met hem aangegaan maar dit heeft nooit het gewenste effect gehad.

Naast de hoofdpijnen heeft Aiden nog meer in zijn trukendoos zitten om maar niet aan het werk te hoeven: breken van potloden, doorscheuren van papier, zichzelf opsluiten op de wc, weglopen uit de groep en zelfs weglopen van het plein. Dit alles gaat gepaard met een hoop geschreeuw en geweld tegen alles en iedereen die hem maar een stro breed in de weg staat. Dankzij mijn ervaring ben ik niet meer voor één gat te vangen maar toch, op Aiden kon ik echt geen grip krijgen. Ik speelde met mijn macht, gebruikte mijn humor, gaf hem het gevoel dat hij iets in te brengen had en ondertussen verpakte ik de opdrachten zo dat hij ongemerkt toch wel iets deed. Dit kostte echter zoveel tijd en energie dat het ten koste van de andere leerlingen ging. Voor even geen probleem, maar dit was niet voor even en dus wel een probleem.

Na een paar gesprekjes met Aiden zijn eigen groepsleerkracht (bij wie hij hetzelfde gedrag vertoont) hebben we afgesproken dat Aiden een tijdje individueel met een stagiaire zou gaan werken zodat de andere kinderen geen hinder meer van hem zouden hebben. Na een aantal weken was er weinig vooruitgang, Aiden zijn gedrag en werkhouding verbeterden niet. Mijn duo besloot het nog een keer met Aiden in de groep te proberen. Ze zette wel een nieuw wapen in: de pc, onbreekbaar en niet te verscheuren. Zou dit dan de goede sleutel in Aiden zijn slot zijn? Waarschijnlijk wel! Aiden werkt inmiddels al een aantal lessen goed mee. Hij hoeft niet meer na te denken over hoe hij een letter moet schrijven, maar ziet hem staan op het toetsenbord en tikt hem in. Aiden laat zien dat hij wel een werkhouding heeft en dat wat met aspirines niet werkte  is nu toch gelukt…..

Aiden zijn hoofdpijn is weg!

Anna (pseudoniem) werkt in het Speciaal Basisonderwijs en is moeder van 2 jonge kinderen