Vandaag hoef ik niet naar school. Dat vind ik helemaal niet erg, normaal ga ik met frisse tegenzin naar school en als ik er eenmaal ben heb ik het er best leuk. Maar vandaag dus niet. Ik heb vrij want Jes (Jessica, mijn grote zus) gaat trouwen vandaag met haar Bas!
Nu zegt dat hele trouwgebeuren mij niet zo heel erg veel. Een dagje vrij is al feest, en Jes en Bas zijn lid van de selecte club mensen die ik toelaat in mijn wereld. En wat ook erg leuk is, is dat ik als broer van de bruid de ringen mag geven tijdens de ceremonie. Dit alles is ook een spannend gebeuren, omdat je van te voren nooit echt helemaal kan inschatten hoe ik op situaties reageer.
Het is een vreemde omgeving (het stadhuis), heleboel mensen die ik niet ken (schoonfamilie uit midden Nederland), stilzitten tijdens ceremonie, de receptie in het theehuis erna, een berg prikkels en indrukken.
We waren wat aan de vroege kant bij het stadhuis, waar we wachten op de andere gasten en de bruid en gom. Om het wachten leuk te maken deden mama en ik spelletjes en hebben we liedjes gezongen op het stadhuisplein. De stemming zat er goed in.
Langzaamaan kwam iedereen en ik had het te druk met mijn chocolade rozijntjes om ze echt op te merken. Toen Jes en Bas kwamen was ik blij, ze zagen er allebei heel feestelijk en mooi uit. Ik begon ze flink te omhelzen.
Tijdens de ceremonie kon ik in het begin heel goed stilzitten. Maar een trouwceremonie duurt best lang als je 8 jaar bent, en ik begon wat op mijn stoel te wiebelen. Ik keek om me heen en de ambtenaardame van de burgerlijke stand trok mijn aandacht. Ze stond druk te vertellen over trouwen en grapte hier en daar over Jes en bas, die elkaar heel verliefd aankeken.
Tijdens het vertellen gebaarde de dame veel met haar armen, en handen. Dat zag er leuk uit. Ik wiebelde nog wat en plotseling kon ik het niet meer houden. Van te voren was er een beetje gevreesd dat ik het niet zou volhouden. Het stilzitten en dat ik misschien van streek zou raken door de drukte, maar dat gebeurde niet. Ik kreeg de slappe lach. Ik moest zo erg lachen dat ook andere mensen mee gingen lachen. Het een werd heel vrolijke en gezellige ceremonie. Ik heb de ringen heel netjes gegeven en toen gelijk de bruid geknuffeld. Daarna moest ik nog even zitten. Heel even.
We zijn hierna met de taxi naar het theehuis gegaan waar een heerlijke high-tea voor ons was. Hoewel mama voor mij een luisterboek en een mp3 speler had meegenomen vond ik het hier wel moeilijker dan tijdens de ceremonie. Ik ben hier vanwege de drukte en zo eerder weg gegaan.
Mama was erg trots op hoe goed ik het gedaan had vandaag.
Ik ben Kai van 8 jaar en heb autisme