[trotsemamavan4Bijdrager]

Even in het kort.

We zijn al heel lang samen en als we dan samenwonen zegt mijn vriend opeens zullen we aan kindjes gaan beginnen.. ik was dolgelukkig want ik was er altijd al klaar voor,, dus hup die pil in de prullenbak. Nu had ik altijd al een rare cyclus maar na een dik jaar kreeg ik steeds vaker tussentijdse bloedingen en heeft de huisarts me doorgestuurd naar de gyneacoloog. We waren dus toen al een jaar bezig. Dan kom je in alle onderzoeken terecht en clomid stond al snel op het menu om de eisprong te bevorderen.

Na een heleboel tests bleek dat we geen goede match ( samenlevingstest negatief) zijn en dus dat zijn zaad niet bij mij kan overleven.. en dat een natuurlijke zwangerschap er niet in zou zitten.. huilend liep ik het ziekenhuis uit en omdat toen enkele nare onderzoeken ivm het vervolgtraject (kiezen uit icsi en ivf) zouden gaan plaatsvinden mijn moeder maar verteld over alles want ik had het tot dan verzwegen voor iedereen.

Van de gyn. had ik wel nog het advies mee gekregen om te spoelen met soda water omdat dat het slijm beter toegankelijk zou kunnen maken. dus dat maar gedaan… exact twee weken na mijn laatste bezoek bij de gyn met de samenlevingstest vond ik het raar dat mijn bloedverlies na twee dagen alweer gestopt was en normaal heb ik al enkele dagen voor de ongesteldheid bruinverlies en dan zet het toch echt een dikke week goed door.. dus dacht doe eens gek en doe eens een test.. en met verbazing zie ik een tweede streep verschijnen…

en na twee jaar toch zwanger.. ik heb dus net niet het echte traject in gemoeten maar vond het toch een super eng traject zeker omdat je steeds banger wordt dat het niet zal lukken… de gyn zei me nog dat als je lichaam eenmaal zwanger geweest is het weet wat te doen dus wie weet lukt het daarna zonder clomid etc..

en ja na exact 9 maanden een nieuwe positieve test ..

nu een aantal jaren later zijn we compleet met in 4.5 jaar tijd 4 kids..