-
-
Al jaren is het onderwerp “huisdier” een steeds terugkomend dilemma. De kinderen willen graag een huisdier, wij zijn als ouders minder enthousiast. Wij beseffen wat een enorme verantwoordelijkheid een dier met zich mee brengt. Het onderwerp sleept dan ook al een aantal jaren voort, zonder dat een dier zijn intrede heeft gedaan.
Nu vind ik ergens dat een huisdier wel ook bij de opvoeding van kinderen hoort. Het is goed om ze te leren wat de verantwoordelijkheid voor een dier inhoudt. Bovendien denk ik dat een dier een kind veel liefde en troost kan geven. En onze kids willen dan graag een huisdier, maar zeker Anne-Lieke is hartstikke bang voor ALLE dieren. Bij elk vriendinnetje waar ze een huisdier hebben, moet het beest eerst de kamer uit voor zij naar binnen durft. Een angst die gekomen is doordat wij zelf geen dieren hebben.
We hebben alle dieren besproken, wat zijn de voordelen en wat zijn de nadelen. Welk dier zou passen in ons drukke gezin en is nu leuk en volgend jaar nog steeds leuk? Uiteindelijk kwamen wij tot de conclusie dat een kat het best bij ons past (bij heel wat mensen viel de mond open, ik ben nooit zo’n kattenfan geweest 😉 ) Zaterdagavond besloten wij dat we voor een kitten zouden gaan. Een diertje dat bij ons opgroeit, ook Anne-Lieke de kans geeft aan eerste een klein diertje te wennen en een dier waar je ook op de lange termijn waarschijnlijk lekker mee kunt knuffelen en toch niet meerdere keren per dag mee naar buiten hoeft. Sterker nog, een kat kan ook best een keer een dagje alleen thuis blijven.
Zondagmorgen bij het ontbijt hebben we het aan de meiden verteld. Ze waren heel blij en tegelijk hadden ze hun bedenkingen. Het feit dat een kat wel 15 jaar kon worden, dat vonden ze wel een enorme verantwoordelijkheid. Ik vond het zo geweldig dat ze beide (Anne-Lieke nog niet) zicht hadden op de enorme verantwoording en hier serieus over wilde nadenken. Uiteindelijk werd het natuurlijk een “JA”.
En dus zaten wij zondagmorgen te speuren op Marktplaats naar kittens die het liefst nu het nest uit zouden mogen. Waar ik verwacht had dat je kittens aan de straatstenen niet kwijt raakt, blijkt het tegenovergestelde waar. De kittens die ik zaterdag op marktplaats had gezien die waren er al niet meer. En toen ik zondagmorgen mailde over een nestje, had ik een uur later twee mailtjes. De eerste waren er nog 2 kittens, bij de tweede mail was er nog maar 1 kitten en daar had ze al meerdere aanmeldingen voor… Als wij die kitten wilde dan moeste we direct langs komen. En dus sprongen we in de auto.
Bij de aanblik van de prachtige kleine kitten, waren we natuurlijk direct verkocht. Deze ging het worden! Er was wel een klein probleempje… Wij hebben helemaal niets voor een poes: Geen mandje, geen kattenbak, geen voer, helemaal niets! En het was zondag…
En dus improviseerden we. De afwasteil werd de kattenbak, de Mepal bakjes van de kinderen werden gebruikt voor eten en drinken en een kartonnendoos ging een dekentje in. Gelukkig is tegenwoordig de supermarkt op zondag open, dus we konden wel vulling voor de kattenbak en voer kopen.
En nu hebben we dus een kitten in huis. Een vrouwtje van 8 weken oud. Julia heeft de naam Serafina bedacht. De kat van prinses Annelies in de Barbiefilm heet zo en dat vond ze een mooie naam.
Het gaat echt super goed. Ze kruipt steeds bij ons op schoot, ze doet netjes alles op de kattenbak en ’s nachts slaapt ze al heel prima. De meiden zijn door het dolle heen en moeten wel steeds eraan herinnert worden dat ze niet steeds achter Serafina aan moeten lopen. Ik kan trouwens net zo goed niets zeggen, want het helpt toch niets 😉 Gelukkig zijn ze een groot deel van de dag naar school en krijgt Serafina dan haar rust. Ze ligt al de hele ochtend op mijn schoot terwijl ik achter de pc zit te werken :verliefd:
-
Heerlijk de gezelligheid van een beestje in huis!
Een kat vind ik echt een goede keuze, want inderdaad die kan ook even op zichzelf zijn, hoeven ze niet uit te laten, maar heeft wel aandacht nodig, schoon water, voer en een schone bak 🙂
Daarbij vraagt een kat ook om de aandacht die hij/zij nodig heeft, anders dan bij een “kooidier” of een vis 🙂Wij hebben ook een poes in huis, maar ze echt geen schootkat. Nooit geweest ook hoor, ze houdt niet van alleen zijn, maar ze is erg gehecht aan op zichzelf zijn in onze nabijheid 😉 haha. Als wij een paar dagen niet thuis zijn en ze dan gevoerd wordt door mn tante laat ze ook echt merken dat ze het echt niet tof vind dat we weg waren. Terwijl mijn tante dan zegt, ja dan ben ik bij jullie en dan wil ze alleen maar eten en verder komt ze niet bij me ofzo. Haha, raar beest isset gewoon 😉
Heel veel plezier met Serafina! 😀
(ennuhhh… heb je een foto? 😉 hihi )
-
Leuk zeg voor de meiden !
Onze kids zijn op gegroeid met dieren.En hebben zelf ook een eigen dier.
In de schuur hebben ze kippen,konijnen en cavia’s daar showen ze mee en hebben ze al vele prijzen mee in de wacht gesleept en binnen hebben wij een 2 honden + 2 hamsters.Ooit hadden wij ook een kat maar helaas hebben wij met katten en kinderen geen goede ervaring.
Bo heeft er vele littekens van over gehouden van een aanval van de kat -
Oh jee wat naar zeg! Deze kitten is opgegroeid de eerste 8 weken in een gezin met kleine kinderen. Ze groeit nu verder bij ons op met de meiden, dus ik hoop dat het bijdraagt aan de band met de kinderen. Tot nu toe is ze erg knuffelig, geeft ze wel de voorkeur aan ons, maar accepteert het wel dat de meiden haar oppakken en knuffelen. Ze ligt nu ook heerlijk bij Anne-Lieke op schoot :verliefd:
-
Wij hebben een hond en een kat….de hond is nu 1 jaar en wij kregen hem als puppie. En je kunt merken dat hij opgroeid met kinderen…ze kunnen werkelijk alles met hem doen….al moet ik zeggen dat veel daar van ik dan weer niet zo’n idee vind…Onze poes hebben onze meiden echt helemaal niets aan…ze vliegt gelijk door het kattenluik als de meisjes haar willen aaien…En als ze Jan ziet komt ze niet een de woonkamer in…hahahaha.
Voor een druk gezin is een kat ideaal…ze vragen, of je kunt beter zeggen, ze nemen de aandacht…hebben een hoog kroel en aaigehalte… maar kunnen ook prima een dagje alleen blijven. Sterker nog…bij vakantie’s hoef je alleen maar iemand lief aan te kijken of ze dagelijks ff bij poes het voerbakje en waterbakje willen vullen en de kattenbak leegscheppen. (mijn buuf en ik regelen dat altijd onderling…ideaal)…
Ik vind Serafina een geweldige naam voor een poes…heeft Julia goed bedacht…ik hoop dat jullie veel plezier gaan krijgen van deze poezedame…
-
Het was even flink schrikken: Serafina is heeeel erg ziek geworden! Sinds donderdag had ze diaree, die dag at ze nog wel normaal en was gewoon vrolijk. Vrijdag had ze nog steeds diaree en at ze niets meer. Wij maakten ons zorgen en maakten een afspraak bij de dierenarts voor vrijdagmiddag. Daar is ze door de arts nagekeken en die denkt dat ze in het nest een parasiet heeft opgelopen en dat ze daardoor ook veel te licht is voor haar leeftijd. We kregen medicijnen mee voor 10 dagen. Eenmaal thuis ging Serafina met het uur achteruit. Uiteindelijk was ze helemaal slap en reageerde nergens meer op. Ik was echt bang dat ze elk moment haar laatste adem uit kon blazen. Gelukkig sloegen de medicijnen snel aan en knapte ze op. Voor het eerst begon ze gisteravond weer te eten en werd ze zelfs weer een beetje ondeugend. Vandaag gaat het best aardig. Ze eet ongeveer de helft van wat ze moet eten en is wel goed aanspreekbaar en knuffelig. Het is wel een drama om het medicijn naar binnen te krijgen… Ik hoop dat ze genoeg heeft binnen gekregen. Over twee weken moeten we in elk geval weer terug komen om te controleren of ze genoeg aangekomen voor haar eerste inenting.
-
Dan zouden jullie inderdaad geschrokken zijn zeg.Fijn dat het weer goed gaat met de kat.
@Sandra (beheerder) wrote:
Oh jee wat naar zeg! Deze kitten is opgegroeid de eerste 8 weken in een gezin met kleine kinderen. Ze groeit nu verder bij ons op met de meiden, dus ik hoop dat het bijdraagt aan de band met de kinderen. Tot nu toe is ze erg knuffelig, geeft ze wel de voorkeur aan ons, maar accepteert het wel dat de meiden haar oppakken en knuffelen. Ze ligt nu ook heerlijk bij Anne-Lieke op schoot :verliefd:
De kat die Bo heeft aangevallen was ook als kitten bij ons gekomen en was al 4 jaar bij ons !
De kat kwam nooit buiten bleef netjes binnen en ze konden alles met haar doen.
(
Dat ze niet buiten kwam was de reden dat wij al eerder een kitten hadden en ze die hebben gestolen.
Natasja was toen erg verdrietig en na een paar weken hebben we toen toch maar weer een kitten aangeschaft.)Het was echt een schat van een beest en de kids waren helemaal gek van haar en zei van de kids en Michael.
Hij was niet weg te slaan van de bank en overal waar de kinderen waren daar was zei ook.
Tot die bewuste moederdag.
Inplaats van dat we naar mijn schoonmoeder zouden gaan zaten we met Bo in het ziekenhuis.Wij hebben de kat aan een oudere man gegeven die net als ons ook in het veld woonde.
Alleen had hij geen kinderen of kleinkinderen maar wel veel liefde voor dieren ! -
@fambloem Jemig, wat gek dat er ineens zo’n omslag was bij de kat! Wel fijn dat je een goed nieuw thuis hebt kunnen vinden voor de kat. Ik hoop dat die van ons lekker knuffelig blijft met de meiden.
Serafina heeft gisteren nog niet de helft gegeten van wat ze zou moeten eten. Ze is wel knuffelig en bij vlagen ondeugend en ondernemend. De medicijnen zijn echt een DRAMA om naar binnen te krijgen. Iemand nog tips? Ik heb al geprobeerd het in een snoepje te verstoppen, maar daar trapt ze niet in. Ze houden haar nu stevig vast en proberen het achter in haar bek te doen, maar ze krabt en werkt alles er weer uit. Het is een grote tablet waar we een kwart van moeten geven, maar die valt uit elkaar bij het breken. Het zijn dus kleine brokjes medicijn.
-
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.