-
-
Afgelopen zaterdag was het lekker weer.
De kinderen zijn lekker aan het buiten spelen en Natasja (8) heeft ‘haar’ hondje mee naar buiten genomen (Chihuahua).
Ze zijn lekker aan het spelen tot het hondje onder het hek door rend.
Natasja op de fiets er achter aan maar haar hondje was al aan de andere kant van de straat.Manlief gauw over het hek springen om snel naar de andere kant van de straat te komen.Maar het was te laat ons hondje rend terug onze kant op en juist op dat moment komt er een auto aan.
Een toeterende auto,1 knal en haar hondje dat over de weg stuiterd.Onze dochter zag het gebeuren en rend gierend naar binnen James is dood ! James is dood en zo rend en gilt ze door naar boven.
Ik stond op dat moment onder de douche heb de douche uitgedraaid men kleding gepakt en achter haar aan.
Onderweg naar boven snel men ondergoed en trui aan en zo vind ik haar onder haar dekens in elkaar gekropen.Ik vraag wat er is gebeurd en ze verteld het hele verhaal.
Ik breng haar tot rust en ze geeft aan even alleen te willen zijn ik geef haar even de tijd voor haar zelf en zeg dat ik zo weer boven kom.Beneden aangekomen zit manlief met James op schoot en de anderen zitten op de bank stokstijf er kwam geen kik van af.
Ik neem alles in me op en loop dan naar boven en vertel het haar wat ik heb gezien.Ze wou zelf nog niet naar beneden en was bang dat we boos op haar waren omdat zei James mee had genomen.
James was in shock maar voor de zeker heid toch even bij de dierenarts aan.
Daar aangekomen bleek dat hij alleen een wondje boven zijn oog had.En gekneusde botten.
God zijn dank want de vrouw die hem aangereden had reed over de 90 km.S’avond was alles weer rustig Natasja kon niet slapen van verdriet want ze was er nog steeds van overtuigd dat haar hondje dood ging.
Dus heeft ze op onze bed geslapen met haar hondje naast haar in z’n mandje.Zondag was het voor Natasja nog een verdrietige dag want ze moest er steeds aan denken en haar hondje gaf nog niet veel vooruitgang toe.voor het slapen gaan en tussen door hebben we haar bij haar hondje gelaten.De rest van de kinderen hebben we er expres bij weg gelaten.Omdat die er geen verdriet om hebben sterker nog die praten er niet eens over.
Gelukkig is het hondje op wat kreupelen na alweer de oude James en kan Natasja langzaam weer lachen.
Gelukkig alles goed afgelopen.En ik hoop dat we het nooit weer mee maken want het gehuil en gekrijs van onze oudste
was echt verschrikkelijk om aan te horen.Dat deed ons echt pijn aan ons hart om haar zo’n verdriet te zien hebben.
Om voor ons maar gewoon onze hond maar voor haar is hijveel meer dan een hond.
Het is echt haar hondje zei heeft hem gekregen zei verzorgt hem groten deels en zei is zijn echte vriend ! -
@trotsemamavan4 wrote:
oei wat een verhaal.. maar wil wel even zeggen ook al praten de anderen er niet over het kan ze toch erg geraakt hebben hoor dus wellicht is hun erin betrekken toch een goed idee
hoop dat hij snel weer de oude is!!
Onze 2 anderen zijn daar best hard in.
Toen onze oudste het vertelde zei de 2e Ohh nou als dat alles is.
Net of het dagelijks gebeurd ofzo.Toen manlief terug kwam van de da wouden ze ook niet in de doos kijken ze hadden het te druk ervoor.
Hun hebben helemaal niks met het hondje maar deste meer met de kalfjes,lammetjes en kippen.
En daar heeft onze oudste nou net weer helemaal niks mee.Hij is erg goed aan het opknappen zo goed zelfs dat hij gisteren alweer op de bank sprong.En lekker in het hoekje kroop.
De oudste is er best nog van onder de indruk gisteren was ze bij een vriendinnetje aan het spellen had ze per ongeluk de deur open laten staan.
Wat er daarna is gebeurd weet ik niet maar ze wou gelijk na huis toen het hondje was weg gelopen.Ze had geen zin meer in te spelen.Maar gelukig was dat hondje niet verder dan de buren gelopen en kon die snel weer terug.
-
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.