-
-
Niets, maar dan ook niet is meer veilig.
Doordat Gabriël echt nog een ukkie is worden we misleid door zijn grootte, want hup binnen een paar tellen is hij op de bank en balanceert hij op de leuning om bij de bovenste planken van de kast te komen. En hup daar gaat hij, maakt een constructie om via loopwagentjes en/of vormenstoof aan de computers te kunnen. Ondanks dat ik onwijs trots ben op mijn kaboutermannetje dat hij dit allemaal kan heb ik alweer ontelbare keren bijna een hartverzakking gehad door zijn gestunt. Ons huis is omgetoverd tot kinderklimparadijs en daar is niets meer veilig.
Er is nu echt helemaal geen ruimte meer voor papa en mama, die steeds meer spullen in de berging op zolder moeten zetten wegens gebrek aan (een eigen) ruimte…
Ten einde raad kijk ik dag in dag uit op woningsites of er iets te ruilen valt of eventueel te kopen of huren in een prijsklasse die voor ons mogelijk is… Helaas zonder enig succes. Ik kreeg zelfs het idiote idee mijn schoonouders te vragen of we daar konden inwonen hahaha 😆
Je merkt het, we zijn de wanhoop nabij… Wat een rotgevoel krijg ik er toch van…. We willen hier uit!
En zo hopen we maar weer op het winnen van de loterij…Onze ideeën over de toekomst bij het plan om zwanger te worden waren duidelijk weer eens veel te rooskleurig…
-
Ow dat ligt niet aan jullie woning hoor !
Wij hebben alle ruimte maar toch vind je op elke plek in huis iets van de kids.
Op onze slaapkamer hangen knuffels in het rond.
Op de slaapkamers staan manden met speelgoed,maar toch moet alles naar de woonkamer.
Nachtkastjes worden omgetoverd tot speelkeukentjes.
En de bijzet taffeltjes zijn inmiddels lego/duplo tafels geworden.Michelle (2) Klimt op de stoel om bij de snoepjes te komen.Terwijl de oudsten op de uitkijk staan.
Onze spiegeltje uit de gang hangt boven een boekenplank op de kamer van de oudste en met een leuk klein krukje waar een plant op stond onder de plank is het ineens een super make up tafel.Hoe cool voor een meisje van 8 !
Onze geschiedenisveld van de pc staat tegenwoordig vol met spelletjes/kinder site’s terwijl het voor heen niet verder dan marktplaats,facebook en hotmail kwam.
Ook worden de theelepeltjes gebruikt voor de speelkeuken,mijn diepvries bakken gaan zomaar uit het niets naar buiten en mijn pannen zijn in no time een drumstel.
Welkom in huize Bloem 😆
-
Hahaha! Nou ja ik vind het niet zo erg hoor, maar vind het wel gevaarlijk wat hij doet en ook af en toe wat hij pakt. Ik vind het niet geslaagd als hij met mijn make-up aan de haal gaat, of met de pennenbak en scharen…. En dat balanceren op de bankleuning vind mijn hart helemaal niks haha 😆 ach ja komt wel goed…….
-
Het is ook hier herkenbaar hoor. En er stuitert er ook gerust af en toe wel één op de grond… Ik heb geleerd om te benoemen wat wel mag, in plaats van wat niet mag. Dat werkt wel beter. Je kunt beter zeggen “een bank is om op te zitten” in plaats van “niet springen op de bank”. Kleintjes begrijpen echt meer dan je denkt. Bovendien is het heel goed voor hun ontwikkeling om ze van kleins af aan uitleg te geven.
-
Zooooo…herkenbaar!!! hoewel ik de behoefte om meer ruimte heel goed begrijp, denk ik niet dat het geklim en het stunten van zoonlief minder wordt hoor…dan heeft hij alleen maar meer ruimte om in te klauteren…hihihihi
Ook hier klettert er regelmatig een kind op de vloer…is ook niet te voorkomen. En dat moet je zelfs niet wilen…ze leren echt niet wat wel en niet kan omdat jij het zegt…ze moeten het ondervinden. Natuurlijk moet het niet gevaarlijk worden…
Ik heb Lisa toen ze 1 jaar was zelfs gecontroleerd van de bank af laten vallen…zij wilde maar niet aannemen dat als je van de bank wilt glijden je op je buik moet gaan liggen en dan de voetjes eerst. Lisa ging wel op haar buik maar dan met haar hoofd eerst…dus de salontafel aan de kant gezet en zoek het maar uit….en ja hoor, mevrouw ontdekte al snel dat dat niet de manier was…hahahaha -
Ja precies, zoiets heb ik ook hoor, als ik hem iets zie doen zeg ik ook inderdaad dingen als, nee lieverd, we zitten op de bank, kijk maar naar mama. Maar dan dan is heel heeeel hard lachen en lekker doen wat niet mag (en dat heeft hij echt goed door, want ik merk echt dat hij me dan gaat testen. Ik heb ook heel demonstratief de box weer opgezet, balanceren op de bankleuning vind ik echt gevaarlijk, ook omdat hij dit doet aan de kant waar er een gat is en vervolgens planken aan de muur, de tv en bakken op de grond. van de bank op de grond vallen vind ik 1 ding, maar tegen planken aan met een tv bovenop je vind ik dan weer een uiterste. Ik handhaaf 5 keer een andere optie en anders of hij in de box (bij het balanceren) of bijvoorbeeld loopfiets/auto wegzetten (als hij daar op gaat balanceren bij het bureau e.d.). Ach ja ik denk maar zo, de aanhouder wint. Ik probeer hem altijd een veiligere optie te geven, maar die vindt hij (nog) niet altijd de leukste 😉
Wat ik wel merk is dat sinds al dit klimmen is begonnen hij ook veel meer door het huis loopt, en veel steviger ook. Waar hij eerst na 2 stappen toch weer ging kruipen blijft hij nu stappen en zet daar ook de vaart in joh! Ongelooflijk 😯 😀 :yeah: lekkerding is het 😉 en hele lieve leuke gevaarlijke boef 😉 hahaha -
Voor een kind geld alles wat niet mag is leuk.
Hoe vaker er word gezegt mag niet hoe leuker het voor het kind is.Die van ons zijn vaak gevallen en vallen nog regelmatig van de stoel.
Als we er wat van zeggen doen ze het juist weer.
Als ze bijv op de bank springen en we zeggen er wat van doen ze het gewoon weer als ze dan niet luisteren pakken we ze van de bank af en negeren het.
Dan doen ze het ook niet weer. -
geweldig al die herkenning…
dat klimmen valt hier wel mee maar voor de rest is het huis ook een domein van de kinderen.. ik zelf zit er echt niet mee maar mijn man vind al dat speelgoed verschrikkelijk.. maar ja bij zijn ouders mochten en mogen kinderen niet in de kamer spelen terwijl ik opgevoed ben met het feit spelen maar!!!
-
@trotsemamavan4 wrote:
geweldig al die herkenning…
dat klimmen valt hier wel mee maar voor de rest is het huis ook een domein van de kinderen.. ik zelf zit er echt niet mee maar mijn man vind al dat speelgoed verschrikkelijk.. maar ja bij zijn ouders mochten en mogen kinderen niet in de kamer spelen terwijl ik opgevoed ben met het feit spelen maar!!!
Haha hier net zo ! Voor een aantal jaren geleden was het zo erg dat hij al zat te zeuren over 1 barbie of auto die op de grond lag.
Inmiddels is het gelukkig een heel stuk minder met zeuren.
Heeft hij er last van duikt hij de schuur in of gaat zonder iets te zeggen aan tafel zitten.
Soms kun je aan zn gezicht zien dat het hem niet bevalt.
Maar ik vind dat speelgoed geen rommel is en dat ze gewoon mogen spelen.Wel moeten ze als ze met iets niet meer spelen dat opruimen voor ze iets nieuws pakken.
-
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.