Een van Koens eerste eigendommen was Koala, van mijn moeder gekregen in het kraampakket. Al snel was Koala Koens favoriet. Speen en Koala waren en zijn de twee ingrediënten voor een goede nachtrust van iedereen hier in huis. Een grappig beestje om te zien, beige, met een rond lijfje, kleine handjes en kraaloogjes. Op Koens tweede verjaardag deed een tweede Koala zijn intrede in ons huis. Elke moeder weet dat je nooit 1 exemplaar van de lievelingsknuffel in huis moet hebben. Koen was dolgelukkig toen hij het pakje openmaakte en zijn geliefde Koala in handen kreeg. Na een paar maanden intensief knuffelen zagen Koala I en Koala II er nagenoeg hetzelfde uit.
Op wonderbaarlijke wijze bleken we na een paar maanden nog maar 1 Koala te hebben, waar nr. I of II gebleven is, zullen we nooit weten. Helaas was het toen te laat om een nr. III aan te schaffen. Koens lieveling, door hem ondertussen liefkozen Konala genoemd, was langzamerhand verandert in een exemplaar dat steeds meer begon te lijken op zijn levende soortgenootjes.
Hoe schattig ze op tv ook lijken, ik heb ze ooit in Australië in het echt mogen ‘bewonderen’ en ik begrijp waarom de kangoeroe hét symbool van Australië geworden is. Een niet nader te noemen Australische politicus (ik heb geen idee hoe de goede man heet natuurlijk…) maande mensen aan om vooral afstand van de diertjes te houden. Deze door chlamydia en vlooien geteisterde diertjes mogen er misschien (van een afstand) schattig uitzien, als je er geen ziekte aan overhoudt, is de kans best groot dat ze bijten. Koens Koala heeft ongeveer dezelfde eigenschappen als Koala’s in de Australische wildernis, een klein gevaar voor de volksgezondheid. Elk slaapje wordt dit inmiddels vaalgrijs geworden beessie stevig vastgehouden, 1 van de pootjes wordt over het speentje heengeduwd en er wordt lekker op gesabbeld. Zakdoeken heeft Koen niet nodig, hij heeft tenslotte Koala.
Omdat Koen ’s middags nog slaapt en zonder Koala de hele boel bij elkaar schreeuwt, laat de hygiëne van Koala wat te wensen over. Het wasproces moet zorgvuldig getimed worden. Na Koens inslapen pak ik Koala voorzichtig af, en leg Poesje Vos in zijn snel grijpende handjes. Waarschijnlijk mist hij zijn nestgeur want hij wordt wonderbaarlijk vaak wakker als ik Koala zo snel en stil mogelijk afvoer naar boven. Op het korte programma (Koala moet natuurlijk droog zijn vóór morgenmiddag 13.00 uur), probeer ik door het toevoegen van een extra schepje waspoeder dit varkentje te wassen. Ik blijf graag een extra uurtje op om Koala toch nog even in de droger te kunnen stoppen. Als ik dit 5 jaar geleden had geweten, had ik mezelf voor gek versleten. Maar goed, je moet soms wat concessies doen voor je eigen nachtrust…..