Fiets nou toch door! Hoor ik een vrouw naast me mopperen op de fiets. Een grotere jongen achterop, ik hoor wat gemompel over band plakken en een jongen en een meisje ernaast op hun eigen fiets. Ik hoor wanhoop in haar stem die bij mij door merg en been gaat als ze haar jongste terugroept terwijl hij vlak voor een auto de weg op fietst. Wat lijkt het me een toestand met zelf fietsende kinderen.
Zelf zitten mijn twee jongens nog veilig voor- en achterop maar ook dan vind ik naar school fietsen een hele onderneming. Zeker omdat het verkeer in spitstijden zo druk en onoverzichtelijk kan zijn. Ik ben blij dat ik niet ook nog op Daniël hoef te letten als ik probeer een gaatje te vinden om over te steken. Zelf opstappen gaat nog vaak mis en het verschil tussen links en rechts moet nog een beetje indalen….
Maar waarom er nou toch geen voorrangsregeling is voor de fietsers die de drukke weg richting school over moeten steken is me een raadsel. Zeker omdat er elke week ook nog ladingen schoolkinderen die weg over moeten om bij de gymzaal te komen.
Eenmaal op school wordt de situatie er niet beter op. De stoep staat vol fietsen (waaronder die van mij want waar moet ik het ding anders laten), de straat staat vol geparkeerde auto’s en voor het hek staan toch (ondanks alle verzoeken van de schoolleiding om dit toch alsjeblieft niet meer te doen in verband met de veiligheid van de andere kinderen) auto’s van ouders die het kiss en ride principe willen toepassen.
Over straat fietsen naar school gaat hier dus echt nog niet gebeuren de komende periode. Ik heb doodsangsten uitgestaan toen we het 1 keer probeerden. Ik loop wel mee en we gaan wel over de stoep, dan maar 10 minuten eerder weg, dat is het me wel waard. En de jongens, die genieten met volle teugen als ze zelf naar school mogen fietsen en dat het over de stoep is, maakt ze gelukkig nog niets uit!