bokeh

Weer een stap

Hippe Mama Club Geen categorie

Opeens valt het me op, hij is verdwenen. Het traphekje waar nu al bijna 4 jaar elke keer als ik de tussendeur open doe de deur tegenaan knalt. Hoe ik er ook aan probeerde te denken, hij bleef toch regelmatig openstaan. Maar nu dus niet meer, want Ralph heeft hem er vanaf geschroefd. Hij was ook niet meer nodig want Koen kon hem zelf opendoen en is tegenwoordig ook heel goed in het traplopen, gelukkig want dat is wel zo veilig.

 Maar het is wel weer een stap. Wat klinkt het mama-achtig om dat zo te schrijven, en ik dacht dus ook dat ik dat nooit zou doen, want mama-achtig zou ik eigenlijk nooit worden. Gelukkig ben ik daar wel een beetje overheen en heb ik het geaccepteerd en sterker nog, ik geniet er eigenlijk wel van. Het is namelijk best heel erg leuk, al heb ik er wel bijna 4 jaar over gedaan voor ik dat echt durfde toe te geven.

 En nu voel ik me dus heel mama-achtig want er is weer een stap gezet. Net zoals bij het verdwijnen van de box, het naar een goed doel brengen van weer een hele kledingmaat, het uitzoeken van het babyspeelgoed, het op zolder terugvinden van een paar veel te kleine en dus oh zo schattige peuterlaarsjes. Er is weer een horde genomen. En die komt nooit meer terug.

 Dus het is fijn hoor, dat de deur nooit meer tegen het traphekje aan zal knallen. Goed voor de verf ook! Maar het is wel weer een stap. Mijn kleine mannetjes worden groot, en dat, zeg ik heel mama-achtig, is soms best wel even slikken!