In Nederland ging Lars met ruim 2 jaar voor het eerst naar de Peuterspeelzaal. Hij vond het helemaal leuk en vanaf dag 1 zwaaide hij me dan ook enthousiast uit zonder een traan te laten! Wat heerlijk als “loslaten” zo makkelijk gaat! Maar de verhuizing naar Finland strooide roet in het dorpse PSZ leventje van onze Lotte.
De kinderen gaan hier pas met 7 jaar naar school en vertoeven de jaren daarvoor op een kinderdagverblijf. Over het algemeen blijven de kinderen tot 3 jaar bij hun moeder. Die hebben natuurlijk al een zwangerschapsverlof waar iedere Nederlandse vrouw jaloers op is plus dat ze de jaren(!) daarna voor een kleine inlevering van het salaris thuis kunnen blijven bij het kindje. Hier dus geen kinderdagverblijven vol met maxi cosi’s en luiertassen, maar dus ook geen mega aanbod van PSZ…
De enige Engels sprekende kindergarten met een toddler groep is de ICEC. (The International Childcare and Éducation Centre) Een hele mond vol en op maandag en vrijdagmorgen is mijn Lotte welkom om nieuwe vriendjes van over de hele wereld te leren kennen en om mee te spelen! Dat klinkt helemaal leuk en stoer, máár….. het zijn natuurlijk allemaal kindjes die eigenlijk geen Engels spreken, dus is de overgang van veilig verstaanbare mama naar Engels sprekende leidster erg groot! Tel daarbij op dat alle kindjes enorm huilen als veilige mama de deur uitloopt.. of gaan huilen omdat de rest ook huilt..wie zal het zeggen, ik weet wel dat dit een enorm verschil is met mijn heerlijke dorpse PSZ…. zucht…
En ook al heb ik inmiddels door de gewenningsperiode van Lars wel wat meer vertrouwen in een goede afloop en dat ze op een dag ook huppelend haar klaslokaaltje in gaat.. mijn buikpijn als ik Lotte huilend achter laat is er toch echt niet minder om…
Diep van binnen weet ik rationeel wel dat het heel normaal is dat ze moet wennen en dus door deze periode heen zal moeten. Overdreven vrolijk en dapper sta ik dan ook 2 ochtenden in de week te zwaaien naar mijn huilende dochter in de armen van de vreemde leidster.
Mama moet ook wennen……..
Gaby is moeder van Lars (5) en Lotte (2) en woont sinds november 2010 met man en kinderen in Helsinki, Finland