Drie maal per jaar is er bij ons op school een instroommoment. Dit wil zeggen dat er nieuwe leerlingen geplaatst worden.
Voor het groepsklimaat is dit niet ideaal want geloof me, het krijgen van een nieuwe leerling heeft nog al een impact op onze kinderen. Natuurlijk scheelt het enorm of je een kind krijgt met alleen een leerprobleem en verder goed aangepast sociaal gedrag of dat je een leerling krijgt met extern probleemgedrag. Het gebeurt nog wel eens dat het meubilair bij ons door de groep vliegt hoor.
Maar soms gebeurt het dat een leerling echt niet langer binnen het reguliere onderwijs kan blijven en buiten de instroommomenten geplaatst moet worden. Deze kinderen komen dan tussentijds binnen als crisis leerling.
Zo ook Jonas. Jonas was letterlijk schoolziek. Hij ging vaker niet dan wel naar school. En als hij ging dan wachtte moeder min of meer op een telefoontje met het verzoek hem op te halen omdat hij weer aan het overgeven was.
Leerkracht, intern begeleider en ouders waren het er na een tijd over eens dat dit zo niet langer kon. Jonas kwam thuis te zitten en een crisis plaatsing op onze school werd aangevraagd.
Bij aanmelding worden ouders bij ons op school uitgenodigd en krijgen ze, samen met hun kind, een rondleiding. Jonas was bij ons de eerste jongen die tijdens deze rondleiding iedere toiletruimte heeft bezocht en ook intensief heeft gebruikt, je raadt het al, om over te geven…. (en geloof me, aan toiletruimtes bij ons geen gebrek)
Arm manneke. De maandag erop zou hij bij mij in de groep beginnen. Wat zag de arme jongen er tegenop! Nog een heel weekend in spanning voor wat komen gaat.
Gekscherend zei ik al dat hij mooi naast Twan kon gaan zitten, een jongen met psychosomatische klachten. Naast elkaar konden ze mooi een ‘kotsbak’ delen. Ondertussen had ik natuurlijk enorm met Jonas te doen en was ik erg benieuwd hoe ik hem maandag aan zou treffen……
Wordt vervolgd..
Anna (pseudoniem) werkt in het Speciaal Basisonderwijs en is moeder van 2 jonge kinderen