Eerst zal ik mezelf even aan jullie voorstellen. Mijn naam is Ilse, ben moeder van een dochtertje, Roosje-jane. Ze is al weer 1 jaar en 4 maanden oud. Ik woon samen met Lennaert in een mooie kustplaats in Nederland.
Afgelopen jaar hebben we een roerig jaar achter de rug, na mijn bevalling ben ik na 3 maanden weer aan het werk gegaan bij mijn toenmalige werkgever KLM, als gate-agent, het voormalige grondstewardess. Ik vervulde braaf de taken die van mij werden verwacht. Het knaagde al een tijdje, al tijdens mijn zwangerschap was ik vervult met onrust.
Ik geloof dat ik iedere dag iets anders in mijn hoofd had.
Eerst wilde ik een catering bedrijf beginnen, nadat ik de film Julie & Julia had bekeken wilde ik een blog gaan schrijven over koken. Ik haat koken en kan het ook helemaal niet, maar goed. De dag erna werd ik wakker en wilde ik een webwinkel in zelfgemaakte baby kleding. Ik kan net aan een knoop aanzetten. Hilariteit alom bij man en familie. Dit is wellicht wel bekend bij jullie, ik denk niet dat ik de enige vrouw in Nederland ben die onrustig was. “Was”, inderdaad. Na de geboorte van Roosje kwam er een soort van rust over mij heen en hoefde ik niet meer zo nodig.
Dat was het moment waarna alles als vanzelfsprekend was en Kim zei: “Zullen we een kinderdagverblijf beginnen”.? Kim zal ik even toelichten, jongere zus, 32 jaar oud, heeft al 10 jaar een man en twee kinderen van de leeftijd 1 en 3. Net nu ik in mijn comfortzone was beland ( Na 33 jaar) ging zij weer even iets aanwakkeren.Mijn eerste reactie was dan ook: “Ben je gek, ik haat regelmatig werken” en “ dat lijkt me nou helemaal niets!”.
Kim negeerde dat en ging aan de slag, ze wilde een ondernemersplan maken, maar ik zag al snel dat ze vastliep en zo ben ik eens begonnen met het oriënteren en inlezen.
Goh, dacht ik, daar komt nogal wat bij kijken. Het is toch niet zo suf als ik dacht. De materie interesseerde mij dusdanig dat ik dagenlang achter mijn pc zat te tikken om een goed plan in elkaar te draaien.
Nadat we dat enigszins op poten hadden, begon de zoektocht naar een geschikt pand. Nu zal ik je vertellen die liggen niet voor het oprapen. Ik zal je niet vermoeien aan welke wet – en regelgeving je moet voldoen, maar dat liegt er niet om. We droomden van mooie monumentale panden met authentieke details en weelderige tuinen waar “onze” kinderen naar hartenlust konden rondrennen. We droomden van 1,2 en 3 vestigingen, van leuke mini’s voor de deur met een hip logo.
Goh we waren wel naïef.., maar na alle verwachtingen in vonden we een geschikt pand, wel geen monument eerder een futuristisch uitziend gebouw in een woonwijk met een betonnen bak voor de deur. Dat deerden allemaal niet wij hadden een pand, wat geld van de bank en dit kunstje gingen wij samen klaren…
Ilse is de moeder van Roosje-Jane (1) en eigenaresse van kinderdagverblijf de Boomgaard.