Ik ben ontzettend slecht in geheimen bewaren. Nu moet ik misschien wel wat toelichting geven, serieuze geheimen natuurlijk wel, het is niet zo dat ik niet te vertrouwen ben, maar ik doel meer op een soort van aangeboren onhandigheid als het gaat om verrassingen en cadeautjes. Zodra ik de persoon in kwestie zie waarvoor de verrassing of het cadeau bedoeld is, verschijnt er al een grote grijns op mijn gezicht. Als ik dan ook nog volkomen nutteloos probeer die grijns van mijn gezicht af te halen heb je grote kans dat ik ook nog uitbarst in een niet te stoppen slappe lach…. Dus…. Je begrijpt wel, mij moet je niet hebben als er een verrassing georganiseerd moet worden. Zo heb ik ooit eens expres drie weken voorafgaand aan een vrijgezellenfeest die betreffende vriendin ontweken… ik ken mezelf ondertussen wel een beetje 😉
Afgelopen week maakte ik ook twee blunders. Ik ben er nog mee weggekomen vanwege Mila’s leeftijd, dat houdt natuurlijk een keertje op… Mila was ontzettend vervelend toen ik ‘even’ met mijn telefoon aan het spelen was. Ze wilde graag het spelletje ‘vogel schieten’ doen, maar ik had al een keer of 6 nee gezegd. Ik werd het even beu en zei; ‘Mila hou nu eens op, pak je eigen computertje maar, die heb ik speciaal voor jou gekocht!’ ‘Nee mama, die heeft de kerstman toch voor mij gekocht?’ Oeps! Oh ja, tuurlijk, dat bedoel ik ook, ahum. Ik dacht nog bij mezelf, daar kom ik goed vanaf!
Een paar dagen later had ik Mila’s treinset een uur lang zitten opbouwen, is nog net te moeilijk voor haar om zelf te doen. Ze was er ongeveer een half uurtje zoet mee en daarna vlogen de onderdelen door de kamer… ‘Mila verdorie, doe eens normaal met die treinset, daar heeft mama harstikke veel centjes voor moeten betalen!!’ En ja hoor: ‘Hoezo mama, die heeft Sinterklaas toch voor mij gekocht?’ Ai, deed ik het weer!! ‘Oh ja Mila, dat bedoelt mama ook, die heeft er heel veel centjes voor betaald, dus doe maar voorzichtig, anders krijg je volgend jaar niks meer.’ 😉 Daar bleef het gelukkig verder bij. Maar ik moet daar echt eens op gaan letten..
Mila heeft de genen van haar moeder. Ik kwam haar halen op het kinderdagverblijf, maar er hing een poster op de deur; ‘VERBODEN VOOR MAMA’S!’ en ik werd ook meteen tegengehouden. Ze waren bezig met moederdagcadeautjes. Mila wilde het (uiteraard) alweer bijna verraden. Nee ze mocht het echt niet zeggen van de leidsters, het was een verrassing voor mama. ’s Avonds bracht ik haar naar bed en was ze aan het spelen met de vlinder die ze ook gemaakt had maar wel mee mocht nemen. Ze was een verhaal aan het vertellen tegen de vlinder: ‘Jaa, jou heb ik gemaakt, en ik heb ook nog een mooi poppetje gemaakt voor mama maar dat is een verrassing voor mama’. ‘Ooooh Mila’, zei ik, ‘nu heb je het verraden!’ ‘Nee hoor mama, ik vertelde het alleen maar tegen de vlinder!’ ‘Oooh ok’
Monique is moeder van Mila (3) en Elena (4 maanden) en zangeres bij www.vananders.com