Helemaal gesmolten…

Hippe Mama Club Gezin

Kwijlen, snotteren, hoesten, rochelen, onvoorstelbaar hoeveel vocht zo’n klein mannetje kan produceren. Luca’s oren zijn nog de enige gaten in zijn hoofdje waar geen vocht uitkomt. De bultjes op zijn gezicht en handje wezen volgens de meer ervaren moeders op een virus, maar na drie gebroken nachten en drie dagen waarin Luca amper sliep, besloot ik toch maar de dokter te bellen.

De volgende ochtend om 10 voor 10 kon ik terecht, en wat was ik daar blij om die volgende ochtend! Inmiddels haalde Luca gierend en piepend adem en huilde hij aan één stuk door. Zelfs zijn stem was onherkenbaar, en zijn oogjes stonden wazig en ziek. Gelukkig vond Luca de huisarts en haar praktijk zo interessant dat hij spontaan vergat te huilen, en kon de huisarts rustig uitleggen waarom ze Luca Ventolin zou voorschrijven. De kans dat een baby astma heeft is klein, maar veel baby’s krijgen wel deze verschijnselen met dit weer. Ventolin zou Luca’s verkrampte longen wat ontspanning geven.

Bij de apotheek kreeg ik een prachtig buisje met mondkapje, en de opmerking dat Luca wel eens kon gaan huilen, maar dat hij dan ook minder vaak zou hoeven inademen om de juiste hoeveelheid Ventolin binnen te krijgen. Luca ging niet huilen, maar effect was er wel, en voor het eerst sinds drie dagen sliep Luca overdag uren achter elkaar door. Op mama’s schoot, maar dat vond mama helemáál niet erg. Af en toe werd hij wakker om het slijm uit zijn keel te hoesten, om vervolgens weer als een blok in slaap te vallen. Tot mijn schrik liep zijn koorts die middag wel op tot 39,2 graden, maar na een goede nachtrust was het de volgende ochtend alweer gezakt tot 36,6. Wonderlijk hoe snel dat gaat bij baby´s…

De  benauwdheid is nog niet helemaal over, maar Luca vindt de Ventolin inmiddels heerlijk. Als ik het kapje van zijn neus en mond haal, buigt hij helemaal naar voren om nog een paar keer in de buis te kunnen ademen. Borstvoeding hoeft hij even niet meer, maar fruit en broodkorstjes des te liever. En als hij kwijlend en snotterend op een broodkorst zit te kauwen, zijn kind druipend van het kwijl, in beide knuistjes een korstje brood, en minstens twintig natte broodkruimels op zijn trui, tafeltje en de grond om hem heen, kan ik niet anders dan super trots zijn op mijn dappere mannetje. Vooral als hij me met zijn waterige oogjes aankijkt en me een al even waterige glimlach schenkt. Nog even en ik ben zelf een plasje. Net als juffrouw Scholten…

Patricia is de moeder van Luca (geboren 26 februari 2012)