meisje en moeder

Knippen en plakken….

Hippe Mama Club Gezin

Twee dikke reclameboeken vol met speelgoed zorgen bij mijn twee jongens voor een drukte van belang. Pennen en scharen worden haastig bij elkaar gezocht. ‘Ik neem deze, jij die’. Dan samen op de grond zijn ze er helemaal klaar voor. Al duurt het toch nog wel zo’n 1 ½  maand voordat het pakjesavond is, het uitkiezen kan nu al beginnen!

Druk wordt er omcirkeld, ‘Ja, die wil ik, nee die, o yes, die ook!’ En als ze dan heel wat speelgoed hebben uitgekozen zijn ze klaar voor de belangrijkste stap. Het uitknippen. De grond ligt vol met kleurige stukjes papier. Dit is waar het om gaat, hiermee kan je al je wensen laten zien.

Alhoewel ik duidelijk uitleg dat ze toch echt niet alles van Sinterklaas zullen krijgen, zorgt dat niet voor minder uitgeknipte wensen. Ik werp een blik op de hoop…zo, Sinterklaas mag wel vast gaan sparen als ik al die prijzen zie. Maar ja, als je dan ook graag een ‘Hot wheels city speedway’ of een ‘Hot wheels color shifters piranha aanval’ wilt hebben, dan krijg je dus flinke prijzen. En wat dacht je van de ‘Tonka Flip racewagen’, dat is tenslotte wel een dubbelzijdige op afstand bestuurbare auto mèt zachte banden en geluidseffecten. Tja..die is natuurlijk wel 54,99 euro waard, oh, wacht, in de aanbieding maar 44,99 euro. Vragen dus. Aan Sinterklaas.

Tim vindt het toch wel moeilijk dat hij niet meteen nu al die kadootjes krijg. ‘Nee lieverd, ik heb daar nu geen centjes voor, je mag het allemaal aan Sinterklaas vragen.’ ‘Ik wil het nu!!!’ De tranen komen en hij houdt dat aardig lang vol. Leuk hoor, al die speelgoedboeken. Al moet ik toegeven dat het wel handig is om te weten wat ze willen hebben. Ik hoef nu alleen maar al die uitgeknipte papiertjes goed weten te bewaren en voilà, dan heb ik ruim 1 ½ maand de tijd om vast in te slaan. Elk jaar probeer ik het namelijk weer. Gewoon, net als al die andere verstandige ouders, heel ruim op tijd gaan shoppen. En elk jaar weer lukt het me toch net niet.

Vanmiddag gaan we dus samen wild aan de slag om al die losse papiertjes op te plakken. Knippen en plakken, daar heb ik toch zo’n hekel aan… Maar nu is het serious business, dit is in mijn eigen belang. Knippen, plakken en bewaren. Kom op, ik kan het!

En misschien, in het kader van de bezuinigingen, moeten we dit jaar maar eens de kerstkadootjes overslaan. Tenslotte weten mijn jongens inmiddels dat dié meneer echt niet bestaat. Dus ik ga morgen met een stapel opgeplakte wensen op kadotocht en tegen kersttijd zorg ik ervoor dat er geen één speelgoedboek meer in mijn huis verschijnt. Alleen beetje jammer dat de televisie met al zijn reclames wel blijft. Maar goed, zijn ze straks helemaal hyper de pieper van de kerstman, moet ik ze soms toch even laten relaxen. En mijzelf ook. Televisie aan, mama een boek. En nee, géén speelgoedboek.

Marjolein is de moeder van Sem (6) en Tim (4)