Met een keurig stapeltje fris gestreken wasgoed loop ik de slaapkamer van mijn zoontje binnen. “ Kan je voortaan niet kloppen voordat je binnenkomt,” zegt hij nukkig. “Kloppen? ik zou niet weten waarom!” “Heb je dan niet gezien wat er op de deur hangt?” Hij wijst naar een slordig A- viertje dat met een enorme hoeveelheid plakband aan de deur verankerd is.
Er staat met grote letters: verboden voor:
Onder deze tekst is een krasserig poppetje met donker haar getekend. Ik ga ervan uit dat ik dat ben. Naast me staat een kleiner poppetje met staart. Dat moet mijn dochter zijn. We hebben allebei een grote, vette streep door ons hoofd, net als op een verbodbord.
“ Nou zeg, wat een onzin,” zeg ik ietwat beledigd. Mijn zoon fronst zijn wenkbrauwen en kijkt bozig voor zich uit. “ Ik wil ook weleens privacy!”gilt hij. De deur gaat met een smak dicht.
Privacy: De vrijheid en het recht geen last te hebben van andere mensen, het ongehinderd ergens kunnen vertoeven, zonder gestoord te worden. Nu ik het woordenboek raadpleeg, kom ik tot één stuitende conclusie: Het is geen wonder dat de precieze betekenis van het begrip privacy me even ontschoten was; ik heb al jaren niet meer de luxe om ongestoord in huis te vertoeven en heb continue last van anderen!
Zo is gezellig met een vriendin bellen een regelrechte ramp. Zodra ik de telefoon in mijn handen neem, beginnen de kinderen tegen me te ratelen of nog erger te ruziën. Ongestoord in bad is eveneens ondenkbaar. Er is altijd wel iemand die het grappig vindt om zich muisstil uit te kleden en vervolgens bij me in het schuim te springen. Zo wordt mijn uurtje languit met een boek moeiteloos vervangen door een uur lang, met opgetrokken knieën in lauw badwater, met playmobil spelen.
Zelfs op het kleinste kamertje weten mijn kinderen me nog te vinden. Negen van de tien keer wordt er hard op de deur geklopt of ongeduldig aan de klink gerammeld. “Mam, weet jij waar de schaar is?” Maar nu mijn geheugen is opgefrist, ga ik aan de slag. Goed voorbeeld doet immers goed volgen!
Ik neem een flink pak karton en een marker en laat de punt driftig over het papier glijden. Ik schets drie poppetjes: een klein meisje, een iets groter jongetje en een stoere man. Ze krijgen alle drie een dikke, vette streep door hun hoofdjes. Het bovenschrift luid: Verboden voor…
En nu maar afwachten … zal het werken?
Natasja is de moeder van Lucas (8) en Marit(6)