Het leek wekenlang zo (veilig) ver weg maar de dag van de try out was dan eindelijk aangebroken!! Een mooie redelijk warme dag in augustus, het weer was perfect, niet te warm en niet te koud en vooral: droog! Anderhalve week voor de try out was ik nog superverkouden geworden, ik blafte als een zeehond, maar na 2 flessen hoestdrank en heeeeel veel sinaasappels was dat een paar dagen voor de try out aardig weggetrokken.
De middag voor de try out kreeg ik de zenuwen wel flink te pakken moet ik zeggen, wat zich bij mij altijd uit in buikpijn…. Gelukkig vertrokken de zenuwen op het moment dat ik kon gaan vertrekken naar Galder, waar het buurtfeest was. We moesten om 17:00 al verzamelen om de boel op te zetten en te soundchecken. Het was de buurt van onze drummer die destijds rondvroegen wie er muzikale talenten had in de buurt, nou wij wilden graag een keer een try out houden, zij hadden nu een ‘goedkoop’ avondje vol vermaak! Goede deal toch?
Rond een uurtje of 19:00 begon het soundchecken voor ons, ik had het idee dat we dat rustig en redelijk afgezonderd konden doen, maar de hele buurt zat al in de (grote) feesttent gezellig te barbecueën, slik! Maar dat was uiteindelijk alleen maar een voordeel, want omdat ik me nog niet op de mensen hoefde te richten en juist op de geluidsman en toch twee nummers ten gehore heb gebracht, was ik er eigenlijk voor mijn gevoel al ‘doorheen’! Ze hadden me al gezien en gehoord en het klonk ook nog eens oké dus de grootste stap was al gemaakt!
Uiteindelijk begonnen we rond 21:00 met de 1e set (van 2). Ik durfde de mensen goed aan te kijken, zenuwen waren er amper, stond er verder redelijk swingend bij voor zover dat kon met al een aardige buik (28 weken, tweede zwangerschap), wist alleen niet altijd even goed waar ik mijn handen moest laten. Mijn collega zanger praatte alles heel leuk aan elkaar. Na mijn eerste solo nummer en het applaus aansluitend riep hij dan ook; ‘Dankjewel, namens Monique’.. oh euh, oeps, moet ik ook wat zeggen? ‘Ja dankjewel, hihihihi ‘… Tja… Het was duidelijk dus dat ik er voor het eerst stond, ahum.
De tweede set ging ook super goed, alhoewel ik het toen al echt een stuk zwaarder had met mijn buik! Die was bikkelhard, we startten ook pas om 23:00, en ik was natuurlijk al vanaf 17:00 daar. Maar de adrenaline hielp natuurlijk wel mee om die set ook door te komen. De toegift met ‘Simply the best’ van Tina Turner ging super goed en we sloten de avond echt af met een hele enthousiaste menigte van trouwens zo’n 90 mensen! Het was bekend dat het voor mij de eerste keer was, daar kreeg ik echt positieve reacties op achteraf, met succeswensen voor de toekomst; ‘dat we maar heel beroemd mochten worden’ haha, echt heel leuk allemaal. Zelfs nog een verzoek voor een nieuw optreden a.s. 7 december, maar dat lijkt me niet zo handig aangezien ik 13 november uitgerekend ben… ;-). Maar al met al was het een bijzondere avond, die zeker smaakte naar meer! En dat ik daarna nog 3 dagen moest bijkomen (3:00 ’s nachts thuis) was helemaal niet erg.
Monique is moeder van Mila (3) en zwanger van de tweede