Wat gaan die vakanties toch ontzettend snel voorbij. Afgelopen maandag heb ik weer de eerste schooldag gehad.
Ik heb een leuk nieuw clubje kinderen, 13 in totaal. De problematieken zijn heel divers, te denken aan ADHD, ADD, PDD-nos, MCDD, hechtingsproblematiek, ernstige spraak-taalstoornissen en dan heb ik nog niet eens alle dossiers goed doorgenomen.
Ons medicijnbakje is dit jaar ook erg goed gevuld. We leren de kinderen door middel van picto’s zelf te denken aan het moment van inname maar dit moet door ons streng bewaakt worden dus regelmatig gaat er een wekkertje af dat aangeeft dat het weer ‘pillentijd’ is.
Voor Boaz zou het om twee uur pillentijd zijn stond op zijn pillendoosje. Boaz zit aan een maximale dosis medicatie in verband met een zeer ernstige vorm van ADHD. Rond half één was echter erg goed te merken dat zijn medicatie uitgewerkt was. Boaz kan dan niet meer gewoon praten maar alleen nog maar schreeuwen, prikkels worden niet meer gefilterd en Boaz is geneigd om door het lokaal te gaan stuiteren. Informatie komt niet meer bij hem binnen, hierdoor wordt het aansturen erg moeilijk.
Om kwart over één was het echt niet meer om aan te horen en ben ik bij de vorige leerkracht gaan informeren of het heel erg was als Boaz zijn tabletje een half uur eerder zou krijgen. Mijn collega reageerde geschokt: heeft hij deze nog niet gehad dan?!?! Hij krijgt zijn medicatie altijd al rond half één…..
Wat blijkt nou, het pillenbakje dat Boaz mee had was het bakje van het logeerhuis waar hij zijn medicatie altijd later krijgt.
Als laatste nog een droevig bericht: na een aantal mooie dagen waarin hij veel los mocht lopen is ‘Vliegie’ op 8 juli verslonden door een kat.
Anna (pseudoniem) werkt in het Speciaal Basisonderwijs en is moeder van 2 jonge kinderen