-
Ik dacht dat we daar nooit aan zouden beginnen en hoefde dat ook helemaal niet bij Daan want die eet alles en vindt alles even lekker. Heerlijk hoor zo’n makkelijk kind dat enthousiast in de winkel roept: “Hoera we eten spruitjes”. Koen is ook dol op spruitjes maar hij eet eigenlijk alleen maar Nederlands eten. Pasta (welke soort dan ook), rijst, couscous e.d. het gaat er bij hem niet in. Het is niet zo dat hij dan minder eet, hij eet gewoon niet! Heel irritant. Om toestanden aan tafel te voorkomen, het is gewoon echt niet gezellig als een kind zo zit te klieren, komt er hier toch bijna altijd Hollandse pot op tafel. Jammer. HOe doen jullie dat? Passen jullie het aan of eten de kinderen wat de pot schaft en anders maar niet?
-
In principe eten de kinderen wat de pot schaft. En als ze niet eten, dan maar niet. Er komt in elk geval niets vervangends op tafel.
De enige uitzondering als is als er een gerecht is waarvan ik weet dat mijn kind ervan zit te schudden van afschuw. Charlotte is erfelijk belast en lust geen kleine stukjes in het eten. Daarmee bedoel ik bijvoorbeeld van die pudding met kleine stukjes koek erin, of soep waar wat klontjes in zitten. Ik houd zelf ook niet van kleine stukjes in het eten en mijn oma was nog een slag erger dan ik 😉 Het lijkt erop dat Charlotte meer de vorm van mijn oma heeft. Voor haar koop ik altijd een toetje zonder kleine stukjes. -
En als ze niet eten, krijgen ze dan wel een toetje of is die kans ook verspeeld? Die regel hebben wij hier wel, ik weet dat het consultatiebureau zegt dat het beter is een kind altijd een toetje te geven, maar die van ons doen heel veel voor een toetje dus zet ik dat gewoon in als middel om ze aan het eten te krijgen.
Als we maar aardappels, vlees en groenten eten gaat het eten bij beide jongens goed maar bij iets internationaler is het gewoon huilen met de pet op, dat weet ik al van tevoren. En ja, ik ben dus wel een beetje gezwicht. We eten nog best eens wat anders maar toch overwegend Hollandse pot. Ik vind het wel een beetje jammer hoor. Maar goed, het is toch ook wel heel fijn als ze gewoon lekker eten.Ik kan ook weleens proberen om de prei uit de saus te halen want volgens mij gruwen ze daar echt van allebei.
-
Kato eet gelukkig alles. Dat was bij Sem wel anders, dat was nog erger dan bij jou hoor Nienke, ze heeft maanden bijna helemaal geen groente gegeten. Ze at alleen de aardappelen en het vlees en alles wat anders was dan dat ging er gewoon niet in. Stukjes, sliertjes, ze vond altijd wel wat. En ook ik heb een beetje aangepast hoor. Brocolli en bloemkool vond ze wel lekker dus dat aten we dan echt wat vaker, dan kreeg ze in elk geval nog wat groente binnen. Ik had van tevoren ook gezegd dat ik dat niet zou doen maar als je kind zo doet, pas je jetoch wat aan. Ik in elk geval wel. Het is trouwens vanzelf weer over gegaan.
-
ik heb geluk dat m,n kids echt bijna alles eten van hollands tot chinees alleen mijn zoon vind nasi echt niet lekker maar als dat alles is klaag ik nog niet hoor. m,n dochter eet ook gelukkig veel en als ze zegt ik lus niet zeg ik bijvoorbeeld (als snijbonen zijn) dat het minifrietspinazie is en dan eet ze het op hahaha. want ze is gek op spinazie.
al met al geen klagen. -
Wij maken van alles klaar en onze kinderen moeten alles eten. als ze minder eten is niet erg! ze mogen zelf aangeven als ze klaar zijn, maakt niet uit hoeveel ze gegeten hebben. Een toetje krijgen ze altijd als ze die willen, is geen middel om mee te belonen of te straffen. Wij hebben gemerkt dat dmv het loslaten van het eten van de kinderen ze meer gaan eten. Er is geen druk en vooral gezellgheid. Sam vind bv mandarijn heel erg vies ruiken, ze is dan ook hoog sensitief. Ik maak dus alleen de uitzondering om de mandarijn niet in haar buurt op te eten. Verder gezelligheid en loslaten staat voorop.
-
Ik bied Rik alles aan, en het is aan hem om te beslissen of hij wil eten of niet, en hoeveel. De meeste dingen eet hij wel, soms niet gelijk de eerse keer maar na een paar keer meestal wel. Maar hij wel een voorkeur voor bepaald soort eten dit krijgt overigens niet vaker dan de rest van het eten.
Een toetje ( vla of yoghurt ) krijgt hij altijd, ik vind dat dit onderdeel is van zijn behoeft melkproducten die hij op een dag met eten.
-
Ik snap hoor dat jullie het toetje niet als beloning of straf willen gebruiken. Van ons hoeft het bord ook nooit leeg, we vinden het beter als ze zelf aangeven wanneer ze trek hebben en wanneer niet. maar proeven moet gewoon wel en je kunt best een paar hapjes eten. Als je je bord meteen wegschuift (of met pretogen op de grond gooit) dan heb je kennelijk geen trek en hoef je ook geen toetje. Op een gegeven moment zei Koen al bij het zien van het eten dat hij niet hoefde maar wel een toetje wilde. Dat ging ons echt te ver.
-
bij mij moeten ze ook altijd proeven en idd met pretogen gooien en dan direct vragen om het toetje is iets anders. eerst een paar happen eten en dan het toetje!
-
Van ons moeten ze ook altijd proeven hoor. en dat doen ze dan ook laats in restaurant at Sylvain zelfs als amuse ganze lever ( 😳 ik durfde dat niet eens aan) en zei tegen de serveerster die vroeg vond je het lekker nee mevrouw ik vond het erg vies mare ik heb het wel geproeft hoor. hahaha.
-
Rik proeft de meeste dingen wel heel soms niet, maar dan had ik dat van te voren eigenlijk al wel verwacht dat hij dat niet zou gaan eten. Hij vist er dan wel dingen uit die hij wel wil eten. Dan eet geen groente maar wel de aardappelen , vlees of vis.
-
We hebben trouwens wel een leuke truc die hier de laatste tijd goed helpt: Spierballen voelen. Als je goed gegeten hebt, krijg je namelijk enorme spierballen! Als ik bij Daniël voel of zijn spierballen al geroeid zijn, gaat Koen vaak als een razende zijn bord leegeten, hij wil natuurlijk ook spierballen, logisch! 😆 Het werkt trouwens zelfs bij mijn neefje van bijna 6 nog!
-
Wij hebben bij Sem ook een tijd geen toetje gegeven hoor, hetzelfde als jij schrijft Nienke, ze keek niet eens meer wat er op haar bord lag maar begon meteen te jengelen dat ze het niet luste. Daar was ik ook echt niet van gediend hoor! Grappig trouwens he dat kinderen voor zoiets simpels als spierballen ze aan het eten krijgt…
-
Ik heb een dochter van vijf die eigenlijk alles eet. En een dochter van 3, die al twee jaar lang, niks eet bij de warme maatijd. Ze ziet het eten en roept al dat ze het niet lust. We hebben alles al geprobeerd, belonen, spelletjes, straffen (geen toetje) etc. Niets helpt. De sfeer wordt er niet beter op. Nu ben ik pas geleden in het ziekenhuis opgenomen en daar is ze zo van geschrokken dat ze wel ineens wat ging eten. De schrik is nu weer weg en ze dreigt weer in haar oude patroon te vervallen. Gelukkig proeft ze wel eens 1 boon of 1 hapje. Daar wordt ze dan voor beloond door een toetje. Maar als ze niet eet, krijgt ze niets meer, geen toetje, geen snoepej etc.
En tegenwoordig lust ze tomaat en komkommer (ook pas een paar maanden) dus dan mag ze ook wat van de rauwkost knabbelen aan tafel. -
Onze zoon at altijd super goed, maar helaas wil meneer nu wel eens moeilijk doen. (het gaat inmiddels al veel beter!) Maar hij moet sowieso een hap hebben gehad, als hij dan nog niet wil eten heeft hij pech. Geen eten is ook geen toetje, en z’n toetje is hem heilig! Zoals al meerdere van jullie zeggen weet ik soms van te voren dat meneer het echt niet zal eten, dan wil ik nog wel eens wat anders voor hem maken.
-
natuurlijk pas ik het deels aan dus ik maak geen spicy eten maar voor de rest moeten ze hier gewoon met de pot mee eten en als ze het niet eten is het jammer dan dan gaan ze maar met honger naar bed. Al moet ik zeggen dat dat bijna nooit voorkomt omdat ze altijd alles hebben ge-eten en er ook niet echt iets is wat ze niet lusten. Ik zie me al voor 6 personen iets verschillends maken… alleen pizza is iets wat mijn 2de zoontje echt niet eet en als wij dat eten krijgt hij wel wat anders maar dat vind ik ook anders omdat dat geen gezond eten is…
-
bij mij eten de kids gewoon met de pot mee. En ja ook spicy ( niet mond verbrandend natuurlijk) want dat eten we graag en de kinderen 3jr en 7 mnd zijn het vanaf het begin gewend. Ook toen ik zwanger was niet mee gestopt en bij de borstvoeding ook geen rekening mee gehouden. Gelukkig lusten ze nu dus ook nog alles wat ik ze voorschotel. Hoop dat dat ook zo blijft, maar je weet nooit he. Ik laat de oudste ook in de winkel mee beslissen
-
Ik heb 2 kieskeurige dametjes als het om eten gaat….maar ik heb het los gelaten…Dan eet je maar niet. Ik zorg er voor dat ze iedere dag een lekkere en verantwoorde maaltijd krijgen en aan hen of ze het opeten…mijn regel is dat ze er niet over mogen zeuren, want dat kunnen ze als de beste. Toetje krijgen ze wel gewoon…maar niet wat extra als ze weinig gegeten hebben. En kom na het eten ook niet zeuren dat je honger hebt….aan tafel heb je je kans gehad je buikje vol te eten…
-
Ook hier geld eten wat de pot schaft.
In het begin was ik zo gek om voor elk kind zn eigen prakje te maken.
Maar het is wel goed.Als ze het niet willen pech eten ze het niet.
Maaarrrrrr…………..Niet eten is ook geen toetje of ijs na.Wat ik in het begin ook wel deed was als ze dan later nog honger hadden brood te maken voor ze.
Maar dat werd met de dag gekker dat we daar ook mee gestopt zijn !! Omdat ze dan gewoon van bed af kwamen rond 23.00 uur dat ze honger hadden ! -
Wat ik wel vaak doe is het eten mooier maken.
Bijvoorbeeld aardappel pure tussen de vellen bakpapier dun uit rollen en dan met goed uitstekers er figuurtjes uit drukken.En het zelfde gebeurd hier ook met gehad aangezien ze geen gehakt ballen lusten maar wel gehakt vlinders of gehakt sterren ect……..
of pannekoek figuren en leg ik gewoon een ijzeren koekjes uitsteker in de pan en giet daar beslag in.
Ook helpt het wel eens als ze helpen het eten temaken.
Bijv bij salades -
Gabriël eet gewoon wat de pot schaft vanaf 1 jaar. Voor die tijd maakte ik nog aparte hapjes, ook omdat hij nog niet op ‘normale tijd’ avondeten at. Vanaf 1 jaar eet hij tussen 5 en 6 en vaak eet ik dan vast een beetje mee. Mijn vriend is pas om 7 uur thuis uit zijn werk en dan eet ik dan met hem ook een beetje mee, maar Gabriël houdt het nog niet vol om tot dan op te blijven en te wachten op het eten. Maar ik kook dus niet meer apart, wel iets vroeger dus, maar ach dat verschuift vanzelf wanneer Gabriël wat beter gaat slapen (hahahaha) en langere periodes wakker kan blijven. Mijn streven is om dit ritme erin te hebben als hij naar de peuterschool gaat met 2,5 jaar, gelukkig heb ik dus nog wel even haha!
Wij eten zelf overigens niet zulk spicy eten, we houden er ook niet van, maar bijvoorbeeld chinees (ei, groente, babi panggang, bami en nasi) heeft hij wel al gegeten. En hij vond het nog lekker ook. Ik vond het wel grappig, want normaal gezien eet hij geen vlees (ik bied het aan maar hij vist het er altijd uit en voert het aan de poes) maar de babipanggang at hij toch echt lekker zelf op haha!
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.