-
-
12 november 2012 om 08:06 #647
Sandra vL
DeelnemerVind jij het ook zo moeilijk om consequent te zijn? Gelukkig, je bent een mens. Dat ouders altijd consequent moeten zijn is één van de grootste misverstanden m.b.t. opvoeden. Het is een algemeen geldende overtuiging, die de meeste mensen in dit land zullen onderschrijven en die tegelijkertijd voor zoveel onrust en zelfkritiek zorgt. Want wie lukt het nu om altijd consequent te zijn?
Consequent zijn vraagt eigenlijk van je, dat je altijd op elk moment op een bepaalde situatie hetzelfde reageert. Maar hoe vaak zijn situaties altijd precies hetzelfde eigenlijk? En ben jij niet elke keer anders? Uitgerust of juist niet, opgewekt of juist prikkelbaar, open of juist afgesloten, met een hoofd vol gedachten. Jouw behoeftes verschillen van dag tot dag, van moment tot moment.
Consequent zijn is in strijd met echt zijn. Authentiek zijn. En daar zit hem de kneep. Dat maakt het zo moeilijk om consequent te zijn. Je moet jezelf geweld aandoen om consequent te zijn. Je reactie naar je kind toe is niet meer wat je werkelijk voelt of wilt, maar komt vanuit gedachte dat je consequent moet zijn.
Weet je dat het helemaal niet nodig is om consequent te zijn? Wat je kind echt wil, is jou als mens ontmoeten. Ervaren dat je echt bent. Pas dan ben je betrouwbaar namelijk. En geef je je kind een basis waarin hij kan ontspannen. Omdat hij weet dat je open en eerlijk bent, laat zien wie je bent. Tegelijkertijd geef je je kind daarmee ook de ruimte om echt te zijn zoals ie is. En is dat niet één van de belangrijkste dingen die je je kind wilt meegeven?
Dit betekent niet, dat er geen regels meer hoeven te zijn. Maar als je regels samen met je kinderen (en je partner ) afspreekt, zijn het afspraken. En dan spreekt het vanzelf dat iedereen probeert zich daaraan te houden. Maar soms lukt dat niet en dan kun je dat aangeven. Ook waarom het niet is gelukt. Dat geldt zowel voor jou als voor de anderen. En soms is het omdat regels niet werken. Dan is het nodig om nog weer eens goed naar die regel te kijken.
Ook gewoontes zijn handig. Omdat het (gezins)leven dan makkelijker verloopt. Goede gewoontes beginnen meestal als afspraak of regel, en als ze ingeslepen zijn, zijn het gewoontes geworden. Dan hoef je het er niet meer over te hebben. Gewoontes doe je gewoon altijd zo. Daar is consequent zijn dus ook niet zo moeilijk.
Mijn tip is dus: maak goede afspraken met elkaar over de dingen die belangrijk zijn. Zoals eten, snoepen, tv kijken, computeren, klussen doen, enz. Zorg dat de regels door iedereen gedragen worden. En voor de rest hangt het van moment tot moment van ieders behoefte af wat er wel of niet kan. En vergeet dat je consequent zou moeten zijn.
Geschreven door Karla MooyBron: Ontspannenopvoeden.nl
-
12 november 2012 om 13:04 #4359
Sandra V.
DeelnemerDit klinkt mooi…maar afspraken maken met mijn kinderen over de regels zie ik niet zo zitten. Tuurlijk leg ik wel eens uit waarom dingen niet mogen of juist wel. En bij sommige dingen maak ik ook afspraken met de kinderen en dan moeten wij ons daar allemaal aan houden. Maar de regels bepaal ik. En ben dan ook best consequent met het naleven van deze regels. En juist dat geeft de meiden een gevoel van veiligheid. Ze weten wat ze mogen en kunnen doen…maar ook tot hoever ze kunnen gaan. Met consequent zijn bedoel ik dat regels altijd blijven staan…maar dat we niet altijd het zelfde reageren als er met die regels gesjoemeld wordt. En soms…soms laten we de regels de regels..en doen ff alles lekker anders. Bijv. Er wordt aan tafel gegeten, je blijft aan tafel tot iedereen klaar is, je eet je bord leeg .. dat zijn wat ‘regels’ hier in huis. Maar soms…eten we voor de tv..of als ik een gekke bui heb gooi ik een groot kleed op de grond en picknicken we midden in de kamer. Door dat we zo consequent zijn met de regels…zijn de uitzonderingen juist zo bijzonder.
Overigens pleit de schrijfster van het artikel toch wel voor consequent zijn…want zij gaat er toch ook van uit dat iedereen zich aan de gemaakte afspraken houdt…dan ben je dus toch consequent…of zie ik dat verkeerd?
-
14 november 2012 om 10:09 #4360
Sandra vL
DeelnemerDeze keer ben ik het niet helemaal met je eens Sandra 😉 Ik heb gemerkt dat onderlinge afspraken soms beter werken dan door ons opgelegde regels.
Zo hadden wij diverse problemen voorzien dat de twee meiden bij elkaar in de klas zouden komen. Wij hadden regels op kunnen leggen, maar wij hebben gekozen voor met zijn allen om tafel zitten en een lijstje met afspraken maken. Iedereen mocht punten aandragen en daarna hebben we met zijn allen besloten welke afspraken haalbaar zijn en door iedereen gedragen worden. Het werk perfect! Als iemand zich niet aan de afspraak houdt, dan wordt er nu direct geroepen “Het staat op het afsprakenlijstje!”.
We hebben dit in de vakantie ook toegepast met het doen van boodschappen. Elk boodschappenrondje was een drama in Frankrijk. Toen zijn we ook om de tafel gaan zitten en hebben afspraken gemaakt, waardoor het voor iedereen leuk zou worden. Het ging daarna echt stukken beter!
Afspraken maken over bedtijd en eten zie ik nog niet zo zitten. Daar maken wij de regels, maar wellicht als ze groter worden dat afspraken maken wel tot de mogelijkheden behoort.
-
16 november 2012 om 09:17 #4362
Sandra V.
DeelnemerSoms maak ik ook wel afspraken met de meiden hoor…of eigenlijk met Lisa. Met haar kan ik heel goed afspraken maken en dan houd zij zich daar ook heel netjes aan. Grappig vind ik altijd dat zij er dan heel secuur over waakt dat ik mij ook aan de afspraak houd (terecht hoor….).
Maar met Tessa werkt dat gewoon niet…het lijkt wel of zij vind dat afspraken flexibel zijn…rekbaar. Zij houd zich dan in heel grove lijnen wel aan een afspraak maar weet altijd weer het zo te brengen dat het dan net weer niet werkt. Maar zij is ook een zwart/wit kind….een uitzondering op een regel moet je ook voorzichtig mee zijn…want als het 1 keer kan…dan kan het vaker.Het ligt bij ons dus vooral aan de situatie…en soms ook aan het kind. Maar ik vind op zich afspraken maken heel goed…ook daar leren ze van. En nu ik er nog even over nadenk .. bedenk ik mij dat ik met Lisa wel steeds vaker afspraken maak….
Misschien wordt het tijd om het hele “afspraken maken” hier weer eens onder de loep te nemen. Want ik moet er natuurlijk ook voor waken dat ik niet een verwachting bij Tessa heb zonder haar de kans te geven te bewijzen dat ze het nu wel kan…..hmmmm, stof om over na te denken…
-
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.