[Sandra vL]

Als ouders antwoorden op de vraag ‘van welke problemen met je kind heb jij het meeste last?’ , klinken daar allerlei onbewust interpretaties en overtuigingen in door. Alleen al het onder de loep nemen van deze gedachten kan erg heilzaam zijn als het gaat over minder stress in het opvoeden.

Als volwassene is onze blik gekleurd door ervaringen en door culturele opvattingen. We zijn bijvoorbeeld vrij snel geneigd om te denken, dat een kind iets expres doet (of niet doet) om ons dwars te zitten. Hierbij horen gedachten als ‘hij lokt me uit’, ‘zij denkt alleen aan zichzelf’, ‘hij wil me op de kast krijgen’, ‘ze manipuleert de boel, wil alles naar haar hand zetten’ enz.

Deze interpretaties kloppen vaak niet of zijn op zijn minst ongenuanceerd en bereiken precies wat je niet wil, nl. een conflict. Gedachten bepalen namelijk je gevoel. Je wordt boos of voelt je machteloos. Je gaat reageren vanuit je emotie en dat roept bij je kind natuurlijk ook weer een reactie op.

Bijvoorbeeld: jonge kinderen ontwikkelen zich door de wereld te verkennen, door te experimenten. Als een peuter niet luistert, kan dat komen omdat de drang om iets uit te zoeken sterker is dan jouw vermaning. Het kan ook zijn dat een kind inderdaad iets doet om te kijken hoe jij reageert. Maar daar leert ie van! Dat is niet bedoeld om jou “te pesten”. We maken het dan veel te persoonlijk.

Kijk of je op zo’n moment een stapje achteruit kunt doen. Laat je gedachten en emoties even gaan (gewoon even diep zuchten…). Kijk en luister met aandacht naar je kind. Welke behoefte speelt hier? Als je uit je eigen emoties kun blijven en begrijpt wat ten grondslag ligt aan het gedrag van je kind, ben je veel creatiever in het vinden van oplossingen.

Onderzoek je gedachten door eens op te schrijven welke gedachten jij in een lastige situatie hebt. Welke interpretaties heb je en welke onbewuste overtuigingen zitten hier achter? Door deze op het spoor te komen en er op een afstandje na te kijken, kun je gaan zien dat ze meestal niet kloppen. Dit helpt je om uit je automatische patroon te stappen van reageren vanuit emotie.

En kom je dingen tegen van jezelf, die wel gerechtvaardigd zijn? Ga dan in gesprek met je kind(eren). Geef aan wat je dwars zit (hou het bij jezelf!) en luister naar hoe je kind het ervaart. Zoek oplossingen, die voor jullie allemaal oké zijn. Heb geduld, hou vol en vertrouw erop dat je het goed kunt hebben met je kind(eren).

Dit artikel is geschreven door Karla Mooy van ontspannenopvoeden.nl