-
Hier is ons gezin nu echt wel compleet en wat ben ik trots op ons toch wel grote gezin met 4 prachtige kinderen.. Maar toch, ik was zo graag zwanger en ik had ook 9 maanden nergens last van ( nou ja was moe) en voelde me zo mooi en bijzonder en de bevallingen waren ook makkelijk etc.. dat nooit meer te hebben is zo raar. Als ik een zwangere buik zie etc denk ik er telkens aan en ik weet het is goed zo maar toch.. zo gek en raar… en met weemoed moet ik dit allemaal afsluiten en binnekort gaat de jongste naar autostoel groep 1 en morgen moet de box omlaag.. toch het gebeurt met trots en met verdriet….
en ik weet ik moet niet klagen met 4 gezonde kids en ik gun het iedereen hoor..
-
Ik snap wel wat je bedoelt…ik wilde zelf altijd 3 kinderen…maar omdat het bij ons allemaal niet vanzelf ging is er erg veel tijd overheen gegaan voor wij toch nog kinderen kregen…Dankbaar voor onze 2 prachtige en gezonde dochters besloten we niet meer te gaan voor een 3e kind. Het ivf traject is zwaar en ook mijn leeftijd speelde mee…waarom nog extra risico’s nemen. Ik heb ook nooit spijt gehad van die beslissing…
Maar…ik heb wel een jaar of 2 bij iedere zwangere buik wel terug gedacht aan mijn eigen plezierige zwangerschappen…ik denk dat je dat ook wat geleidelijk los laat. Bij mij ging er tenminste wel wat tijd overheen…en ja, iedere fase die de jongste afsluit kom idd niet meer terug. Soms vind ik dat minder erg…zoals de luiers …. maar sommige dingen sluit mijn jongste juichend af…en ik met bloedend hart…Maar daar staat tegenover dat ik het wel leuk vind dat ook de band met mijn dochters steeds veranderd…ze worden groter, dus krijg je hele andere gesprekken…en confrontaties….en dat is weer heel leuk om mee te maken…
-
Wij gingen voor vier kinderen en zijn op drie blijven steken. Die vierde gaat er niet meer komen!
Er zijn meerdere aspecten die een rol spelen. We hebben drie gezonde kinderen, durven we de gok aan dat een vierde gezond op de wereld komt én het met mij goed zal gaan? De laatste zwangerschap en bevalling was geen feestje.
En dan de slopende nachten, ik kan dit niet nog een keer aan. Ik ben nog altijd aan het herstellen van het slaapgebrek met Anne-Lieke.
En dan nog het feit dat we met Julia flink lopen te tobben en het erop lijkt dat we met Anne-Lieke dezelfde kant op gaat. We hebben onze handen vol! Vorig jaar hebben we definitief de beslissing genomen dat die vierde er niet gaat komen. Gisteren is toevallig de babykamer verkocht en opgehaald. De kinderwagen en box hadden we vorig jaar al verkocht. Alle kleertjes die Anne-Lieke niet meer past gaan nu ook gelijk de deur uit.Toch vind ik het ook wel lekker hoor. Uit de luiers (oké die poeponderbroeken van Anne-Lieke zijn geen feest), kinderen die kunnen zeggen wat er is… En na de zomer iedereen naar de basisschool. Het voelt ook wel als de afsluiting van een tijdperk. Als ik nu iemand met een baby zie dan vind ik dat leuk, maar ben ik ook blij dat die kleine weer met de mama mee naar huis gaat.
-
Ook hier is ons gezin compleet !! Wij hebben er 5 de oudste is 8 en de jongste is 15 weken.
Voor 2 week geleden de maar 50/56 uit de kast gehaald en ook dit was best wel een *** moment.
Het is allemaal zo schattig en lief had er graag zo een baby in getoverd maar ook voor ons komt er niet meer bij. -
Ik kan me er zelf nog niet veel bij voorstellen hoor. Ik snap het wel, dat je op gegeven moment klaar bent natuurlijk, maar wij zijn daar nog niet 😉
Wij hebben ‘pas’ 1 kindje, al ben ik door alles eromheen blij dat hij helemaal gezond is! Ik heb altijd een wens gehad om 3 kindjes te hebben, maar vriendlief is een beetje geschrokken van de zwangerschap(pen) en geboorte en couveuse tijd en huiljaar etc dat hij 1 erbij nog wel ziet zitten maar die 3e eigenlijk dus niet… Nou ja we komen er samen wel uit natuurlijk. We moeten natuurlijk al blij zijn als het nog een keer mag gebeuren en goed mag gaan (hopelijk wel beter dan de vorige keer(/keren))
Succes mama’s met het echte afsluiten van de babyperiode 🙂 -
Ik kan me er echt helemaal nog niks bij voorstellen.
Hoop dat dat ooit komt
We hebben er nu 2.
Mijn man wil heel graag een groot gezin. zijn wens is 7 kinderen
maar aangezien ik altijd van 8 tot 18 weken extreme hyperemesis gravidarum heb (de rest van zwangerschap en bevalling een eitje) en het ook bij ons niet vanzelf gaat weet ik het niet.
4 of 5 lijkt me super! -
Zo, 7! Dat lijkt me een heleboel.
Heb wel respect voor grote gezinnen die het goed doen :applaus:Zou het zelf niet kunnen en willen, financieel, lichamelijk en geestelijk zou dat voor mij/ons veel te zwaar zijn 🙂
Die extreme misselijkheid etc lijkt me ook helemaal niks om dat door te maken. Gelukkig had ik helemaal nergens last van tijdens de zwangerschap van Gabriël, tot ik in het ziekenhuis belandde dan.
-
Grappig, toen ik twee kinderen had vroeg ik ook aan moeders die zeiden dat hun gezin compleet was hoe dat voelde. Ik kon mij er gewoon niks bij voorstellen en hoopte dat het “compleet gevoel” ooit zou komen. Nu kan ik uit de grond van mijn hart zeggen dat we compleet zijn en dat voelt heerlijk. Dat gevoel kwam niet gelijk na de geboorte van Anne-Lieke, toen was ik er nog van overtuigd dat er een vierde zou komen, maar toch is het een gevoel dat met de tijd ontstond.
@tamara Wat geweldig dat je nog steeds gaat voor een groot gezin. Je bent zo ziek geweest bij beide kinderen, ik vroeg mij al af of je dat nog een keer aan zou willen gaan. Maar zo te lezen weerhoudt het je niet.
-
Mijn vader komt ook uit een gezin van 7,
mijn oma zegt altijd als je geduld hebt en liefde dan komt alles goed met de kinderen.
Zelf zie ik het echt niet zitten om nog meer te hebben.In het begin waren er wel twijfels maar nu onze jongste ziek is geweest.Weten we zeker dat ons gezin compleet is.
We hebben 5 gezonde kinderen waar we super gelukkig mee zijn.En we hebben van beide soorten wat dus het is echt genoeg -
toch is het fijn om te lezen dat anderen het ook hebben. ik merk wel dat het anders is als bij emma want toen wilde mijn man in eerste instantie geen vierde maar ik was echt nog toe aan een vierde en nu voelt het anders en wel goed zo maar toch gek. toevallig vandaag weer voor het eerst ongesteld geworden na de bevalling van thomas wat nu ook al bijna 8 maanden geleden is en dat is zo gek want na 7 jaar tijd boeit me dta niet want 7 jaar geleden zijn we gestart met zwanger proberen te worden en nu is het voor het eerst dat de ongi er niet toe doet…
-
Nee sandra, het weerhoud me er niet van. na die 10 weken voel ik me top! De rest van de zwangerschap. en super makkelijke bevallingen.
a-f is op woensdag avond geboren.. zaterdag middag al 340km gereden.. Zonder problemen.
Geen scheur of knip niks.
Nou dan teken ik voor alleen even heel ziek zijn.
Maar ik kon op een gegeven moment gelukkig gewoon boodschappen enzo doen met die sonde.
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.