-
Hey hallo,
ik ben vorig jaar oktober bevallen van een prachtige zoon. Ben super trots op hem. En zou nog een elftal aan kinderen willen. Maar bevallen…….dat wil ik even over gaan slaan. Damn wat vond ik dat vreselijk. Hebben hier nog meer mensen last van? Ik denk ook wanneer we aan een tweede gaan denken dat ik echt een ruggeprik wil anders ga ik echt niet bevallen!
Zijn er nog meer mensen die dit hebben en hoe gaan jullie ermee om???
-
Ik ben met een ruggeprik bevallen. (ik had al 4uur een weeenstorm van rugweeen en zat al 2uur vast op 4cm) na de ruggenprik heb ik lekker geslapen tijdens de weeenstorm. na de kateter die 2.5uur later gezet werd had ik nog steeds 4cm. maar ineens in ongeveer 30min had ik 10cm nog een half uur later was onze jongen er.
Ik kies niet standaard weer voor een ruggenprik bij de volgende.. maar met veel pijn is het een heerlijke verlossing. -
Wat vervelend dat je het bevallen zo’n nare ervaring vond!
Uit ervaring kan ik zeggen dat elke bevalling anders is. Persoonlijk heb ik het benaderd als “het is een paar uur afzien tijdens de bevalling en dan heb je de rest van je leven plezier van je kindje”. Ik denk dat het niemand zijn hobby is om te bevallen (of wel?)… Toch heb ik er geen nare herinneringen aan. De eerste bevalling vond ik wel het heftigst. Ten eerste omdat ik een weeënstorm kreeg en ten tweede omdat je totaal niet weet wat je te wachten staat. Pijnbestrijding heb ik eigenlijk nooit overwogen.
-
wat vervelend, ik ben gezegend met een makkelijke bevalling, waarvan wij dan altijd gekscherend zeggen dat we al met icsi moeite hebben moeten doen ons meisje te maken dat die bevalling iig makkelijk ging.
daarvoor zou ik het niet laten, maar ik ben heel gelukkig met 1 kind. -
Mijn 1e bevalling was ronduit een drama. In een notedop…Ik werd op woensdag opgenomen om de bevalling op te wekken…de maandag daarop lag ik nog hoogzwanger te wezen in het ziekenhuis. Lisa had duidelijk geen zin om geboren te worden. De dienstdoende arts nam geen halve maatregelen en eindelijk kwam de bevalling op gang. En hoe…een dot van een weeenstorm, maar dan wel rugweeen. Dat heb ik zo lang mogelijk volgehouden, maar tegen de tijd dat ik een ruggeprik kreeg was ik daar ook helemaal klaar voor. Tegen 21.00 uur kon ik beginnen met persen…een uur later werd besloten dat het een tangbevalling zou worden…en toen…ging het lampje uit. Tijdens het persen ben ik bewusteloos geraakt. Lisa is letterlijk uit me gerukt en in no-time stond de verloskamer vol met witte jassen. (zo is me dus verteld…want ik weet van niets) Het eerste dat ik me herinner is dat ik geroepen werd en dat er gezegd werd dat ik een dochter had. Een rare gewaarwording …voor mijn beleving was ik nog met de bevalling bezig. Die zelfde nacht belande ik op de intensive care en lag Lisa op de babykamer. Twee dagen later kon ik eindelijk naar de kraamafdeling. Zo beroerd en zwak als je maar kunt bedenken. Amper 24 uur op de kraamafdeling kreeg ik een soort kramp in de hersenen..resultaat een hoofdpijn zo erg, migraine is er niets bij en zelfs die dag blind. Ik zag helemaal niets meer. Er werd een scan gemaakt en een neuroloog kwam er bij…een soort kramp dus. Na een week mocht ik dan samen met Lisa naar huis. Maar ook daar ging het mis…ik kreeg last van functieverlies van het rechterbeen …dit been hing er dan als een leveloze klomp vlees bij, ik kon er niets mee en voelde er ook niets aan. Het heeft heel lang geduurd voor ik weer wat was bijgekomen van deze dramatissche bevalling (geloof me, dit zijn alleen maar de “hoogtepunten”) toch heb ik er nooit over getwijfeld een 2e kind te willen. Maar toen de bevalling van Tessa voor de deur stond heb ik bij de gyn zitten smeken en huilen om een keizersnede…uiteindeijk ben ik op natuurlijke wijze van haar bevallen in amper 3 uur tijd. Ik kan je dus met grote zekerheid zeggen dat iedere bevalling anders is..een groter verschil tussen mijn 2 bevallingen is bijna niet mogelijk…
-
@sandra V. wrote:
…
Pff jeetje wat een heftig verhaal. Zo erg was het niet (gelukkig) bij mij. Maar als ik aan het moment denk dat je moet persen. Bah. De rillingen lopen nog over mijn rug. Ik was ook de hele tijd aan het denken ik lig voor schut. Iedereen zit daar een beetje naar mijn aambeien en mijn doos te loeren.
Maar wel fijn om te horen dat je na zo’n horror bevalling de tweede zo ‘makkelijk’ ging. Geef weer wat moed bij mij! -
@sandra V. wrote:
…
Pff jeetje wat een heftig verhaal. Zo erg was het niet (gelukkig) bij mij. Maar als ik aan het moment denk dat je moet persen. Bah. De rillingen lopen nog over mijn rug. Ik was ook de hele tijd aan het denken ik lig voor schut. Iedereen zit daar een beetje naar mijn aambeien en mijn doos te loeren.
Maar wel fijn om te horen dat je na zo’n horror bevalling de tweede zo ‘makkelijk’ ging. Geef weer wat moed bij mij! -
Het was ook heftig…maar daar staat een droombevalling van Tessa tegenover. Maar wat ik er mee wilde zeggen is dat een bevalling maar even is in verhouding met een heel leven genieten van je 2e kindje. Ik zou niemand een 2e kind aanpraten als ie het niet wil, maar alleen om de bevalling zou ik het niet laten.
Ik heb tijdens mijn bevallingen nooit het gevoel gehad dat ik voor schut lag of gevoel van schaamte. Ik was daar ook helemaal niet mee bezig…
Vergeet niet dat het voor medisch personeel die bij een bevalling aanwezig zijn dit dagelijks werk is…Voor hen ben je toch de zoveelste vrouw die bevalt (klinkt niet echt leuk..ik weet het).
Bevallen blijft een heel ding, vooral omdat je er zelf zo weinig controle over hebt.. -
Het was ook heftig…maar daar staat een droombevalling van Tessa tegenover. Maar wat ik er mee wilde zeggen is dat een bevalling maar even is in verhouding met een heel leven genieten van je 2e kindje. Ik zou niemand een 2e kind aanpraten als ie het niet wil, maar alleen om de bevalling zou ik het niet laten.
Ik heb tijdens mijn bevallingen nooit het gevoel gehad dat ik voor schut lag of gevoel van schaamte. Ik was daar ook helemaal niet mee bezig…
Vergeet niet dat het voor medisch personeel die bij een bevalling aanwezig zijn dit dagelijks werk is…Voor hen ben je toch de zoveelste vrouw die bevalt (klinkt niet echt leuk..ik weet het).
Bevallen blijft een heel ding, vooral omdat je er zelf zo weinig controle over hebt.. -
Dat gevoel van schaamte herken ik inderdaad ook niet. Ik was veel te druk met bevallen 😉 Ik denk dat het net zo is als Sandra V zegt, ze zien zoveeeeel vrouwen op die manier!
-
Dat gevoel van schaamte herken ik inderdaad ook niet. Ik was veel te druk met bevallen 😉 Ik denk dat het net zo is als Sandra V zegt, ze zien zoveeeeel vrouwen op die manier!
-
De verloskundige vertelde me dat dat waarschijnlijk kwam omdat ik ingeleid ben. De natuurlijke pijnstillers die er normaal vrij komen, komen later als je ingeleid wordt. Je lichaam loopt er een beetje achteraan zeg maar.
-
De verloskundige vertelde me dat dat waarschijnlijk kwam omdat ik ingeleid ben. De natuurlijke pijnstillers die er normaal vrij komen, komen later als je ingeleid wordt. Je lichaam loopt er een beetje achteraan zeg maar.
-
Tja…dat zou kunnen. Bij Lisa ben ik ook ingeleid en bij Tessa begon de bevalling op de medicatie om m’n baarmoedermond te laten terugtrekken.
Bij Lisa belande ik ook in een weeenstorm en had ook last van rugweeen. De weeen bij Tessa vond ik volgens mij wel het zelfde…maar op de een of andere manier toch beter op te vangen. Ik dacht dat dat kwam om dat het de tweede was…maar het zou idd kunnen komen dat ik bij haar geen infuus heb gehad…
Het is zo moeilijk te zeggen bij een bevalling…iedere keer is anders.
-
Tja…dat zou kunnen. Bij Lisa ben ik ook ingeleid en bij Tessa begon de bevalling op de medicatie om m’n baarmoedermond te laten terugtrekken.
Bij Lisa belande ik ook in een weeenstorm en had ook last van rugweeen. De weeen bij Tessa vond ik volgens mij wel het zelfde…maar op de een of andere manier toch beter op te vangen. Ik dacht dat dat kwam om dat het de tweede was…maar het zou idd kunnen komen dat ik bij haar geen infuus heb gehad…
Het is zo moeilijk te zeggen bij een bevalling…iedere keer is anders.
-
Het klinkt eigenlijk wel logisch… Ik ben nooit ingeleid, dus die ervaring heb ik niet.
-
Het klinkt eigenlijk wel logisch… Ik ben nooit ingeleid, dus die ervaring heb ik niet.
-
Wat naar zeg dat je het zo ervaren hebt.
Kan me in jouwn situatie heel goed voorstellen dat je er zo over denkt.Mijn beide bevallingen waren binnen 4u gedaan.
Niet ingeleid, niet geknipt helemaal niets.
Ik zie er dan ook niet weer tegenop mocht ik deze week positief testen om weer te bevallen.
Had alleen wel hele erge na weeen omdat de bevallingen zo snel gingen. -
Wat naar zeg dat je het zo ervaren hebt.
Kan me in jouwn situatie heel goed voorstellen dat je er zo over denkt.Mijn beide bevallingen waren binnen 4u gedaan.
Niet ingeleid, niet geknipt helemaal niets.
Ik zie er dan ook niet weer tegenop mocht ik deze week positief testen om weer te bevallen.
Had alleen wel hele erge na weeen omdat de bevallingen zo snel gingen. -
Ik heb bij de eerste een ruggenprik gehad.
En ik kan je zeggen dat wil ik NOOIT weer :nee:Bij de andere 4 ben ik zonder pijn bestrijders bevallen !!
Ook heb ik bij alle 5 geen knip of hechting of wat dan ook gehad.
Dus alle 5 gingen verder zonder problemen :yeah: -
Naar zeg…
Ik heb een onwijze weeenstorm gehad, om 19:00 kreeg ik te horen dat ik toch echt weeen had en datmijn baarmoedermond volledig verweekt was. Om 21:46 was Gabriël geboren. Geen ruggeprik, geen knip/pomp/tang of wat dan ook. Ik had kleine ‘haarscheurtjes’ die ze wel wilde hechten zodat het niet aan elkaar ging kleven allemaal. Gabriël was natuurlijk een klein mannetje, 43 cm en 2366 gram. Ik weet niet hoe het was gegaan als ik voldragen had 😉 -
Ik had ook geen scheurtjes volgens de gyn was ik een natuur tallent 😆
-
Nou ik was allang blij. Ik weet de horror verhalen van mijn moeders eerste 3 bevallingen, dus was al bang. Ik ben ook maar een smal vrouwtje, dus tsja, haha! Maar schijnbaar maakt dat helemaal niet uit wat bevallen betreft, in iedergeval niet bij mij 😉 maar ik dacht ook dat ik nooit BV zou kunnen geven omdat ik hele kleine borsten heb (echt letterlijk bijna niets), maar er kwam super veel melk uit haha!
-
Ik ben gewoon bij de eerste van het ergste uit gegaan 😆
Dan viel het in iedergeval niet tegen.
Mijn moeder heb ik nooit gevraagd die zei jij wilt zwanger zijn op je 17e dan doe je het ook zelf maar dus zo gezegt zo gedaan 😀En aan mijn tante’s had ik ook niks want die waren bevallen met een keizersnee.
-
Haha, nou ja ik kreeg de verhalen van mijn moeder al te horen toen ik nog echt geen kindjes wilde krijgen 😉 komt denk ik omdat we het wel over kindjes krijgen etc hebben gehad toen ik jonger was. Ik heb nichtjes en neefjes waarmee ik best wel veel scheel en nou ja dan komen de vragen en verhalen wel haha!
Keizersnede lijkt me ook niks. Dat zag ik laatst bij KBGZ 😯 vond het er erg eng uitzien -
Ik wou nooit kinderen ……maar heb er nu 5.
Ik was altijd een ‘probleem’ kind volgens mijn moeder.
Maar sinds ik moeder ben weet ik dat het niet aan mij ligt maar aan haar.
Zei was en is een probleem moeder 😆Heb ik mijn jeugd best wel veel uitgevreten (verkeerde vriendjes)
Maar geen ernstige dingen hoor.Heb nooit gesteeld ofzo………
Maar gewoon echte kattekwaad.Mijn moeder was nooit thuis dus moesten we toch wat te doen hebben.
Dus was het gewoon haar schuld dat we de hort op waren -
Haha!
Ik wilde wel altijd al kinderen, maar wel ‘als ik later groot ben’, wat vervolgens natuurlijk werd, als ik een vriend heb en op mezelf woon etc 😉
En dat moeder verhaal, herkenbaar hoor, nu ben ik niet echt een probleemkind. Tot ik zo boos op haar was ondertussen dat we elke dag ruzie hadden. Maar ach -
Ik heb nog nooit met mijn moeder door 1 deur kunnen gaan het was altijd oorlog tussen ons.
Al van kleins af aan.Ik weet dus niet beter.
Mijn middelste zusje is verstandelijk beperkt zei is het lievelingetje omdat zei extra aandacht nodig heeft ect….. Zei had geen regels mog alles deed haar eigen dingen.
En ik zat thuis met vrienden op men jongste zusje te passen terwijl mijn moeder naar de bingo ging (verslaafd aan de bingo 3x per week)En om de kleinste dingen kreeg ik er voor langs ook al deed ik het niet eens.Vluchte gewoon het huis uit was het niet door de deur dan wel door het dakraam.
En ik ben niet 1 die tot 10 gaat tellen of over me heen laat lopen.
En zeg ook geen ja en amen als het me niet aanstaat.
Ik zit er dan gelijk boven op en weet mijn mondje wel te gebruiken.En dan ben je volgens mijn moeder een probleemkind 😀
-
Tsja, als je er niet bent voor je kind kan je ook niet verwachten dat ze dingen leren.
Ik hield juist wel alles voor me, tot in mijn pubertijd. Ik had zoiets van, hallo mam, je hebt 5 kinderen, zorg er eens voor! We zijn geen cavia ofzo. Die vergelijking klinkt raar, maar haar beeld van ‘zorgen voor’ is een dak boven je hoofd en eten in huis. Tsja, dat gaat er bij mij niet in 😉 -
Zoiets beeld heeft me moeder ook.
En dan zegt mijn vader dat het misschien een idee is om te gaan werken omdat ze zoveel geld verspild aan dat bingo rommel.
Gaf ze ooit als antwoord nee dat kan niet want dan is er niemand thuis als de kinderen van school komen 😕 Als we thuis kwamen sliep zei en ik nam altijd mijn jongste zusje mee van school omdat ik er dan toch langs moest fietsen als ik van de middelbare school kwam en ik deed dat ook met alle plezier.
En als ze dan naar bingo ging zaten we tot 23.00 uur alleen thuis dat kon wel maar na schooltijd nee dat kon niet.Heb wel al aan haar gevraagt waarom ze eigelijk moeder is als ze toch niet van kinderen houd.
Volgens mijn oma was ik gewenst door mijn vader maar door mijn moeder niet daarom toont ze zo’n gedrag 😕 -
Tsja…
Mijn vader is wel realistisch, mijn ouders zijn gescheiden toen ik 6 was. Mijn ouders hebben samen 3 dochters, waarvan ik de middelste ben. Met mijn vader heb ik ook veel gesprekken gehad over vroeger en ook over de situatie met mijn moeder nu. Mijn vader houdt van ons, maar zegt zelf dat ‘papa en mama’ nooit kinderen hadden moeten krijgen, niet dat hij niet zou willen dat wij er waren. Maar dan hadden wij niet zo’n jeugd gehad. Mijn moeder heeft na de scheiding nog een zoon en een dochter gekregen (beiden van een andere vader), de vader van mijn broertje weet zelfs niemand wie dat is…
Maar goed, gelukkig weet ik wel heel goed hoe het niet moet 😉 -
Mijn ouders waren niet gescheiden.
Waren ze dat maar dan waren de dingen heel anders gelopen.
Dan hadden we een leukere jeugd gehad zonder ruzie-ende ouders.Maar ik heb er van geleerd en weet hoe ik het niet wil en hoe het niet moet :goedgedaan:
En daar ben ik ze dan toch wel dankbaar voor
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.