-
Hallo allemaal,
ik ben weer terug, na een stille tijd.
Er is veel gebeurt.
Er is 1 dag in november die te boek staat als een ware rampendag.
Op de 11e van de 11e in de ochtend overleed in alle vroegte plots onze buurman.
Dezelfde dag kreeg mijn moeder te horen dat ze borstkanker heeft en is inmiddels 2 keer geopereerd en aan de chemokuur begonnen.
De vooruitzichten zijn positief, maar het valt allemaal zwaar.
Onze dochter gaat gelukkig heel makkelijk om met alles, ik wil haar wel eerlijk benaderen hierin.
Toen een kind op school zei “je oma heeft kanker dus gaat ze dood” zei zij heel makkelijk “nou mijn oma anders niet”Intussen werd onze dochter ook nog eens door 1 kind een jongentje steeds gepest, fysiek gepest, pijn gedaan. De school deed niks behalve het pestende kind beschermen, gevolg is dat onze dochter totaal het vertrouwen in leerkrachten kwijt was. Ze is met speltherapie begonnen en om te ontspannen fysio. Maar het is toch triest dat je je kind op 6jarige leeftijd in therapie moet doen door een ander zijn kind zijn gedrag.
Na een tijd begon het weer en toen ben ik op de moeder van het kind afgestapt en heb haar mijn mening en zienswijze gegeven. Zij ging ervan uit dat haar opvoeding tussen 830 en 1515 ophield dan was het de school zijn pakkie-an. Ongelooflijk.
Nadien is het rustig en gaat het steeds beter met onze dochter sociaal dan, op school verveeld ze zich enorm. Volgende week een oudergesprek want ze gaat met de pest in haar lijffie naar school nu.
Wat gelukkig wel over is als ze haar vriendinnen ziet.Mijn man gaat wellicht over een paar weken in het buitenland werken, waarbij hij zo’n 22 dagen weg is en dan 10 weer thuis. Ik weet dat het zijn droom is en ik geloof niet dat je ondanks dat je getrouwd ben elkaar in de weg moet staan, hij zou het mij ook gunnen en hij doet het ook voor ons uiteindelijk want de verdiensten zijn vele malen beter dan hier. Al heb ik nu ook niks te klagen 😉
Het word wel aanpassen.Al met al een heftige tijd maar ik geloof in positief blijven en denken
fijn weekend allemaal
Chantal
-
Jeetje Chantal, je hebt heel wat op je bordje gekregen de afgelopen tijd! Wat een enorm heftige tijd!
Wat fijn dat de vooruitzichten voor je moeder wel goed zijn, hoe heftig het nu ook is. Mijn vader heeft acute leukemie gehad, nu bijna 7 jaar geleden. Het is een wonder dat hij nog leeft en het onder de omstandigheden ook goed met hem gaat. Maar ik weet als geen ander hoe heftig zo’n periode is…. Je moeder zal ook na de behandeling nog lang last houden van vermoeidheid en vatbaar zijn voor elk virus dat voorbij komt.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal!Wat belachelijk dat school niet optreedt bij de pest situatie! School zou hier juist een rol in moeten spelen!
Ik maak uit je berichtje niet helemaal op of het pesten nu ook gestopt is. Is dat zo?En je man naar het buitenland, pfff heftig! Van de week schreef Sandra V over het leven als chauffeursvrouw, zij is ook veel alleen. Maar zij weet niet beter, het is altijd zo geweest.
Voor jou wordt het een nieuwe situatie. Om zo te schakelen naar veel alleen zijn met de kinderen, dat lijkt mij heftig. Ik zou er ook niet blij van worden. Lastig hoor, want je wilt hem inderdaad ook niet in de weg staan. Toch denk ik wel dat het een dusdanig grote beslissing is, dat je er wel beide voor 100% achter moet gaan staan. Anders gaat het niet werken en komen er vroeg of laat verwijten.Meid, voor jou ook een heel fijn weekend. En probeer inderdaad naar de leuke dingen te kijken en te genieten van kleine dingen in deze hectische tijd. En je kunt altijd hier je ei kwijt :hugging:
-
hoi Sandra
het pesten is nu wel gestopt. blijkbaar was ik duidelijk dat ik zelf ingrijp en de kosten van alles bij hun neerleg.
als het om geld gaat kunnen ze ineens hun kind opvoeden hahaik stam af van vrouwen die veel alleen waren door het beroep van hun man dus het is eigenlijk ook voor mij redelijk normaal. mijn vader was ook chauffeur, mijn opa was schipper. mijn moeder en oma waren vaak alleen. als kind vond ik het normaal dat dat zo ging.
ik ben dan ook zeer zelfstandig en regel alles. op het moment is mijn man op een dag 4 uur onderweg heen en terug dus is hij er ook niet , vertrekt om 5 uur en is om 18 uur met geluk weer thuis. maar vorige week bijv was het 5 uur snachts.
dat vind ik lastiger dan dat je weet dat hij weg is, als je plannen heb en je moet alles omgooien vind ik vervelender.ik ga nog maar eens aan de gang met wat nuttige zaken 🙂
overigens ik zoek nog franchisenemers voor mijn bedrijf, wil ik toch hier wel kwijt, wie weet heeft iemand interesse http://www.breakfasttime.biz
groetjes
-
Hoi Chantal, wat een verschrikkelijk moeilijke tijd heb je gehad.
Het is fijn dat de prognose van je moeder zo goed is, toch zal ze nog lang last hebben van de gevolgen van de chemokuur. Mijn vader werd in juni 2011 heel ernstig ziek, en sindsdien zijn wij al 6x bij hem geroepen omdat ze dachten dat hij de strijd ging verliezen. Maar gelukkig is hij er nog, maar woont intussen wel in een verzorgingshuis omdat hij zijn bed niet meer uit kan en dus 100% verzorging nodig heeft. Ik weet dus wat het is wanneer je ouder ziek is.
Sandra melde het al in haar reactie, ik ben ook veel alleen met de kinderen. Maar dat was al zo voor de kinderen geboren waren…Voor de meisjes is het dus heel gewoon dat papa er vaak niet is, neem niet weg dat ze het niet altijd even leuk vinden.
Ik vind ook dat je, ook als je getrouwd bent, je elkaar de ruimte moet geven om te ontwikkelen en te ontplooien. Wij hebben voor ik zwanger raakte wel de afspraak gemaakt dat als ik het niet zou trekken, hij van de vrachtwagen af zou komen. Gek genoeg is het idee dat hij dat wil doen voor zijn gezin genoeg…tuurlijk is het soms zwaar om er zo veel alleen voor te staan maar ik zou hem toch nooit aan zijn afspraak houden.Wel grappig dat je zegt dat je liever hebt dat ie weg is dan dat je steeds je plannen om moet gooien…ik zeg dat ook altijd. Nu plan ik de dagen rond de meisjes en mij zelf zonder dat de werktijden van manlief roet in het eten gooien.
Respect voor je, hoe je het pesten van je dochter hebt aangepakt. Hoe komt die moeder op het idee dat ze tijdens schooltijd niet verantwoordelijk is voor de daden van haar kind…
Gelukkig is het nu gestopt, maar blijf wel waakzaam voor de gevolgen van het pesten. Mijn nichtje werd ook op school gepest en mijn zus heeft het ook vlot aangepakt. Toch heeft mijn nichtje, ze is nu 20 jaar, er nog steeds last van.Geniet van je kinderen en alle leuke dingen die zij doen…en als je een keer van gedachten wilt wisselen of het alleen moederen of gewoon ff lekker wilt klagen, dan stuur je maar een berichtje hoor…
-
Jeetje wat een klote tijd voor je zeg!
Hopelijk wordt ze niet te ziek van de chemo!
En kinderen kunnen onderling zo hard zijn tegen elkaar dat je er echt van staat te kijken soms.
Toen ik het las vond ik het zo sneu voor je dochter.
Wat goed dat je dat zo hebt opgelost hoor!
Maar vind het te gek voor woorden dat de school er zo mee omging, je mag toch verwachten dat ze ingrijpen met zoiets of tenminste zelf de ouders erop aanspreken!.Nou ik wens je heel veel succes en sterkte met je moeder!
-
Bedankt voor al jullie berichtjes
Inmiddels is er nog wat bijgekomen, sinds een paar dagen voelt mijn man zich slecht.
Hij zegt dan heel leuk “al een paar weken”
hij werkt veel en zelf denkt hij ook dat hij een beetje gas moet terugnemen zeker als hij wellicht half april gaat vertrekken. ik heb dus geen zin in dat hij ergens in het buitenland in een ziekenhuis beland.
veel hoesten en benauwd en hij is heel dwars. vrijdag gaat hij wel naar de dokter, dan heeft hij vrij genomen…ja het kan ook wel een keer te laat zijn, zo zijn we in november onze buurman ook verloren die niet naar een dokter ging. :boos:maar iig schijnt de zon nu hier en dat laat de wereld er ook al anders uitzien.
mijn moeder is nog steeds heel ziek na de chemo van 2 weken terug. ze kan er maar niet bovenop geraken deze keer. heel vervelend. wat moet ik nog zeggen , komt wel goed….is ook zo niet op zijn plaats.
vandaag onze dochter vrij door de staking dus die had een fijne dag 🙂
fijne avond meiden
-
He getsie Chantal, dan kon er ook nog wel bij :nee: Wel goed dat hij vrijdag naar de dokter gaat, hopelijk kan die hem verder helpen. Laat je ons weten wat eruit komt?
Wat naar ook voor je moeder. Ik herken het wel, elke chemo komt harder aan. Het is heel erg vervelend en het lijkt op dat moment ook allemaal zo uitzichtloos… Ze doet het voor een goed doel, maar ja daar heb je ook niet veel aan als je je zo slecht voelt. Heel veel sterkte!
-
Hoi hier,
vandaag is mijn moeder voor de 4e kuur geweest, ze heeft zich de afgelopen tussenliggende weken behoorlijk slecht gevoeld, direct na de kuur vanmiddag was ze weer ontzettend misselijk.
onze dochter reageert er ook op haar manier op, ze heeft wel moeite met oma nu, vind het allemaal wat vreemd.
Maar ze zegt “als ik jarig ben is oma weer beter” dat is haar streefpunt 😉 en dat hopen we ook.Het oudergesprek was goed, onze dochter doet het zoals verwacht erg goed.
Ze heeft een groot woordenschat , ze begrijpt meer woorden dan de meesten van 6 jaar. en kan best goed uitleggen wat iets betekend.
Gelukkig zit ze de afgelopen weken beter in haar velletje en blijft ze ondanks de menigte van de grote klas met 31 kinderen lekker haar eigen persoontje, ze zal niet zomaar meelopen of iets doen omdat de rest het doet. prima een eigengereid kind.nu nog even wat opruimen en bad en bedtijd, fijne avond meiden
-
hoi mama’s allemaal
hoe is het bij jullieik ben weer hier, wat later dan gepland gaat mijn man morgen weg, 3 weken de eerste keer daarna telkens 3,5 week hij is dan 10 dagen thuis.
morgen om 4 uur gaat hij en onze dochter vind het maar moeilijk en ik ook maar ik ben groot 😐 en mag me vooral tov mijn dochter niet teveel laten gaan.
het zal wennen worden, dat in ieder geval.
het is nog fijn vakantie hier dus nog een paar dagen om echt te acclimatiseren voordat het echte werk weer begint.groetjes
Chantal -
Hey Chantal,
Dus morgen gaat het gebeuren…wordt je net als ik part-time single mama :D. Logisch dat je dochter het er moeilijk mee heeft. Zij is dit niet gewend. Maar je mag haar best laten zien dat jij “papa” ook mist…instorten is natuurlijk niet handig. Mijn man is de afgelopen 4 weken maar 1 weekend thuis geweest en vooral de laatste week dat hij weg was hadden de meisjes het er moeilijk mee…ik ook trouwens. Dit was gewoon teveel…en toen de oudste zei dat ze papa wel heel erg miste heb ik grif toegegeven dat ik hem ook miste. Ik huil niet met haar mee…maar deel wel haar gevoel. Het is tenslotte heel logisch dat ze haar papa mist.
Succes (of sterkte) met het afscheid..dat kan nog best ff lastig zijn.
Groetjes Sandra
-
hoi,
ja parttimesingle haha nieuwe term voor de dikke van dale 🙂
vrijdag komt onze dochter haar nichtje voor het eerst logeren dus dat heelt al wat van de pijn.
nu maar slapen om 3uur gaat de wekker…voor het uitzwaaien:hugging:
-
En hoe gaat het na de eerste paar dagen “alleen”? Part time single… haha, leuk gevonden!
-
hoi
nou het is maar raar hoor, onze dochter is vooral boos geweest, met opmerkingen “haha als papa niet weggegaan was had ie nu ook poffertjes eigen schuld” 😉 we zijn veel op pad geweest en nu een logeetje voor haar.
Vooral savonds is het raar, maar het voordeel is dat ik nu ook heel vroeg ga slapen en lekker uitgerust raak 😀 we hebben al via skype gepraat en smsjes zijn natuurlijk ook gewoon mogelijk.
Zal nog wennen zijn maar we doen ons best zo saampjes
fijn weekend allemaal! -
Ik kan mij voorstellen dat het flink wennen is en er moeilijke momenten zijn. Het is toch wel fijn dat we tegenwoordig zo veel manieren hebben om contact te houden, zoals via Skype. Natuurlijk is het niet hetzelfde als live, maar het is in elk geval iets. Vroeger kon men alleen maar brieven schrijven. Had ook wel iets romantisch :verliefd:, maar ik ben toch wel blij met de technologische vooruitgang en alle mogelijkheden die we nu hebben. Waar zouden we zijn zonder computer, smartphone en TomTom 😆
Jullie ook een heel fijn weekend!
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.