Kwart brandwondenpatiënten is een klein kind

  • 27 maart 2014 om 08:37 #1082
    Sandra vL
    Bijdrager

    Van de patiënten in de Nederlandse brandwondencentra is een op de vier jonger dan vijf jaar.

    De Brandwondenstichting heeft dit becijferd en start een preventiecampagne, gericht op ouders van jonge kinderen. Dat maakte ze vandaag (27 maart) bekend.

    In 87 procent van de gevallen is de oorzaak een ongeluk met hete vloeistof zoals koffie, thee of badwater.

    Bij kinderen tot en met vier jaar leiden ongevallen met een kopje hete thee of koffie jaarlijks tot ruim tweehonderd opnamen in de drie Nederlandse brandwondencentra.

    IJsberg
    Topje van de ijsberg, zegt Jos Vloemans, arts in het kinderbrandwondencentrum van Beverwijk. De tweehonderd opnames betreffen volgens hem alleen de ernstige tweede- en derdegraadsbrandwonden.

    De afdelingen spoedeisende hulp zien jaarlijks ook nog eens 1.400 kinderen met lichtere brandwonden.

    De Brandwondenstichting adviseert koffie- en theekopjes buiten bereik van kinderen te zetten, het snoer van de waterkoker in te korten, stelen van pannen weg te draaien en in plaats van koffie- en theepotten een thermoskan te gebruiken.

    Bron: Nu.nl

  • 27 maart 2014 om 09:05 #7085
    Sandra vL
    Bijdrager

    Hebben jullie wel eens meegemaakt dat het mis ging of bijna mis ging?

    Bij ons is het echt een keer op het nippertje goed gegaan. Wiljo had heel lief een kop thee voor mij gemaakt en neergezet op de salontafel. Ik had het niet in de gaten en hij had niet nagedacht dat Julia in de kamer liep. Ik zat de krant te lezen en Julia pakt de beker met gloeiend hete thee van tafel en zwaait ‘m naar mij toe “kijk mama voor jou”. De thee zwaait ze van zich af en krijgt daardoor niets over zichzelf heen, wel een paar spetters over mij en de rest op de grond. We zijn ons toen kapot geschrokken en Julia heeft echt een engeltje op haar schouder gehad. Het is een wonder dat ze niets over zich heen heeft gekregen.

    Het was een super stomme actie om die kop thee op de salontafel te zetten, dat deden we normaal nooit als de kinderen in de kamer waren. Een moment van niet nadenken en het kan zomaar mis gaan…

  • 28 maart 2014 om 08:25 #7087
    MaMarieke85
    Bijdrager

    Ze zeggen ook wel eens ‘de meeste ongelukken gebeuren thuis’. Hier is dat ook zeker waar. G heeft een keer thee over zich heen gegooid (gelukkig was het niet meer heel heet, en was ik snel met reageren), ook is hij van de commode gevallen (toen was ik meteen klaar met de commode), tussen de verwarming gezeten met zijn voet, een blik knakworstjes op zijn voet laten vallen etc etc. Gelukkig heeft hij nergens echt wat aan over gehouden. Maar kinderen blijven ondernemertjes, ze ontdekken en onderzoeken en dan kunnen dingen gebeuren. Je kunt het proberen te voorkomen, maar sommige dingen gebeuren gewoon. Uiteraard is het echt heel erg naar en verdrietig als er dingen gebeuren, maar je kunt niet alles tegenhouden (helaas).
    Gelukkig was het bij jullie net goed gegaan Sandra! Maar je schrikt je natuurlijk helemaal rot :O

  • 28 maart 2014 om 12:30 #7091
    cindycindy
    Bijdrager

    Dat is inderdaad schrikken. Gelukkig doe ik altijd koud water bij mijn kopje thee voordat ik het op tafel zet om te drinken. Niet eens voor de veiligheid maar omdat ik geen geduld heb om te wachten totdat de thee afgekoeld is.
    Straks als ik een kleine heb, is het wel weer wennen. Mijn partner drinkt wel hete koffie (ik drink zelf geen koffie) dus dat is extra opletten. Dan moeten we waarschijnlijk even aan de eettafel gaan zitten denk ik maarja, kinderen klimmen ook op stoelen dus helemaal voorkomen kun je het niet.
    Mijn kindje is ooit van de bank gerold bij het verschonen. Dat vond ik echt zo erg, het maakte een enorme klap en ik voelde me heel erg schuldig. Gelukkig heeft hij er niets aan over gehouden. Een ongeluk zit in een klein hoekje. Ben ook wel eens de trap af geleden vroeger terwijl mijn kindje voorop liep. Ik viel bovenop hem en schrok me echt dood. Hij had echt helemaal niets (echt een wonder!) maar ik wel, een aantal schrammen en schaafwonden maar dat liever dan dat mijn kind iets heeft. Voor de rest is het allemaal goed gegaan hoor!

  • 31 maart 2014 om 09:06 #7096
    Sandra vL
    Bijdrager

    Ik weet nog dat ik zwanger was van de eerste en dat een collega met drie kinderen vertelde “Tja, bij de eerste als die van de commode valt dan ben je in alle staten, maar bij de derde pak je ze op en ga je verder” 😯 Ik was toen in shock! Bij hem waren alle drie de kinderen wel een keer van de commode gevallen.
    Van de commode vallen is bij ons niet gebeurd, maar wel van ons bed… en dat is voor zo’n kleintje ook hoog! Ze zijn alle drie wel een keer van ons bed gestuiterd 😕 Gelukkig ook nooit iets van over gehouden, maar schrikken is het wel. Tot mijn schande moet ik wel bekennen, dat je inderdaad steeds makkelijker wordt. Ik vond het nog steeds heel erg, maar ik was niet meer dusdanig bezorgd dat ik in staat was naar de eerste hulp te rijden. Huilen is een goed teken na een ongeval. Dus als ze direct heel hard brullen is dan juist fijn, het is juist een teken dat er niets aan de hand is.

    Het ongeval dat mij nog steeds het beste bij staat is dat van onze Julia op haar fietsje. Zij kon met net 3 jaar al zonder zijwieltjes fietsen. Vlak voor de zomervakantie moest en zou ze een rondje fietsen. Ik had er geen goed gevoel over, maar kon het ook niet verklaren. Dus toch voor het huis gaan staan en haar een rondje laten fietsen. Er is dan een stukje waar ik haar niet kan zien, maar de wijk is rustig. Ik zie een auto aankomen en heb met de meiden de afspraak dat als er een auto aan komt dat ze stil aan de kant gaan staan. Maar Julia schiet in paniek en gaat keihard fietsen, op haar aller hardst. Ze kijk achterom naar de auto, raakt de stoep en vliegt over het stuur, over de kop op de stoeprand. Gelukkig had ze haar fietshelm op. Er was een hele hap uit haar helm en haar wang lag helemaal compleet open. Het zag er echt heeeeel erg uit! Ik heb zelf zo mee zitten huilen.

    Op dat moment gaf ik nog borstvoeding aan Anne-Lieke en ik wist dat borstvoeding het genezingsproces bevordert, daar kan geen zalfje tegen op! Ik ben een aantal keer per dag de wonden gaan deppen met borstvoeding. En als een wonder is het heel snel en fantastisch genezen, je ziet er echt helemaal niets meer van!

  • 31 maart 2014 om 09:53 #7097
    MaMarieke85
    Bijdrager

    Oh jemig ik zie het zo voor me en zit hier helemaal met kippenvel! Oh wat een grote schrik moet dat zijn geweest! Gelukkig van de helm!!!

  • 1 april 2014 om 11:18 #7099
    cindycindy
    Bijdrager

    Dat is inderdaad schrikken, zo is mijn zoontje een keer gevallen met de fiets, hij was al 7 jaar, dan kan er ook nog van alles gebeuren! Hij viel op een pad met grind en twee steentjes kwamen in zijn lip terecht en vlak onder zijn neus. De wonden stonden helemaal open en alles zat onder het bloed. Gauw dus naar de huisartsenpost gegaan. Daar moest het gehecht worden. Daarna door naar het ziekenhuis omdat ze bang waren voor een hersenschudding. Gelukkig was dat niet het geval. De littekens zitten er nog, het zijn twee kleine witte streepjes. Het valt niet heel erg op. Was wel geschrokken toen het net gebeurd was omdat het bloeden maar niet stopte en mijn zoontje niet kon stoppen met huilen vanwege de pijn. Wat een pechdag was dat!

Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.