-
Ik heb het 5 weken volgehouden, niet echt lang dus, maar wel een record binnen mijn familie van vrouwen waarbij de borstvoeding echt bij niemand gelukt is. Ik kan me er dus niet zoveel bij voorstellen een peuter aan de borst maar vind het altijd wel interessant als mensen dat wel lukt en ben ook benieuwd naar de beweegredenen erachter.
Er zijn al 3 lang voedsters op het forum dus wie weet hebben die hier nog iets over te melden. -
Ik vind het ook altijd wel bijzonder maar kan er zelf niet over meepraten.
-
Leuk, een topic naar mijn hart, heb het even nagekeken, heb 2 jaar 3 maanden en 5 dagen gevoed. Ik heb zelf geen borstvoeding gehad toen ik een baby was. ik ben ermee begonnen omdat ik het zo mooi vond om zelf mijn kindje te voeden, zo bijzonder. En zo gezond. En zo fijn dat hij zelf aangaf wanneer hij wilde drinken, ik heb dan ook enkel en alleen op verzoek gevoed. Ik kon altijd weg hoefde geen flesjes e.d mee te sjouwen, de melk was altijd binnen handbereik en op de juiste temp en genoeg zoveel als hij maar wilde. Een andere motivatie om zelf te voeden was dat ik op die manier wist wat hij binnen kreeg aan stoffen en voedingsmiddelen.
Toen ik begon was ik van plan een half jaar te voeden, dat leek mij al heel lang. Op een vriendin na heb ik voedende vriendinnen dus ik was niet bekend met langvoeden. Maar toen Rik bijna een half jaar was, hoorde en las ik ergens over de rapley methoden, ik ben mij hier toen ingaan verdiepen en heb besloten dat toe te gaan passen, en omdat dat alleen maar bijvoeding is met de nadruk op bij, ben ik dus doorgegaan met de borstvoeding, Rik groeide hier immers heel goed op, en ook voor mij was het nog steeds een feest om het te mogen geven.
In mijn omgeving begonnen ze na een maand of 8 wel te vinden dat het genoeg was met de borstvoeding. Rik zou anders veels te dik worden werd er gezegd. Nu zat hij op het CB ook wel vaak op boven de gemiddelde lijn, maar daar wordt niet de BV curve gehanteerd en als ik de gegevens invoerde in de BV curve viel het allemaal reuze mee!
Toen Rik op zijn eerste verjaardag nog steeds gevoed werd waren de meeste mensen al niet meer verbaasd, ik ben toe wel gestopt met voeden in het openbaar, daar wordt toch een beetje vreemd tegen aangekeken als je een kindje hebt wat al loopt en nog steeds aan de borst drinkt.
Weer een poosje later was het zelfs zo dat Rik zelf vroeg om mamadrinken. En op schoot kwam zitten, ‘t-shirt omhoog deed en begon te drinken.
Ik had inmiddels al geen termijn meer om zelf te voeden, ik had besloten om te stoppen als wij, Rik of ik dat wilde en zou wel zien wanneer dat kwam.
De laatste dag dat ik gevoed heb was heel speciaal, bijna net zo speciaal als toen hij in het ziekenhuis de eerste keer dronk. We hadden het gebruikelijke avond ritueel afgerond, eten, afwassen/ even spelen, naar boven onder de douche, pyama aan, bij mama op bed een verhaaltje , drinken, en dan naar Rik zijn bed, nog een verhaaltje en dan slapen. Toen Rik dus gedronken had zij hij uitzichzelf Mama drinken op! dus hij had goed begrepen dat het nu klaar was, hij sloeg zo vaak over dat het beter was om helemaal te stoppen. Nu krijgt hij op bed dus nog een bekertje water ipv mamadrinken.
Als ik het over moest doen zou ik het weer zolang doen. Nu is het ook wel allemaal makkelijk gegaan, zo heb ik nooit hoeven kolven omdat ik niet werkte, Rik het eerste jaar overal mee heen nam. Ik heb dus op de meest uit een lopende plaatsen gevoed. Ik heb geen kloven, en ontstekingen gehad.
Mocht er nog iemand meer willen weten, stel je vragen gerust ik raak niet uitgepraat over borstvoeding geven 😀
-
ik heb beide kinderen 1 jaar bv gegeven.
toen ik zwanger was van de eerste kon ik me dat niet voorstellen. ik kon me toen uberhaubt niet voorstellen dat ik bv zou gaan geven.een kind aan mijn tiet no way!!! maar goed na aandringen van mijn man toch naar zo’n bijeenkomst geweest (informatiebijeenkomst) en toen had ik me voorgenomen ik probeer het gewoon.
toen werden het 3 maanden , 6 maanden etc.. bij 1 jaar vond ik het zelf genoeg geweest en mijn kindjes zelf ook. ze kregen op het laatst nog 2 keer per dag maar toen ik het niet meer gaf vroegen ze er ook niet meer om heb dus ook niet over hoeven stappen op flesvoeding. en geen stuwing oid gehad. ideaal.
bizar eigenlijk dat je van now way tot 1 jaar gaat!! en ik was er ook echt gedreven in. Wou zelfs bij de bvn of lll) maar dat koste zo veel tijd enz dat ik daar vanaf gezien heb.
werk in een drogist en merk nu wel dat ik door mijn ervaringen etc andere mensen heel goed kan helpen. -
Wow, het klinkt wel heel mooi zoals je het omschrijft Marjolijn!Ik heb nog een beetje trauma’s aan de borstvoeding overgehouden en praat/schrijf er liever niet over 😕 . Maar gelukkig kan ik het inmiddels wel aan om positieve verhalen te lezen hoor! 😉
-
@ Thamara, ik snap je gevoel wel een beetje hoor. Ik heb me altijd voorgenomen de kinderen borstvoeding te geven, minstens 6 maanden want ik vond het heel belangrijk dat ze die weerstand zouden meekrijgen. Met Daan enthousiast begonnen maar het ging eigenlijk meteen al niet vanzelf. Ik lag in het ziekenhuis want ik had een keizersnee gehad en elke verpleegkundige kwam weer met een nieuwe methode om hem aan te leggen. Ik voelde me echt als een soort vee want er werd aan mijn tepels gerukt en geknepen, echt een beetje mensonterend voelde dat. Achteraf vraag ik me af waarom ik dat allemaal heb laten gebeuren maar goed, net na de geboorte van je eerste kind als je van onderen nog verlamd bent van de ruggeprik, laat je dingen weleens anders lopen dan ik nu zou doen. Mijn tepels bleken niet geschikt voor borstvoeding. Het was voor Daan onmogelijk om mijn tepel zelf te pakken. Daarnaast zoog hij ook niet goed genoeg. Al in de kraamtijd ben ik begonnen met tepelhoedjes. Achteraf heb ik wel gehoord dat je er dan meteen een lactatiekundige bij moet halen maar goed, dat is achteraf praten dat wist ik gewoon niet. Ook op het consultatiebureau heeft niemand dat gezegd trouwens. Ik ben begonnen met kolven om de boel nog een beetje te stimuleren, achteraf (ja weer achteraf) hoorde ik dat ik dat nooit met een handkolf had moeten doen maar met zo’n electrische. Hoe dan ook mijn borstvoeding liep enorm af.Toen Daan 5 weken oud was, bleef hij maar huilen. Hij had twee borsten gehad en nog een beetje gekolfde melk maar hij bleef maar honger hebben. Mijn melk zag er ook uit als water. De zogenaamde romige achtermelk heb ik nooit langs zien komen. Hij begon af te vallen en voor ons was er nog maar 1 oplossing, bijvoeden met poedermelk. Mijn ventje werd weer tevreden en begon weer te groeien, dat was het belangrijkste natuurlijk. Vrij snel daarna ben ik gestopt. Het werd me gewoon teveel, het flesjes koken, kolven, fles geven. 1 voeding duurde in totaal zo’n anderhalf uur. Als ik klaar was, kon ik weer van voren af aan beginnen. Toen heb ik besloten om te stoppen met de borstvoeding. Maar het deed zo’n pijn, ik wilde zo graag dat half jaar halen en ik had echt het gevoel gefaald te hebben.
Vervolgens kwam ik natuurlijk overal lang voedsters tegen, die opmerkingen maakten als: “iedereen kan voeden hoor”. “Dat je te weinig voeding hebt, kan gewoon niet”. En ook zo’n leuke: “Elke voeding bevat voldoende voedingsstoffen”. Dat deed me op dat moment zo’n pijn dat ik helemaal anti borstvoeding werd. Ik had alles gedaan wat op dat moment binnen mijn bereik lag en die opmerkingen waren ongenuanceerd en kwetsend.
Toen ik zwanger was van Koen had ik me 1 ding voorgenomen, als het Koen lukte om uit mijn bijzondere tepels melk te krijgen mocht hij het natuurlijk proberen maar ik zou nooit meer het drama van bij Daan laten gebeuren. Ik wilde niet meer kolven want dat is gewoon niet haalbaar om anderhalf uur over een voeding te doen als je nog een knulletje van anderhalf rond hebt lopen. Bij Koen ging het een beetje hetzelfde. Ook hij kon niets met mijn tepels want die dingen zijn gewoon niet gebouwd op borstvoeding dus daar zat ik de nacht na de bevalling met de kolf aan mijn borst. Na het ding aan de borst gezet te hebben, herinnerde ik me mijn voornemen, ik zou nooit maar dan ook nooit meer dat traject ingaan. Ik heb de kolf op de kast laten liggen en ben naar bed gegaan en heb heerlijk geslapen. Zonder schuldgevoel overigens!
Maar goed, pas later hoorde ik dat je met ingetrokken tepels meteen naar een lactatiekundige moet gaan. Mijn emoties rond het onderwerp zijn zo naar de achtergrond gedreven dat ik nu met plezier een positief borstvoedingsverhaal kan lezen. Het is goed zoals het gegaan is en ik mag me op de borst kloppen want ik ben de eerste vrouw in mijn familie die het uberhaupt voor elkaar heeft gekregen om 5 weken borstvoeding te geven want hele generaties zijn gevoed met flesvoeding. Ik weet niet of het kan maar het lijkt wel of wij niet gemaakt zijn voor borstvoeding, het lukt niet, als het er al is, is het te weinig en lijkt geen voeding te hebben. Ach ja, ‘we’ bevallen dan wel weer heel makkelijk. 😆 😆
-
bij de eerste kwam de bv niet echt goed op gang en maakte ik mij vaak zorgen over of ze wel voldoende binnenkreeg. ze groeide goed maar toch was ik niet ontspannen! het ging dan ook met ups en downs en toen ik na 3 maanden een kleine borstontsteking kreeg liep de bv zo hard terug. Ook was ik toen weer net begonnen met werken en kreeg ik niet voldoende gekolft. Ik ben toen na 4 maanden gestopt. Bij de tweede heb ik 9 maanden gevoed, wel met 6 weken een borstonsteking gehad maar die goed kunnen wegkrijgen. Weer na 3 maanden gaan werken en gekolft. Ik wilde een half jaar voeden maar vond het na 6 maanden niet prettig om op flesvoeding over te stappen en te beginnen met eten. Dit ook volgend de rapley methode, grote stukken maar laten proeven. Toen nog doorgegaan en na 7 maanden liep de bv weer terug. Dit tot 3 maal toe en elke keer als ik besloot om te stoppen kwam de bv weer super goed op gang, de stress eraf en hup daar kwam de melkproductie weer op gang. Met 9 maanden heb ik op mijn werk overlegd om te mogen kolven tot 12 maanden en dat mocht maar toen wilde onze meid niet meer aan de borst. Nu ben ik al weer 2 weken bv aan het geven en het gaat super goed. Wil het graag weer minimaal 6 maanden volhouden…
-
Succes Ninke, op naar een jaar! 😉
-
Leuk om jullie ervaringen te lezen. Ik vind achteraf wel dat er tijdens de zwangerschap en de weken, maanden erna erg weinig over borstvoeding verteld wordt, de drempel om hulp/info te vragen is naar mijn idee vrij hoog.
Hoe hebben jullie dat ervaren|?
@ninke, super dat je nu weer borstvoeding geeft!
@ Nienke, wat mooi dat je het familie record verbroken hebt! Vind het mooi om te lezen dat je het zo geprobeerd hebt. En het is idd wel een beetje jammer dat het door sommige mensen als zo vanzelfsprekend gezien wordt, dat is het zeker niet.
-
Toen ik zwanger was, was het voor mij direct duidelijk dat ik borstvoeding wilde gaan geven. Het is een natuurlijk gevolg van de zwangerschap, het is enorm gezond voor de baby en het leek mij heel intiem. Wel had ik het voornemen om aan het einde van mijn verlof af te bouwen, in een bedrijf met voornamelijk mannen zag ik het echt niet zitten om te gaan kolven. Eigenlijk wist ik gewoon bijzonder weinig over borstvoeding.
Toen Charlotte eenmaal geboren was, liep ik toch nog tegen vragen en onzekerheden aan. Op internet vond ik het borstvoedingsforum. Er ging een wereld voor mij open! Er zijn nog veel meer positieve eigenschappen aan borstvoeding dan ik had kunnen bedenken! Het forum werd een verslaving en ik kon er maar niet genoeg van krijgen om te lezen over de fantastische eigenschappen van borstvoeding.
Het voeden liep super! Toen iemand van de VBN op het forum vroeg waarom ik het niet gewoon ging proberen om te kolven op het werk, stoppen kon immers altijd nog, opende dat mijn ogen. Ik zou het gaan proberen! En eigenlijk viel mij dat enorm mee, na een paar weken waren alle grapjes wel gemaakt 😉 . Daarbij bleek Charlotte een hardnekkige flesweigeraar. De eerste weken kolfde ik voor de show, want opdrinken deed ze het toch niet in de fles 😯 . Dat heeft wel veel frustratie en verdriet gekost. Uiteindelijk toen ik het los liet, ging zij de moedermelk uit de fles accepteren.Doordat het voeden zo goed ging had ik mijn einddoel verschoven naar 6 maanden. Ik moet eerlijk zeggen dat met name die 5e maand mij zwaar viel. Werken, kolven en een flesweigeraar dat viel niet mee. Maar toen we eenmaal op de 6 maanden zaten, voelde ik mij zo trots en had ik absoluut nog niet de behoefte om te stoppen. Ik besloot verder te gaan met voeden en wel te zien wanneer Charlotte of ik het genoeg vonden. Dit bleek pas te zijn toen ik zwanger was van Julia. De melk liep enorm terug en smaakte kennelijk anders. Charlotte kon met 14 maanden alleen nog maar huilen aan de borst en toen besloten we te stoppen.
Tijdens de zwangerschap van Julia was het direct duidelijk dat ik weer lang zou willen voeden. Minimaal een jaar! Hoe anders kan het lopen…. Zo voorspoedig als de borstvoeding met Charlotte ging, zo moeilijk werd het nu. Naast drie keer spruw die we te verduren kregen bleek Julia extreem allergisch en ik moest op een heel streng dieet om haar te kunnen blijven voeden. Ondanks mijn strenge dieet bleef ze allergische reacties krijgen (van uitslag tot zo veel slijm dat ze er bijna in gestikt is). Ik heb dagen zitten huilen en besloot in overleg met de kinderarts over te stappen op hypoallergene kunstvoeding op recept. De eerste twee soorten reageerde ze net zo allergisch op, als op mijn borstvoeding. En de enige kunstvoeding die ze wel kon verdragen die accepteerde ze niet. Uiteindelijk zaten we met een kind dat aan het uitdrogen was in het ziekenhuis. De kinderarts stelde mij voor een keuze, of ik zou nog strenger op dieet gaan en weer gaan voeden of ze zouden Julia opnemen. Uiteraard koos ik voor het eerste. Het was een meer dan zware tijd. Ik viel kilo’s af en kon soms nog amper op mijn benen staan. De deur uit gaan kon alleen maar als ik zelf eten mee nam dat paste binnen mijn dieet. Nergens was iets te eten verkrijgbaar dat ik zo zou kunnen eten. We stapte met Julia het alternatieve circuit in en waren overdonderd door wat er met NAET therapie mogelijk was. Later ben ik overgestapt op bioresonantie. Julia is in een maand of 9 helemaal allergie vrij geworden! Ze kan nu alles eten wat ze wil, het is echt ongelovelijk! Ze bleef een pittig meisje en toen zij 8 maanden was besloot ze de borst te gaan weigeren, omdat ze drinken uit een flesje gemakkelijker vond. Ik ben fulltime gaan kolven en heb dat twee maanden vol gehouden. Het ging heel erg goed met haar, ze kon inmiddels “normaal” eten en ze bleef de borst weigeren. Toen ze 10 maanden was, vond ik het genoeg geweest. Het was zo’n heftige tijd geweest en ze sliep nog steeds erg slecht. Ik was klaar met de strijd en stopte met voeden.
Dit was wel het moment dat ik besloot de opleiding tot contactpersoon bij de VBN te gaan volgen.
Er ontstond ook een wens voor een derde. Ik wist nu dat we nog een allergische periode aan zouden kunnen, ik wist nu veel beter wat mij te wachten stond. Die wens van een jaar voeden had ik niet meer, ik zou het op zijn beloop laten. En wat blijkt, Anne-Lieke is helemaal niet allergisch! Het voeden gaat fantastisch, geen spruw, geen dieet, alleen maar genieten!!!! Anne-Lieke is een echte borstvoedingsfan en weigert moedermelk uit een flesje te drinken. Gelukkig werk ik inmiddels vanuit huis en kan ik haar ook altijd live voeden. Ze is nu 17 maanden en nog lang niet van plan om te stoppen met drinken.Zelfs de mensen die inmiddels gewend zijn dat ik lang voed, vragen of ik nog lang doorga. Van de week zelfs mijn moeder nog. De WHO adviseert twee jaar en daar gaan we voor. Op dit moment voed ik haar nog drie keer per dag en ze geniet daar enorm van.
Ik ben nu 2,5 jaar contactpersoon en vind het ontzettend leuk om (aanstaande) moeders te informeren over borstvoeding. Gisteren hadden we een enorm gezellige contactavond voor voedende moeders met 8 moeders. Het is altijd zo leuk om te zien hoe de moeders vol vertrouwen en gemotiveerd weer de deur uit gaan!
-
Jeetje Sandra, wat een verhaal van Julia he. Ik kende het al maar dat het zo extreem was geweest besefte ik niet. Moet je nagaan dat ze zelfs voor je moedermelk allergisch was. Wat zul je in de rats gezeten hebben. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daardoor nog meer pro borstvoeding geworden bent. Ik zat laatst nog eens terug te denken aan Daan en zijn allergieen (die nu gelukkig ook bijna opgelost zijn hoor!) wie weet had hij er minder last van gehad als hij borstvoeding gekregen zou hebben. In elk geval zou ik wetende wat ik nu weet over Daans allergieen het risico bij Koen misschien niet hebben genomen om hem geen borstvoeding te geven. Maar goed, ik weet nu meer dan toen en ik heb er geen spijt van en ook geen reden voor want Koen is kerngezond. Maar het valt me wel op dat borstvoeden bij veel moeders een drama wordt maar dat dit misschien voorkomen had kunnen worden door betere voorlichting. Als er meteen iemand in het ziekenhuis had gezegd dat ik met mijn teruggetrokken tepels een lactatiekundige in de hand had moeten nemen was het misschien heel anders gelopen allemaal.
Inmiddels ben ik op het punt dat ik het heel knap vind hoor, petje af!
-
Het is wel heel bijzonder om zo te lezen hoor. Mooie verhalen.
@ Sandra, knap wat je voor Julia over hebt gehad! -
@ Sandra, wat bijzonder om te lezen dat je de borstvoedingsperiode 3 keer zo anders ervaren hebt, Maar wat geweldig wat je gedaan hebt voor alle 3 je kinderen, maar helemaal het strenge dieet dat je gevolgd hebt. En ontzettend mooi dat je nu kontaktpersoon bent met de ervaring die jij hebt opgedaan kun zeker te weten veel mensen helpen!
-
Lodewijk is nu ruim 7 maanden, ik geef hem nog steeds borstvoeding.
Hopelijk houd ik het minimaal een jaar vol, maar het is niet makkelijk.
In de kraamweek weigerde Lodewijk de borst, en gaf de kraamzorg buiten de gekolfde mm ook al meteen kv bij.
Helaas heb ik mijn productie nooit zo omhoog weten te krijgen dat ik volledig bv kan geven.
Met behulp van domperidon, borstvoedingsthee en melk met anijs hoef ik gelukkig maar ongeveer 180cc kv per dag bij te geven. 🙂
Ik geniet erg van de borstvoeding.
Lodewijk geniet er ook van maar is snel afgeleid, alles is interessant momenteel.
Maar we zetten gewoon door. -
Ik vind het zo jammer dat het voeden over is, na 2 jaar 6 maanden ben ik gestopt nu ruim 6 weken geleden.
@tamara, wat goed dat je ondanks de hobbels toch de borst geeft!
-
@ Marjolijn, Ja het is toch het beste wat je kunt geven, wat ik heb krijgt hij.
Moet er ondanks alle moeite niet aan denken om te stoppen. 🙂
Jij hebt het ook lang volgehouden zeg! hoop dat het hier ook lukt -
@marjolijn Super zeg 2 jaar en 6 maanden! Heeft hij zelf aangegeven te willen stoppen of heb je zelf gestuurd? Ik voed nu 20 maanden en ben heel erg benieuwd hoe lang we nog door zullen gaan. We zullen zien!
@tamara Ik vind het echt helemaal super wat je allemaal al gedaan hebt om de borstvoeding goed op gang te krijgen. Lodewijk mag trots zijn op zijn mama! En dan als beloning even helemaal zonder kunstvoeding. Het gaat je vast nu ook weer lukken de bv genoeg op te krikken. Ziek zijn is altijd lastig, dan loopt de productie gelijk zo enorm terug.
-
@ sandra, ik ben zelf gstopt rik maakte nog geen aanstalten om te stoppen. Maar ik vond het wel genoeg ik merkte dat ik er steeds minder geduld en puf voor had. Het werd me ook te zwaar. En eigenlijk was ik het gewoon een beetje beu geraakt. Maar nu mis ik het eigenlijk wel, het is echt een afgesloten hoofdstuk nu en dat is wel jammer.
-
@marjolijn Ik herken het wel. Anne-Lieke lijkt het alleen maar fijner te gaan vinden en is echt helemaal niet van plan te gaan stoppen. Ik heb zelf de grens op 2 jaar gelegd, maar dan gaan we juist net de herfst en winter in… Ik denk dus dat ik blijf voeden tot het voorjaar van 2012 en dan ga stoppen. Het is nog even weg, dus we zullen zien hoe het in de praktijk zal lopen. Je leest het hier vast 😀
-
Ik heb helaas geen borstvoeding kunnen geven. Bij mij kwam het niet opgang. Nu wil ik als ik ooit weer ga beginnen het toch weer proberen.
-
Ondanks alle hobbels ruim 9 maanden bv! Hopelijk halen we het jaar, en daarna de 1,5 🙂
-
Joehoe 9 maanden! Je zult merken dat het vanaf nu alleen maar gemakkelijker wordt. Zo heb ik het tenminste ervaren.
Anne-Lieke heeft in de zomervakantie besloten dat ze voor haar slaapjes niet meer wil drinken. Ze wil alleen nog de ochtendvoeding als ze wakker wordt. Zo maken we hopelijk toch de twee jaar vol… nog maar een maand te gaan 😀 -
@tamara wrote:
Ondanks alle hobbels ruim 9 maanden bv! Hopelijk halen we het jaar, en daarna de 1,5 🙂
Goed zo! op naar de 12 maanden.
( ik ben overigens gestopt met 2,5 jaar. Vond het genoeg 😉 )
-
Leuk om te lezen allemaal zeg, hoe iedereen er mee om gaat en hoe irritant mensen soms kunnen reageren!
Bij mij ging het helemaal niet zo goed.
In het ziekenhuis kreeg ik vrijwel geen hulp en kwamen ze al snel met een tepelhoedje aan zetten. Ik denk de grootste fout ooit…. Ze kon het niet zelf en het hoedje zorgde ervoor dat ze makkelijker kon happen maar het was haar veel te zwaar, ze was naar een paar minuten gewoon te moe. Ondanks dat de kraamhulp heel erg haar best deed lukte het niet (alleen met het stomme hoedje) De kraamhulp wilde dat ze nu echt genoeg voeding kreeg dus zijn we een flesje gaan maken en een kolf gaan kopen. Na 5 weken kolven werd ik echt gek. Er kwam gewoon niet genoeg ondanks de veel te dure door de winkel aangesmeerde pomp haha. Ik moest steeds kolven en dat beetje wat ik had kon ik voeden maar dat was gewoon niet genoeg. Echt drama zeg. Toch ben ik blij dat ik een poging gedaan heb maar ik vond het geen drama dat ik gewoon de fles ging geven. De voeding van tegenwoordig is ook heel goed. Er zijn genoeg meiden om me heen (ook langvoeders) die wel kinderen met allergien hebben en mijn dochter heeft gelukkig nooit iets. Ik denk dat het ook wel een beetje in het kind zelf zit en je moet als moeder gewoon doen waar je je goed bij voelt, das het beste voor je kindje.
Liefde is nog belangrijker, toch? 😀 -
@mamarieke Wat jammer dat de borstvoeding niet is gegaan zoals je gehoopt had. Ik denk dat je gelijk hebt dat het tepelhoedje niet handig was. Een tepelhoedje mag uitsluitend onder begeleiding van een lactatiekundige gebruikt mag worden, omdat er veel nadelen aan kleven.
Wie weet straks met een volgend kindje dat het anders loopt. Elk kindje is anders en elke moeder-kind combinatie is anders. Als jij zorgt voor een goede voorbereiding, dan is het heel goed mogelijk dat je dan wel borstvoeding kunt geven :boris:.Borstvoeding geeft inderdaad geen garantie dat je kindje geen allergie zal krijgen, het verminderd de kans en vaak zijn kinderen er dan sneller overheen dan wanneer ze kunstvoeding gekregen zouden hebben. Ken je de 101 redenen om borstvoeding te geven? Het is fijn als je kindje (en jij) daarvan kunnen profiteren en genieten. Maar bovenal heeft een baby zijn of haar moeder nodig en in die zin denk ik dat jij een goede keuze gemaakt hebt onder de omstandigheden. Je hebt er alles aan gedaan en hebt niet de juiste hulp gekregen, dat is heel erg jammer maar het is niet anders. Het is alleen maar fijn dat je kindje het toch zo prima doet!
-
Inderdaad ja, ik zou bij een volgende ook wel weer proberen hoor en ik zou nu waarschijnlijk ook wel mn mond open gooien. Toen was alles nieuw en spannend en ik kwam niet voor mezelf op, nu zou ik het niet pikken. als je echt wilt zal het bij de meeste vrouwen wel lukken maar er een drama van maken is denk ik ook niet goed en dan moet je gewoon voor jezelf kiezen en voor je kind want een ontspannen moeder das ook heel belangrijk 😉
Alle toekomstige moeders moeten doen wat ze zelf fijn vinden maar wel opkomen voor wat ze willen! Helaas lukt dat niet altijd na een bevalling…… tja hormonen hhahaha -
Hier is de twee jaar in zicht!!! Nog drie weekjes en dan is ze 2 jaar. Ze drinkt nu alleen nog ’s morgens en ik hoop dat we zo nog een tijdje door kunnen gaan :goedgedaan:
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.