-
weet niet zo goed op welk gedeelte van het forum ik het moet plaatsen. (heb dus voor dit gedeelte gekozen haha)
vroeg me af of er nog meer mensen zijn met het zelfde probleem als ik…
Wij hebben 2 kinderen ( 1 van okt 2007 en juni 2009) voor mijn man is het gezin compleet maar voor mij is dat totaal anders. zou nog graag een kindje willen. niet dat ik niet gelukkig ben met deze twee maar voor mijn gevoel is het nog niet compleet. vind het heel moeilijk om mensen zwanger te zien (klinkt heel erg egoistisch want ik weet dat er ook vrouwen zijn die niet zwanger kunnen raken…) maar mijn wens is nog zo groot…pff..
maar helaas mijn man heeft duidelijk te kennen gegeven dat hij het echt niet ziet zitten, dat hij het druk genoeg heeft met 2. weet dat je met z’n tween moet zijn enz..maar toch. het gevoel blijft!!
probeer zo veel mogelijk te genieten van de kids..en blijf hopen dat hij er over een jaar anders over denkt. als de oudste naar school gaat en de jongste naar de peuterspeelzaal..komt er ruimte om te ademen en misschien..heel misschien. weet eigenlijk dat het hopen op niks is maar in mijn hoofd en mijn gevoel kan ik het nu niet verdragen dat nee nee is…
iemand anders met het zelfde probleem?? hoe gaan jullie hier mee om?? -
Hoi Kaatje,
Wel herkenbaar hoor! Als ik een man had gehad die nog een derde wilde, was ik daar helemaal blij van geworden. En was die derde er denk ik al geweest. Maar net als jouw man vindt mijn man 2 gewoon echt genoeg. Ik snap al zijn redenen heel erg goed, we hebben twee drukke jongens, we hebben drukke levens, we willen graag wat meer vrijheid zonder slaapjes en ritmes, we willen het liefst uitslapen en vooral doorslapen ’s nachts. Echt ik snap het allemaal.Maar toch jeukt het af en toen nog een beetje. Ik ben het rationeel helemaal met hem eens maar gevoelsmatig ligt het bij mij gewoon toch wat anders. Maar goed, ik vind dat je echt samen achter zo’n beslissing moet staan want ik besef maar al te goed dat het leven gewoon nog drukker wordt met 3 kinderen en we hebben het al best wel druk.
Ik merk wel dat juist nu mijn oudste naar school gaat en mijn jongste 3 ochtenden op de peuterspeelzaal zit, ik meer rust krijg voor mezelf en dan soms denk, ach het kan best. Aan de andere kant, nu is de Hippe Mama Club op mijn weg gekomen en dat vind ik heel erg leuk en als je weer een baby hebt met weer dat ritme, slaapjes, ik kan het me ook eigenlijk niet voorstellen hoe je dat erbij moet doen. Kortom, bij mij liggen verstand en gevoel heel erg uit elkaar. Ik keek laatst naar mijn jongste (2,5) en genoot zo intens van dat kleine kereltje en besefte dat ik daar maar gewoon heel erg van moet gaan genieten en niet dromen van iets wat niet komen gaat. En gelukkig begint dat ook steeds meer uit mezelf te komen en voelt dat gewoon goed.
Ooit heel lang geleden duurde het 3 jaar voordat ik zwanger werd van Daan, toen heb ik op een gegeven moment de keuze gemaakt om te genieten van het leven zoals ik dat heb en niet te hopen op meer. Een kind mocht van mij niet de reden zijn dat ik gelukkig zou worden. Ik moet mijn eigen geluk maken en eventueel een kind met mij. Nu heb ik dat geluk, twee gezonde jongens en toch wil ik ergens meer.Volgens mij is het een oerinstinct dat je als vrouw gewoon een baby wilt (en nog een en nog een….). Ik heb me vorige week toen ik naar Koen keek, voorgenomen om niet meer te willen dan ik heb want ik heb al zoveel.
Maar je begrijpen, doe ik helemaal! Ik hoop dat je er vrede mee krijgt want hoe vreemd ook voor een buitenstaander, je kunt een derde net zo graag willen als een eerste.
-
Oh wat herkenbaar! Ik wil er eigenlijk nog wel 2 maar ook mijn man vindt ons gezin helemaal af zo. Ik vind het zelf gewoon ook jammer dat we geen jongens hebben, durf het bijna niet te zeggen want er rust een beetje een taboe op. Niet dat ik voorkeur heb en ik vind de meiden geweldig, het lijkt me gewoon leuk om naast de meiden een jochie te hebben rondlopen. Maar goed, ook nog een meisje is van harte welkom, ik heb gewoon altijd een groot gezin voor ogen gehad en dacht in eerste instantie dat Oliver dat ook had maar na de meiden bleek hij er klaar mee te zijn. We hebben het ook heel erg druk hoor, dat is ook zo maar goed, ik hoor ook van mensen dat een derde nog makkelijker mee gaat met het ritme dan een 2e. Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik hoop soms gewoon dat ik door de spiraal heen zwanger raak. Maar ik zal hem niet stiekum vergeten of zo, een kind moet je allebei willen en ik ga mijn huwelijk niet op het spel zetten. Volgens mij kun je zoiets niet verborgen houden en dat ben je alleenstaande moeder van 3 kinderen, dat zie ik echt niet zitten 😯 . Maar ik ben er soms gewoon echt een beetje verdrietig van en ook jaloers op zwangere vrouwen enzo.
@ Nienke, ik wou dat ik dat kon hoor, het knopje zo omzetten, mij lukt dat gewoon niet. Het klinkt wel heel rationeel zo. Dat bedoel ik niet als verwijt hoor. Ik snap je heel goed, maar die emoties kun je toch niet zomaar uitzetten?
-
Ik heb best wel vaak met kennissen en vriendinnen de discussie gevoerd “wanneer weet je dat je gezin compleet is”? Uit hun verhalen bleek wel dat bij de meeste moeders het blijft kriebelen, er waren eigenlijk maar een paar vrouwen die heel duidelijk voelden dat hun gezin compleet was.
Toen bij mij de wens voor een derde kwam, was mijn man niet direct enthousiast. We hebben met de tweede (Julia) echt een heel zwaar eerste jaar gehad. Na het bespreken van vooral praktische bezwaren was gelukkig manlief ook helemaal om. Maar we maakten wel een afspraak, het is 2 of 4 kinderen maar 3 zagen we niet zitten, omdat wij het gevoel hadden dat er dan altijd iemand buiten de boot valt. Het voelt onevenwichtig een ongelijk aantal in het gezin. En een groot gezin leek ons fantastisch!
Het liep allemaal anders dan verwacht. Ik had een moeilijke zwangerschap (de eerste weken zat ik wekelijks in het ziekenhuis) en na een hele voorspoedige bevalling thuis ging ik toch per ambulance naar het ziekenhuis (teveel bloedverlies). Ik mag nooit meer thuis bevallen. Met Anne-Lieke ging het super, eindelijk een kindje waar we onbezorgd van konden genieten!
Toen Anne-Lieke 9 maanden oud was, is ze buiten bewust zijn geraakt op de fiets. Het is nog steeds onduidelijk wat er toen gebeurd is, ze staat nog steeds onder controle bij de kinderarts. We zijn enorm geschrokken en het heeft ons met beide benen stevig op de grond gezet. Wat hebben wij een rijkdom met drie gezonde kinderen!Anne-Lieke maakt er ’s nachts een potje van. We hebben geen idee waarom, niets wat we doen helpt. Ze heeft 16 maanden lang ’s nachts veel gehuild (3 tot 4 uur is geen uitzondering). De laatste weken lijkt het beter te gaan, ik durf het bijna niet op te schrijven 😉
Ik ben de gebroken nacht zo ontzettend zat. Een chronisch slaapgebrek maakt mij een ander mens, alle emoties worden afgevlakt door vermoeidheid. En ik durf niet meer. Niet voor mijzelf (wat moet mijn man alleen met 4 kinderen) en omdat je geen garanties krijgt voor nog een gezond kindje. We zijn heel gelukkig met zijn 5en en blijven met zijn 5en.
Toch snap ik jouw gevoel wel. Als ik een gezin zie met 4 kinderen of erover lees, dan bekruipt mij altijd een jaloezie. Zo hadden wij ons gezin ook voor ogen gezien. Ook ik hoop nog wel eens stiekem dat de anticonceptie zal falen en we voor een voldongen feit komen te staan, dan is de 4e meer dan welkom.
Het lijkt mij wel heel lastig om met je partner niet op 1 lijn te zitten. Je zult er toch samen achter moeten staan. Gelukkig is dat bij ons niet aan de orde, maar ik zie het wel regelmatig om mij heen. Het is eigenlijk altijd de man die het voldoende vindt en de vrouw die nog wel een kindje zou willen.
-
He wat vervelend voor jullie dat het jullie niet met je man op 1 lijn zitten. Ik ken een aantal gezinnen waar het net zo speelt en het zijn inderdaad bijna altijd de vrouwen die er nog een bij willen en de mannen vinden het genoeg. Meestal zijn de mannen daarin wat rationeler en vragen zich af wanneer het een keer genoeg gaat zijn. Mijn man en ik zaten helemaal op 1 lijn, we wilden er allebei maar 1 maar ik ken heel weinig mensen bij wie het net zo is. En nu overdrijf ik want ik ken eigenlijk helemaal geen vrouwen die maar 1 kind willen. Kennelijk ben ik een beetje anders maar ik had gewoon echt geen behoefte aan een tweede. Dat vind ik van mezelf ook weleens gek hoor. Maar nu heb ik het over mezelf en dat is niet de bedoeling. Ik vind het sneu voor jullie. Maar ik kan me ook wel inleven in wat Nienke schrijft dat je gevoel en verstand uit elkaar lopen. Ik vind het met 1 kind soms al zwaar en kan me bijna niet indenken dat je dat keer 2 hebt, laat staan keer 3….
-
@thamara mijn tweelingzus heeft 1 zoon en die wil ook geen 2e kindje meer ze vond de bevalling zo erg dat ze gezegt heeft dat nooit meer.
Ik ben nu 30 jaar en heb altijd gezegt ik wil mijn kids voor m,n 30e en ik heb er 2 jongen en meid en we zijn heel gelukkig mee! toch kriebbeld het wel eens en ben ik 😳 jarloers op zo mijn vriendin die pas bevallen is als ik dan weer babytje zie ben ik zo om.
mijn man zeg nog gergeld een 3e is niet uitgesloten maare we moeten ook met verstand denken we hebben een niet echt geweldig inkomen (we moeten erg opletten) en we willen kids toch iets te bieden geven een 3e zou dan weer meer geld gaan kosten.
al mijn vriendinnen zeggen ook vaak oo ik zie lydia wel met groot gezin omdat ze zo,n mama is ik vind dan ook erg leuk om met kids bezig te zijn ook andersmans kids ze mogen altijd komen.
ik snap jullie gevoel wel hoor dus ook ik ben er nog niet echt uit hoor wat we willen/doen. verstandelijk zeg ik nee 2 is goed zo. tja moeilijk he! -
@ Lydia, geld speelt ook mee inderdaad, ze zijn zeker niet gratis en als ik mensen mag geloven wordt het alleen maar duurder als ze groter worden. Kleding voor grotere kinderen is inderdaad net zo duur als voor volwassenen maar ze groeien er wel net zo snel uit als wanneer ze klein zijn. Ik heb in het middelbaar onderwijs gewerkt en je wilt niet weten hoe duur schoolboeken zijn, al zouden die gratis worden, ik weet eigenlijk niet of dat al zo is en of het zo blijft natuurlijk. Dan heb je nog alle extraatjes als uitgaan, mobieltje enz. Ik ben eigenlijk wel een beetje tegen al die onzin en vind persoonlijk dat ze dan maar een baantje moeten zoeken maar of ik tegen die tijd nog zo streng ben weet ik natuurlijk niet, niets veranderlijker dan een mens 😉 .
-
Ja daarom ik heb nog een zusje wat 10 jaar jonger is als ik nou die heeft gepuberd zeg en wat mijn ouders dan gemopperd hebben inderdaad met merk kleding,mobieltjes,uitgaan.
ikzelf werkte op m,n 16e al bijbaantje mare mijn zusje kreeg best veel.
is erg duur dan ja en ik wil m,n kids toch we het goede meegeven wat ze nodig hebben of ik dan ook streng zal zijn ik weet het niet tijd zal het leren!
gaat al wel snel hoor Sylvain bijna 8 nog 4 jaar dan gaat hij naar middelbare school 🙁 nog maar niet te veel over nadenken. -
ik heb altijd gezegd ik wil geen 3 kinderen, ik ben zelf de oudste van 3 meiden en bij ons viel er altijd 1 buiten de boot. NU hebben wij zelf 3 meiden en denk ik vooralsnog dat we compleet zijn…. Het is druk en gezellig maar ja, wat had ik nou altijd gezegd. Ik wilde altijd graag 4 kinderen maar merk nu dat het goed is zo…
ik ben wel heel blij dat mijn man en ik er hetzelfde over denken en kan mij voorstellen als het anders is dat je altijd verlangens zou houden.. lastig hoor! ik zou het wel meer een plek gaan geven dan alleen maar het wegstoppen van die verlangens.
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.