-
AMSTERDAM – Pijnbestrijding door middel van het inademen van gas lijkt goed te werken bij vrouwen die ontsluitingsweeën hebben.
Dat is een van de conclusies uit een studie die is uitgevoerd door onderzoekers van de afdeling midwifery science van VUmc.
De onderzoekers bestudeerden de gegevens uit 26 verschillende studies. In totaal ging het om bijna 3.000 vrouwen afkomstig uit de hele wereld.
Hieruit bleek dat vrouwen die di-stikstofoxide (het oude lachgas) inademden minder pijn rapporteerden dan vrouwen die helemaal geen pijnbestrijding gebruikten. Dit gas heeft echter wel als nadeel dat het bijwerkingen kan geven zoals misselijkheid, braken, duizeligheid en slaperigheid.
Fluranegas
Een ander gas, een flurane derivaat, bleek de pijn krachtiger te bestrijden en had bovendien minder bijwerkingen. Deze pijnstiller kan alleen door een geschoolde anesthesiehulpverlener worden toegediend, terwijl lachgas ook door verloskundigen of (huis)artsen kan worden gegeven.
“Waarschijnlijk is dit de voornaamste reden waarom fluranegas niet vaak wordt gebruikt en waarom er weinig onderzoek is gedaan naar deze vorm van pijnbestrijding bij de bevalling”, aldus Trudy Klomp. Ze denkt dat lachgas een geschikte pijnbestrijding kan zijn voor veel vrouwen die nu geen enkele vorm van pijnstilling krijgen. Maar als er een geschoolde anesthesiehulpverlener en geschikte apparatuur beschikbaar is, heeft fluranegas de voorkeur.
Voordelen
Sommige vrouwen willen pijnbestrijding tijdens de bevalling, maar niet iedereen wil een ruggenprik, waarbij een naald tussen twee wervels door in de ruggenwervel wordt gebracht. Inademen van een mix van zuurstof en lachgas, of zuurstof en flurane, vermindert de pijn terwijl de moeder wakker blijft en normaal kan blijven slikken.
Andere voordelen van deze vorm van pijnstilling zijn dat het makkelijk kan worden toegediend (door middel van een gezichtsmasker), het snel kan worden gestart en het binnen een minuut werkt.
Ruggenprik
“We moeten voorzichtig zijn in onze conclusies omdat de meetmethoden naar de mate van pijn die de vrouwen ervoeren erg van elkaar verschilden in de onderzochte studies, en bij sommige onderzoeken ging het maar om een klein aantal vrouwen”, zegt Klomp.
Ondanks deze beperkingen is het duidelijk dat pijnbestrijding met behulp van het inademen van gas de bevallende vrouw zeker kan helpen. Het is vooral geschikt voor vrouwen die wel pijnbestrijding willen, maar geen ruggenprik.”
De resultaten zijn gepubliceerd in The Cochrane Library.
Bron: Nu.nl
-
Hebben jullie pijnbestrijding gehad bij de bevalling? En hoe kijk je er achteraf terug op de bevalling, zou je achteraf gezien wel of geen pijnbestrijding willen?
Ik heb bij alle drie de meiden geen pijnbestrijding gehad en vind dat prima zo. De eerste bevalling was het pittigst en wellicht had ik het toen wel geaccepteerd als het aangeboden was, maar bij de tweede en derde bevalling heb ik er absoluut geen behoefte aan gehad. Het ware ook snelle bevallingen. Ik kan mij voorstellen dat het anders is als een bevalling heel lang duurt.
-
Bij de bevalling van Lisa heb ik een ruggeprik gehad. Ik werd ingeleid en kwam in een hevige weeenstorm terecht, met rugweeen. Het was niet op te vangen..ze boden me toen een ruggeprik aan…voor ik kon antwoorde zei Jan ‘nee’, nou ik heb ‘m ff snel uit de droom geholpen en die ruggeprik geaccepteerd. Het ging toen een stuk beter. Heb zelfs tijdens de ontsluitingsweeen een poosje geslapen.
Bij Tessa heb ik een prik in mijn been gehad maar weet niet precies wat dat was. Ik gaf toen aan hoofdpijn te krijgen (bij de bevalling van Lisa ging het toen helemaal mis met mij en dat begon toen met hoofdpijn, maar da’s een ander verhaal) en toen zette ze een prik in mijn been. De hoofdpijn ging weg maar heb niet het idee gehad dat de weeen minder pijnlijk werden. Maar de bevalling was vrij gemakkelijk en de weeen goed op te vangen, ik had ook geen ruggeprik gewild als ze het aangeboden hadden. Maar deze bevalling was ook maar 2.5 uur…. -
Ik ben ook ingeleid en mijn zoon werd 5 uurtjes later geboren.
Dit allemaal zonder pijnbestrijding.Gelijk na de geboorte begon ik al over een tweede…het ging namelijk zo makkelijk.
Maar toen moest de knip nog worden gehecht en deze was ook nog wat verder gescheurd, naar binnen toe.
Dit was pijnlijk en heel vervelend, omdat ze de binnenkant moeilijk konden verdoven.Ik kreeg na mijn bevalling vaak de vraag wat ik het ergst vond en dat waren voor mij de hechtingen.
Maar nu heb ik nergens meer last van. Alles helemaal hersteld en nu hebben mijn man en ik het al over een eventuele tweede.De volgende bevalling zou ik zo weer zonder verdoving doen. Ik weet dat ik het kan!
-
Ik heb bij mijn 1ste bevalling een keizersnee gehad, ik vond de ruggenprik totaal niet eng. Mijn 2e bevalling was ook met pijnbestrijding. Helaas mijn 3e bevalling niet. Nu weet ik dat ik voor mijn volgende bevalling wel graag pijnbestrijding wil. Zeker omdat je veel rustiger je bevalling in gaat en een stukje relexer bent en uitgerust.
En het neemt veel pijn weg en dat is ook erg fijn.
Liefs Esther
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.