-
In oktober was Anne-Lieke ineens toch nog zindelijk. In het begin poepte ze in de onderbroek (zooo vies) maar gelukkig ging dat na een paar weken over. Ze is toen een aantal weken dag en nacht volledig zindelijk geweest.
Tot ergens eind november, toen ging ze ineens weer in de onderbroek poepen. Eerst denk je aan een vergissing, maar ze bleef in de onderbroek poepen. Ik ben toen boos geworden, want ze kan het prima op de wc. Maar het leek niets te helpen, het werkte eerder averechts… Dus besloot ik na een paar weken om het te gaan negeren. Maar ook dat doen we nu al een paar weken en ze blijft in de onderbroek poepen!
Soms lijkt ze zelf ook wel verbaasd. Ze negeert het ook en vertelt het vaak niet dat ze in de onderbroek heeft gepoept. Ze lijkt erg haar best te doen om het helemaal op te houden. We hebben haar medicijnen verhoogd, zodat de ontlasting in elk geval niet dik kan worden en ze vaker naar het toilet zou moeten gaan. En ze poept soms het tweede deel ook wel op de wc. Ze kan het wel, maar probeert het op te houden en dan gaat het mis.
Ze vraagt elke keer “ben je boos?” Ik zeg dan “nee, alleen teleurgesteld dat het niet op het toilet gelukt is”.
Herkent iemand dit of heeft iemand tips? Ik had verwacht dat het een fase zou zijn, maar de fase duurt nu wel erg lang en het is zoooo vies! Een luier wil ze wel maar poept ze dan niet in. Om te voorkomen dat ze er ook weer in gaat plassen, hebben we die dus maar niet meer om gedaan. Het plassen op het toilet gaat wel prima en ze heeft ’s nachts nog nooit een ongelukje gehad.
-
Wat vervelend! Ik hoop dat het binnenkort toch weer goed gaat!
-
Hallo
Dit geval herken ik , heb zelf zoontje van 4 al hele tijd zindelijk en ineens poept hij in ze broek maar kleine beetjes …. niks helpt en ergste is dat hij het ook niet zegt.
Ben idd bij dokter ook geweest en iets voor de stoelgang gekregen maar dit helpt ook niet , heel vervelend allemaal -
Wat zegt ze er zelf van?…voelt ze het wel aankomen of is het dan al te laat? En kan ze ook vertellen waarom ze het ophoudt? Vaak heeft het wel een reden, de kunst is wel om dat uit te vogelen. Misschien vind ze het moeilijk om te vertellen uit angst dat je boos wordt (omdat ze steeds vraagt of je boos bent). Boos worden werkt idd averechts…negeren en zonder commentaar verschonen is het eerste wat in mij opkomt. Ik hoop dat je snel een oplossing vind…het is idd geen fijn klusje om die onderbroekjes weer schoon te maken…
-
Bedenk me nog iets…je zegt dat je haar medicijnen hebt verhoogt zodat het niet dik kan worden…maar is het dan nu niet te dun???….want dunne ontlasting is natuurlijk wel moeilijker ophouden dan ‘normale’ ontlasting….
-
Bedankt voor het meedenken Sandra! Anne-Lieke is heel schuldbewust als ik poep in haar onderbroek ontdek. Ze zegt dan heel verlegen dat het op de wc had gemoeten als ik vraag hoe het kan of hoe het komt dat ze niet naar de wc is gegaan. Ik krijg er verder niets uit…. Soms is ze zelf ook echt verbaasd dat er poep in haar onderbroek zit.
De medicijnen hebben we al een paar keer verhoogd en verlaagd. Dat blijft lastig. Als het maar iets dikker wordt dan houdt ze het op en poept ze helemaal niet meer. Nu is het weer aan de dunne kant. Per dag 1 zakje is te weinig en met 2 zakjes per dag is het iets te dun. We proberen nu weer om de ene dag 1 zakje en de volgende dag 2 zakjes te geven. Kennelijk luistert het heel nauw. -
Dat lijkt me allemaal erg lastig…hoe gaat het nu???…is er al wat verbetering of heeft ze nog steeds ongelukjes?
-
Jeetje, wat lijkt het me voor zo’n kind ook een drama zeg 🙁
Hopelijk vind je de oorzaak en een oplossing!Wat opvalt is dat ze blijkbaar soms zelf verbaasd is en er niks van gemerkt heeft.
Is zo’n poeppoli niets? Die zijn toch voor dit soort dingen? -
De situatie is helaas nog steeds ongewijzigd 🙁 Vanmiddag heeft ze een grote poep op de wc gedaan. Ze was zelf ook helemaal trots. En een uur later doet ze een mega poep in haar onderbroek… Kennelijk heeft ze toch weer ontzettend op lopen houden, want je snapt niet dat er zo veel poep in zo’n klein lijfje kan zitten.
Marjan, dank je wel voor het meedenken. Ja, een poeppoli zou een optie zijn. Onze oudste dochter heeft een darmafwijking, waardoor ze haar hele leven medicatie voor de ontlasting zal moeten gebruiken. Met haar hebben we jaren bij de kinderarts en poeppoli gelopen.
Onze middelste dochter heeft ook problemen met de ontlasting, maar zeer waarschijnlijk heeft zij niet hetzelfde als onze oudste. Wel loopt ze bij de kinderarts en kinderpsycholoog.
Als ik heel eerlijk ben kan ik het gewoon niet opbrengen om nu ook met de jongste te gaan dokteren 😥 Als het niet snel beter gaat ben ik bang dat ik geen keuze heb. Maar ik ben al een halve dag in de week kwijt aan op en neer rijden naar de psycholoog. Ik weet niet waar ik de tijd vandaan moet halen om ook nog met de jongste te dokteren. En daar komt bij dat ik mij afvraag of het een verband houdt met het slechte slapen en slechte eten. Nog altijd gaan wij gemiddeld twee keer per nacht naar haar toe. En het eten is echt dramatisch. Terwijl iedereen van zijn maaltijden smikkelt, schuift zij negen van de tien keer haar bord aan de kant. Ze eet ’s morgens een halve boterham, ’s middags een halve tot een hele (behalve als we tosti eten, dan eet ze ineens geweldig!) en ’s avonds wil ze meestal niet eens het eten proeven. Koek, snoep, kaas en appel kan ze onbeperkt op, maar die eerste drie krijgt ze beperkt. Ze drinkt wel genoeg en zou het liefst zelfs teveel drinken (ze wil haar buik vol drinken zodat ze niet hoeft te eten).
Zucht, misschien met ik toch eens met haar naar de huisarts… Maar dan zit ik hoogst waarschijnlijk binnenkort weer bij de kinderarts.Ik moet wel eerlijk zeggen dat haar ontlasting altijd onregelmatig is geweest, ook toen ze nog luiers droeg. Soms poepte ze meerdere keren op een dag en soms wel drie dagen niet. Ze heeft op een gegeven moment via de huisarts ook Forlax (zelfde medicatie als de andere twee) gekregen, om de ontlasting op gang te houden / te zorgen dat het niet hard wordt. Omdat het er vroeg of laat altijd zonder moeite uit kwam, hebben we hier nooit aandacht aan besteed.
-
Jeetje, als het met alle drie zo’n drama is (geweest) zou je bijna denken dat er iets anders aan de hand is, misschien medisch wat ze nog niet ontdekt hebben?
Ik kan me goed voorstellen dat je geen zin hebt om met nog eentje te moeten dokteren.
Aan de andere kant, als je bekijkt hoeveel tijd het je kost om elke keer die poepbroeken te verschonen, de was te doen en dan heb ik het nog niet eens over de frustratie die zowel jij en je dochter hebben 🙁Geeft ze ook aan waarom ze het eten niet lust? Bij ons ook een zinnige eten, lekkere (ongezonde/minder gezonde) dingen zitten binnen no time achter in z’n kanaal, maar o wee als het naar normaal eten neigt. Hij is alleen al een stuk ouder en zoekt het zelf maar lekker uit. Hij eet z’n bord trouwens wel leeg, maar ’t duurt een uur. Zelfs de kleine van 6 maanden eet sneller. En als ’t patat ofzo is, is het bord leeg voor je 2x met je ogen kunt knipperen.
Sterkte in ieder geval
-
Pfffff…..San, wat vervelend dat er nog steeds geen verbetering in zit. Kan me zo goed voorstellen dat je echt geen zin heb om ook met haar te moeten gaan dokteren. Maar vrees echt dat er niets anders op zit. Zo kun je ook niet eeuwig doorgaan. Of het door het slechte eten komt weet ik niet. Lisa was ook altijd zo’n drama met eten…een paar hapjes waar ze ook nog eens een eeuwigheid over deed. Knettergek werd ik er van (maar dat is gelukkig al een stuk beter al zal ze nooit een grote eter worden denk ik)…maar haar stoelgang bleef eigenlijk altijd wel het zelfde. Ze heeft wel de neiging haar ontlasting op te houden…maar daar krijgt ze pijn in de buik van en dan gaat ze wel. Het is ook nooit een probleem geweest.
Het geeft wel te denken dat alle 3 problemen hebben met de ontlasting…misschien moet je dat ook maar eens onder de aandacht van de artsen brengen…kan toch haast geen toeval zijn…
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.