-
Tijd om weer eens een berichtje te plaatsen….maar wat zal ik eens vertellen…eigenlijk zijn er best veel dingen van de afgelopen week het bespreken waard…
De meisjes hadden vorige week voorjaarsvakantie..en al was het voorjaar zelf nog ver te zoeken, ze hebben zicht prima vermaakt. De eerste 3 dagen zijn ze naar vakantiebijbelfeest geweest. Nu doen wij hier in huis niets aan het geloof en zitten de meisjes ook niet op een christelijke school..dus ik was wel benieuwd wat ze met deze nieuwe info zouden gaan doen…knutselen e.d. zit wel goed, dat vinden ze leuk…Gek genoeg kreeg ik eerst geen vragen..wel enthousiaste verhalen en zo nu en dan hoorde ik wel een christelijk liedje. Maar dit weekend kwamen ze toch wel met opmerkingen en vragen over het geloof. Ik heb flink moeten graven in mijn eigen beperkte bijbelkennis om de vragen te beantwoorden…maar vin het wel heel leuk om nu over dit soort dingen met de meisjes te praten..
In de voorjaarsvakantie is Lisa ook jarig geweest…8 jaar al weer…wat worden ze snel groot. De dagen voor Lisa’s verjaardag zit ik altijd een beetje in een dipje…de bevalling van Lisa was heftig…ik ben buitenbewustzijn geraakt op het moment dat ze geboren werd (heb dus de geboorte van mijn 1e kind niet meegemaakt), belandde die zelfde nacht op de ic, was in de eerste week een dag blind en met gierende hoofdpijn, en na een week eindelijk naar huis…heb ik thuis functieverlies van een been, kelderde mijn bloeddruk zo enorme dat ik continu van mijn stokkie ging en ben ik 5 lange weken heel ziek geweest.
Maar op de verjaardag zelf ben ik altijd wel helemaal happy…want Lisa maakte mij moeder, een rol waar ik lang op heb moeten wachten maar waar ik ook iedere dag met volle teugen van geniet.En zo was de vakantie natuurlijk vlot voorbij…een week is niets. Ik weet dat ik ook bof dat mijn dames goed met elkaar kunnen spelen…tuurlijk wel eens een ruzietje…maar een hele vakantie politieagent spelen hoef ik gelukkig nooit..
-
Leuk dat de meiden wat nieuws hebben kunnen leren. Ik kreeg het van huis uit mee, zat in het kerkkoor en deed mijn eerste communie, ook al heb ik nooit wat met het geloof gehad ik vond het voornamelijk interessant. Het geeft weer een nieuw en leuk gespreksonderwerp wel vind ik 🙂
En jemig wat heftig rondom je eerste bevalling zeg! Ik kan me goed voorstellen dat je er emotioneel van bent. Ik was de weken voor en na de verjaardag van Gabriel ook een beetje de weg kwijt. Maar zo heftig was mijn bevalling niet eens. Gaat het inmiddels wel helemaal goed met je? (dat zal wel natuurlijk omdat het alweer 8, zo ik kan het me nog niet voorstellen, jaar geleden is) En ik hoop dat de bevalling van Tessa wel goed ging!
Fijn hoor dat je meiden zo goed samen kunnen spelen, heerlijk 🙂 bij ons was er altijd wel gekibbel en gedoe haha!
-
Nog van harte met je dochter !!
Wat een heftige bevalling zeg dan kan ik me voorstellen dat je een dipje krijgt als je er weer aan terug denkt.Ook hier zit de vakantie er weer op helaas !
Ik vind het altijd erg gezellig als ze allemaal thuis zijn.En nu wij de eerste lammetjes hebben is het 1 groot feest in huis.
Want ja een deel word met de fles groot gebracht en voor de kinderen een ideale bezigheid.Leuk dat ze meer over het geloof willen weten.
Mijn vader werd van huis uit ook gelovig opgevoed.
Wij merkten er niets van en hij liet ons altijd vrij.Wel vond hij rond de kerstdagen het erg fijn als we met hem mee gingen naar de mis.Maar toen wij ouder werden tja toen hadden wij andere intresse’s dan dat.Toen mijn vader 4 jaar geleden vroeg wie er mee ging en niemand dat wou had ik later toch wel spijt.
En nu vooral omdat mijn vader 4 maand later kwam te overlijden
-
Ik ben bijna helemaal hersteld van die heftige bevalling van Lisa…alleen die dag dat ik met gierende hoofdpijn ook blind was kwam van een soort verkramping in de hersenen. Iets wat ik waarschijnlijk ook bij de bevalling had (vandaar dat ik toen mijn bewustzijn verloor)…dit heeft een kleine beschadiging op de hersenen opgeleverd. Concentreren is wat moeilijker voor me en ik vergeet net iets meer dan een ander. Maar met een flinke dosis humor en een agenda waar ik echt alles in noteer kom ik een heel eind….
De bevalling van Tessa was letterlijk het tegenovergestelde…na 3.5 uur weeën kwamen de persweeën al. En al wilde de arts dat ik ze ff opving zodat ze alles klaar kon zetten (ging ineens zo snel dat ze alles nog bij het bed moesten zetten en een deel van het bed weg moesten klappen)… maar daar kreeg ze geen kans voor…er was geen houden aan 1 perswee kon ik opvangen…maar met de 2e deed ik al vrolijk mee en bij de 3e perswee was Tessa er al…en ik nog zo fris als een hoentje ( nou ja…zo fris als je na een bevalling kan zijn hahaha)…
Als zwangeren aan mij vragen hoe mijn bevallingen waren vertel ik altijd het verhaal van Tessa’s bevalling…als ze na hun eigen bevalling nog behoefte hebben om het te horen vertel ik ze pas Lisa’s verhaal….maar voor een bevalling krijgen ze van mij dat horror verhaal niet te horen…zou alleen maar angst geven…terwijl wat mij overkomen is heel zeldzaam is..
-
Fijn dat je zo goed bent hersteld en ja humor is veel belangrijker toch 😉 hihi
Grappig dat dat dan zo verschilt zeg. Ik heb natuurlijk pas 1 bevalling achter de rug (en die was voor mijn gevoel over voordat ik auw kon roepen -minder dan 3 uur-). De verhalen die ik kende voordat ik ging bevallen maakte mij alleen niet echt bang (totaalrupturen, plotse keizersnedes, bloed op de muren door een knip die al dan niet nodig was geweest, pompen en tangen etc.). Al kon ik op het moment van de bevalling alleen maar denken aan de gezondheid van Gabriel 😉
Ik snap wel dat je de verhalen liever niet verteld, ik ken ook veel vrouwen die bang zijn voor de bevalling door vanalles wat ze hebben gehoord 😉 -
Ja…iedereen reageert anders op de minder fraaie bevallingsverhalen…en om dat mijn bevalling zo’n horror verhaal is ga ik er ook maar niet mee gokken. Ik vind het op zich niet vervelend om het iemand te vertellen als ze er om vragen…wat ik echter wel vervelend vind is dat ik zelf heel veel niet meer weet…wat ik vertel heb ik dan van Jan, de zusters en de artsen…ik was zo ziek dat ik heel veel niet heb meegekregen.
Ik heb het ook heel lang heel erg gevonden dat ik de geboorte van Lisa niet heb meegekregen…kon het geen plekje geven…het heeft wat jaartjes geduurt maar toen heb ik het losgelaten…het is niet anders…maar ik heb wel weer andere bijzondere momenten met haar gehad in het ziekenhuis…daar houd ik me dan maar aan vast.. -
Met de bevalling van de eerste ben ik van het ergste uit gegaan haha dan valt het altijd nog mee.Ik werd ingeleid maar omdat ik me verzette tegen de weeën kwamen we dus geen cm verder tot ik een ruggeprik kreeg.Al me al heeft de hele proces zo’n 15 uur geduurd.
Ook bij de 2e en 3e werd ik ingeleid.
De 2e ging veel sneller waren we zo’n 6 uur voor nodig.
Tot grote ergenis van manlief want hij was doodziek.
Maar toen de gyn voorstelde om het een dag later te doen ging hij er niet mee akkoord want hij was toch wel erg nieuwschierig of het een jongetje was.Bij de 3e ook ingeleid duurde het intotaal 4 uurtjes.Best grappig als je weet dat ze komt en de zuster dan zegt nee het kan niet je vliezen zijn nog niet gebroken.
De Gyn komt er bij en prikt de vliezen en hij had de naald er nog in werd onze dochter ook geboren .En ow wat heeft mijn mannetje het er moeilijk mee gehad 😆 Hij kreeg echt van alles om zijn oren 😕
Bij de 4e hebben ze me gestript andere vk die niet akkoord ging met een inleiding.
Om 11 uur smorgens het zou dan binnen 7 uur iets gebeuren.Werd naar huis gestuurd om een warme douche te nemen maar er gebeurde niet veel dus gewoon maar gaan winkelen.
Toen de 7 uur voorbij waren en er nog niks aan de hand was zijn wij er ook niet meer van uit gegaan.Tot 2½ uur later.Ik kreeg wat buikpijn maar echt weeén kon ik het niet noemen.Mijn vriend zegt ik vertrouw het niet echt helemaal dus bel de vk.Die kwam en doet controle zegt ze ineens we moeten als de dromels naar het ziekenhuis je hebt al 6½ cm onsluiting.
Ik was nog rustig de tassen van de kinderen aan het klaar maken voor ze kwam.We komen rond kwart over 10 in het ziekenhuis en werd gelijk aan de infuus gekoppeld.
Ik moest mijn weeen een half uur tegen houden zodat er in iedergeval 1 flesje antibiotica leeg was.De vk aan het knijpen en doen het sneller naar binnenstroomde en toen ze zei het is klaar werd onze dochter ook al geboren.Er zaten mensen op de gang die zegen gefeliciteerd wij wachten al de hele dag zonder resultaat en jullie komen binnen en staan ook gelijk buiten 😆
Ook toen mijn vriend familie ging bellen dat ze geboren was wouden ze het niet geloven.Mijn oma en schoonvader belden appart nog weer terug of het geen grapje was.
Bij de 5e braken om half 1 snachts de vliezen en om kwart voor 5 werd onze zoon geboren.Ook hier hield ik de weeen tegen in de hoop de bevalling uit te kunnen stellen.Omdat mijn oom op sterven lag.Maar toen wij belde dat onze zoon geboren werd kregen we ook gelijk te horen dat mijn oom zo’n 20 minuten eerder was overleden. 😥
-
Fijn dat je ook wel mooie herinneringen in het ziekenhuis hebt met Lise. Het lijkt mij ook vervelend om heel veel gewoon niet meer te weten 🙁
@ fambloem:
Een heleboel ervaring dus 😉
Werd je steeds ingeleid omdat je ‘overdatum’ was of een andere reden? Omdat ik ook antibiotica zie staan.En wat vervelend van de laatste zeg, goed nieuws en slecht nieuws tegelijkertijd. Ik denk niet dat ik me dan goed zou kunnen overgeven aan de bevalling 🙁
-
Ik heb een O negatieve bloedgroep en ben drager van de streptococken B Bacterie 😕
En nee me overgeven aan de bevalling ging op dat moment ook niet echt.Had er ook best moeite mee.Eerst men vader toen mijn opa overleden aan kanker en nog geen half jaar later ook nog eens mijn oom aan kanker.Dus in 2 ½ jaar tijd 3 familie leden verloren.
En hoe raar het ook klinkt al vanaf ze ons vertelde dat mijn oom de week niet meer uit zou komen zeiden wij al dat onze zoon dan werd geboren.
En dat werd ook werkelijk heid.5 dagen na de bevalling stond ik dan ook op de crematie van mijn oom.Zijn vader feliciteerd en bedankte mij.Die arme man had zoveel verdriet en was zo blij dat onze zoon is geboren dat hij er ons echt voor bedankte om op de zelfde dag te bevallen.Zohad hij toch nog een goede herinnering aan de 17e 🙁
-
Oh ja, dat kan natuurlijk ook. Ik heb gelukkig voor mij O+ en ben geen drager van een bacterie o.i.d. (wordt al benauwd bij de gedacht aan een infuus en al dat geprik)
En 2,5 jaar is een hele korte tijd 🙁 bah wat naar zeg!
Ik kan me wel voorstellen dat zijn vader blij was dat er ook een mooie gebeurtenis was op de sterfdag… Maar wat verdrietig zeg 🙁
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.