-
12 augustus 2011 om 19:19 #191
Hoera! Afgelopen woensdag was het zover, na 5 dagen eerder al een test te hebben gedaan met een nega uitslag, hadden we nu toch nog een positieve uitslag! Teruggerekend ben ik net 2,5 week zwanger, dus nog heel pril. Ik ben dus alweer een beetje voorbij de “happy”fase.. into de spannende face.
Dit wordt dus ons 2e kindje, en ik merk meteen dat ik er heel luchtig over doe. Iedereen mag het van me weten, al was het bij onze eerste strikt geheim tot 13 weken! Nu heb ik zoiets, als het misgaat dan sta ik er tenminste niet alleen voor. Ik hoef het dan niet geheim te houden.
Woensdag gaan we samen naar de dokter, en daarna maar ff een VK regelen. Heerlijk om weer met dit soort dingen bezig te zijn! Ik hou jullie op de hoogte! -
12 augustus 2011 om 19:27 #2176
Wow super gaaf!! Gefeliciteerd!!
Ik ben zelf nog niet heel lang mama van ons eerste kindje.. maar ik blijf het geweldig vinden om zwangere vrouwen te zien!! Sinds mijn eerste kindje kijk ik er ook ineens heel anders naar. Het is zo bijzonder.. geniet ervan!! -
12 augustus 2011 om 19:31 #2178
Dankje!! En jah echt geweldig om al die bolle buiken te zien! Ik wordt er altijd helemaal vrolijk van!
Geniet nu nog maar lekker van je dochtertje, de tijd vliegt serieus voorbij! Ik dacht telkens valt wel mee.. ik wil juist dat hij kan zitten/kruipen/lopen, ma nu achteraf π Het ging allemaal veel te snel! -
12 augustus 2011 om 19:35 #2179
Haha je ene kant kijk ik der groot.. aan de andere kant heb ik vanavond toch maar weer even het wiegje op mijn slaapkamer gezet. En zit ik nu lekker te genieten van mijn meisje naast me in bed. Haha. Na haar laatste voeding leg ik der wel weer op der eigen kamer..want daar slaapt ze toch beter/langer.
Hopelijk kom je de eerste 12 weken goed door..en wordt het een mooi en gezond kindje. -
29 augustus 2011 om 09:32 #1148
Nou, even tijd voor een update dacht ik zo..
De dokter had natuurlijk niet zo veel te melden, gewoon vragen naar de vorige zwangerschap enzo. Die helaas niet helemaal zo lkkr ging als gehoopt. Geen complicaties ofzo hoor! Maar gewoon doodziek! Ik was in zeer korte tijd ruim 7 kilo afgevallen, dus ik heb toen medicijnen gekregen. Net toen ik geen herhaal recept meer mocht halen, en dat ze de hoop opgaven dat de misselijkheid nog zal verdwijnen was ik na een paar dagen ineens weer fit. Alsof ik niet ziek geweest was. Toen kon ik pas echt van mn zwangerschap genieten.
Anyway, nu dus snel naar huis en een vk regelen. Hier in het dorp gaat iedereen eigenlijk standaard naar dezelfde vk, maar ik wou weer naar mn oude vertrouwde vk in de stad, niet zo ver hier vandaan. Maar helaas! Ze konden me daar toch niet onder hun hoede nemen. Nu zit ik dus alsnog bij de dorpsvk!
We hebben gelijk een afspraak gemaakt voor een echo en een intakegesprek. En inmiddels heb ik morgen al mn echo!! En woensdag dan mn intake gesprek.
Ik had er superveel zin in! Eindelijk mn kindje zien! En ook even kijken of het er geen 2 zijn, waar inmiddels al een paar mensen over beginnen. Maar nu.. pff. Ik lig nu in mn bed weer ziek van de misselijkheid. Geen idee hoe ik het morgen overleef als ik vroeg op pad moet. Mn maag begint al te schommelen als ik eraan denk. Maar ik zal gewoon even moeten doorzetten, ik wil mn klein wondertje zien!
Ik zal jullie op de hoogte houden! -
31 augustus 2011 om 08:00 #2299
Nou de eerste echo hebben we gehad! π
Ik heb mn uiterste best gedaan om s’ochtends zo fit mogelijk uit bed te komen. Alles ging goed, onze kleine man was al naar opa en oma gebracht, en ik wou nog even snel mn tanden poetsen. Toen ging het voort eerst weer echt fout. Gelukkig was het snel weer over. Snel wat water drinken en een kauwgum in. (Ik stop die tandenborstel er niet nog eens in nu!)
Natuurlijk waren we weer veel te vroeg aanwezig, dus probeerde ik snel nog wat water naar binnen te werken. Ik was namelijk een uur van te voren nog naar de wc geweest, en voor de echo heb je een gevulde blaas hebben. Magoed, Na lang te hebben gewacht mochten we dan naar binnen. Ik mocht gelijk gaan liggen, en het apparaat werd erbij gepakt. De kleine ukkepuk verscheen al snel in beeld. We herkende hem meteen! Ook zagen we heel duidelijk het hartje kloppen! Maar het beeld was niet optimaal om de kleine op te meten, aangezien mn blaas niet vol genoeg zat, maar ook omdat de kleine nog zo ontzettend klein was. Dus gingen we voor een inwendige echo. De kleine was 5.1 mm en dus 6 weekjes oud. Dat zoiets kleins, mij zoo ziek kan maken.. (ik weet dat het van de hormonen komt, maar zonder die kleine frummel daar, zou ik niet ziek zijn.)
Dat was het eerst! Vanmiddag voor het eerst weer naar de vk, ik ben benieuwd… -
31 augustus 2011 om 09:55 #2304
Gefeliciteerd meid met de goede echo! Wat een wonder is het toch. En inderdaad niet voor te stellen dat zo’n klein wurmpje je zo ziek kan maken π Ik blijf het iets magisch vinden, dat er zomaar een minimensje ontstaat in jouw buik… Hopelijk gaat de misselijkheid snel over. Veel plezier bij de VK!
-
2 september 2011 om 19:18 #2313
Oke, een beetje laat maar daar was ik weer!
Woensdag dus naar de VK geweest, er hing echt een hele leuke sfeer. Kom ik binnen, en ja hoor prikt ze meteen door me heen. Tranen stroomden over me wangen. (De eersten deze zwangerschap) Ik voelde me zo beroerd, en ze adviseerde dus ook om meteen weer de zetpillen tegen de misselijkheid aan te vragen. Het gesprek verliep vervolgens soepeltjes. Ze wou er snel doorheen speciaal voor mij, maar ik kon het wel volhouden π Over 4 weekjes mag ik weer gezellig heen!
Magoed, de volgende ochtend meteen de dokter gebeld voor de zetpillen, en na 4 uur kon manlief ze voor me ophalen. Ik kon niet wachten!! Die avond kon ik er gelijk een innemen, en mn verwachtingen waren hoog. (Aangezien ze bij de vorige zwangerschap wonderen verrichtte) Nou, ik werd wakker, en ik dacht al van, hmm dit voelt toch vrij schommelig op de maag. Magoed, zelfverzekerd holde ik toch naar de badkamer om me op te frissen, door naar beneden om wat te gaan eten. En toen ging het mis. Wat baalde ik als een stekker! Ik had me al helemaal voorgenomen om eindelijk weer het huis onder handen te nemen! (Ik voel me echt zo beroerd, dat manlief alles voor me doet in huis. Ik schaam me dood!!) Anyway, dat plannetje viel dus mooi in duigen. Mezelf er toen toch toe gezet om een half bolletje weg te werken, ma toen ik er niet meer in kreeg ben ik toch maar alvast mn zoontje van bed gaan halen. God wat ben ik blij dat hij sinds kort zelf zn papje eet! Kon ik weer lekker op de bank liggen. Ik besloot nog een zetpil te nemen, in de hoop dat de vorige toch al was uitgewerkt, en dat deze in 1 a 2 uur zn werk zou doen. Nou, ik voelde me wel wat beter, maar de misselijkheid bleef wel. Erg misselijk, of een beetje, de drang dat het misgaat blijft er toch. En nu voelde ik me met vlagen af en toe beter, om vervolgens weer bijna groen te zien. Dus op deze onzekerheid zit ik al helemaal niet te wachten. Maar omdat ik me wel wat fitter voelde stelde ik voor om vandaag gewoon zelf weer te koken. Daar stond ik dan, ik voelde me weer minder dan toen ik het voorstelde om te gaan koken, maar ik voelde me al schuldig genoeg om wat mn man allemaal voor me doet de laatste tijd. Dus Ik kookte braaf de aardappeltjes en andijvie. Toen ineens kreeg ik een soort van buikpijn. Ik kan het moeilijk beschrijven, raar genoeg voelt het juist een beetje boven in mn buik. Ik had er erg veel last van, maar ik heb het eten gewoon gekookt. Het eten kreeg ik weer niet meteen naar binnen, dus ik moest man en zoon excuseren om vervolgens gewoon op de bank met mn bord op schoot te zitten. Oke, dan nu de zorgen. Zonet kreeg ik ook gewoon op de bank last van mn buik, en er spookt meteen weer van alles door mn hoofd!
Zijn het de zetpillen? Of klopt er toch iets niet aant kleintje? Bij de echo was ie wel een week jonger geschat dan dat het volgens de berekening zou zijn! Pff.. stomme gierende hormonen! -
6 september 2011 om 13:13 #2327
Ik hoop zooo dat die zetpillen gaan helpen!! Anders aan de bel trekken en iets anders vragen?! En probeer je alsjeblieft niet schuldig naar je lief te voelen…. dat maakt het voor jou alleen maar erger en hij doet het vast met alle liefde en plezier voor jou en jullie nieuwe wondertje!! π
-
7 september 2011 om 20:10 #2333
En daar was ik weer. Nou die zetpillen kunnen de deur uit. Werkten echt voor geen meter helaas. Ik houd nu ook al 2 dagen in de gaten wat er in en uit gaat. En tjah, word je niet vrolijk van.
Maar gelukkig heb ik andere pillen van de dokter kunnen krijgen. Ik haat eigenlijk medicijnen, en al helemaal als het om de gezondheid van mn kleine uk gaat, maar ik voel me zo slecht! Dus nu heb ik pillen die ik max. 14 dagen mag gebruiken! Nadeel, met met grote hoeveelheid vocht naar binnen gebracht worden. Magoed, ik heb er na het avondeten 1 genomen, en ik voel me een stuk beter! Het schommelt nog wel wat, maar aan de andere kant, het is avond, en ik had weer redelijk goed gegeten van de rijst met goulash. Dus morgen vroeg weet ik pas echt of het werkt! Mocht het na 2 dagen nog niet werken moest manlief meteen contact opnemen met de huisarts.
Ook heb ik eindelijk kunnen regelen dat morgen eindelijk mn haar er afgaat. Ik wou het graag laten groeien, ma nu douchen al een hele opgave is, is het met lang haar echt niet te doen! (Niet zo heel lang hoor!) Morgen komt er dan maar een thuiskapster langs, om het lekker wat korter te knippen. Dat ik er in elk geval makkelijker met de borstel doorkom enzo! Nou dat was het eerst wel weer. Pff, het is allemaal geen pretje hoor! Maar we doen het voor iets moois π -
18 september 2011 om 17:12 #2381
Hallo Dames, daar was ik ook een keer weer.
Pff, gewoon zo weinig zin om mn laptop erbij te pakken, ma werd nu toch wel weer even tijd.
Zoals je begrijpt gaat het dus nog steeds niet beter. :ikbaal:
En waar ik inmiddels wel al zeker van ben is dat ik HG (hyperemesis gravidarum) heb.
Dat is een extreme vorm van zwangerschaps misselijkheid.
Ik ben hier achter gekomen via de website http://zwangerenmisselijk.nl Daar vond ik een link over HG.
Op de site heb ik contact opgenomen met een “buddy” waar ik nu geregeld me mail. Dat lucht vaak wel even op.
De misselijkheid brengt zoveel negatieve kanten mee. Je wordt zwak, kan niets meer in huis doen en dan komt ook nog eens de schuldgevoel. Het is allemaal geen pretje.
Een paar dagen geleden leek het wat beter te gaan. Ik had al 2 dagen niet gebraakt, toen kwam mn vriendin op bezoek en ik heb mezelf maar eens in wat kleren gehesen, en de deken maar even opgeruimd zodat we gewoon op de bank konden zitten. Het was even fijn om iemand bij me te hebben. En ze begreep me heel goed, aangezien ze zelf ook een misselijke zwangerschap had gehad. Ze pakte ook zelf haar drinken.. “schaam!” Maargoed, gezellig, maar ze was weg en ik zakte helemaal in! Ik was helemaal door mn kracht heen, en s’avonds kreeg ik ook behoorlijk kramp in mn buik. En dat terwijl ik nauwelijks wat had gedaan!
Sindsdien ben ik weer een hoopje op de bank. Het eten komt er echt met grote moeite in, en morgen vroeg moet ik toch echt op pad om bloed te prikken!
Pff, ik kan niet wachten tot ik me beter voel! Ik heb ook echt het idee dat mensen denken dat ik me aanstel.
Mn moeder zei vandaag weer, je moet je er gewoon even overheen zetten! Makkelijk praten, alsof ik dat nog niet had geprobeerd.. :nee:
Nou, ik laat het hier eerst bij.. i’ll keep you up! -
18 september 2011 om 17:30 #2383
He getsie meis, wat enorm vervelend! Ik zou willen dat ik iets tegen je zou kunnen zeggen, waardoor je een beetje blijer wordt… Ik kan mij zo goed voorstellen hoe naar dit is. Natuurlijk stel je je niet aan, het is echt super vervelend. Ik hoop oprecht dat het gauw beter zal gaan. En voor nu een dikke knuf via het net :hugging:
-
20 oktober 2011 om 18:13 #2547
Nou dames, het gaat inmiddels een stuk beter! π
Het is nu meer een ochtendmisselijkheid geworden.. nog vervelend, maar stukken beter! :yeah:
Ik heb alleen wel erg veel last van duizeligheid. Ik had wel door dat ik niet te snel op moest staan, maar ik ben nu al een paar x de deur uit gegaan, en dan kan ik ineens heel duizelig worden. Paar dagen geleden stonden we op de kermis een patatje te eten toen het begon te regenen, dus gingen we schuilen onder een kraampje, en ineens werd ik weer duizelig, maar ik kon nergens gaan zitten.. Ik leunde maar wat op de buggy, en hing wat tegen de kraam aan, maar ineens sloegen mn oren dicht, en werd het helemaal zwart voor mn ogen. Toen toch de regen in gedoken, en bij een attractie gaan zitten. Toen was het snel weer over! Ik heb inmiddels gelezen dat dit met de bloedsomloop te maken had, maar als ik er nu al zown last van heb…?! -
21 oktober 2011 om 09:58 #2550
Wat fijn om te lezen dat het eindelijk wat beter gaat! :applaus: Die duizeligheid lijkt mij niet fijn. Zou het kunnen komen doordat je zoveel overgegeven hebt en daardoor verzwakt bent? Ik kan mij voorstellen dat je lichaam de voedingsstoffen niet goed op heeft kunnen nemen. Als iemand teveel lijnt dan wordt je ook duizelig, zou dit vergelijkbaar kunnen zijn? En bij twijfel toch even de verloskundige bellen hoor!
-
28 oktober 2011 om 17:26 #2606
Nou we zijn woensdag weer bij de vk geweest, en natuurlijk was mn bloeddruk weer prima in orde. Had niet anders verwacht, haha. Mn buikje begon al mooi te groeien, en we hebben eindelijk het hartje gehoord :verliefd:
We hoorden het hartje al snel, ma na 2 sec was madam er vandoor, toen heel lang weer moeten zoeken, en hadden we hem weer, en ging ze er weer vandoor. Haha mevrouw is dus lekker bewegelijk! Dat wordt weer wat met de 20 weken echo! Met de vorige zwangerschap hebben we ook heel lang bij de 20 weken echo moeten zitten omdat meneer toen ook niet wou meewerken :kiekeboe:
Maargoed dat duizeligheid was dus weinig aan te doen. Was inderdaad mn doorbloeding, en misschien dat iets zouts eten toch wat zou kunnen helpen. Al is mn bloeddruk in orde. Verder goed verdeeld over de dag blijven eten zodat ik geen sugardrop krijg. Maar ik eet de hele dag door nu ik dat kan, dus dat komt wel goed π -
7 november 2011 om 11:04 #2696
Pff.. ff komen klagen hier. Volgens mij zijn mn hormonen een beetje op de hobbel vandaag?!
Kheb gewoon geen zin of puf om iets te doen, behalve ruzie maken…
Het was mijn uitslaapdagje, maar de buren hebben vandaag besloten om met hun gevel bezig te gaan. Dus fijn om 9 uur lawaai onder mn slaapkamer raam (Buren hebben een uitbouw, en moeten dus via onze tuin bij hun gevel)
En een lawaai! Damn!! Dus was ik alsnog vroeg wakker. Dus nam manlief zoon vroeg naar boven om zelf te gaan douchen en dan toch maar eerder naar school te gaan.
Zit ik dan.. lekker veel lawaai, en een troep achter in de tuin!! Nu komt het. Ik heb zown zin om naar de buren te gaan en te gaan klagen over de zooi! Echt alst vanavond nog niet weg is hebben ze volgens mij oorlog?! En ik ben helemaal niet zo! Ik ben juist heel makkelijk in dat soort dingen! (Normaal gesproken tenminste π )
En net wou ik lekker een chocolade reepje pakken, zie ik dat manlief er ook weer 1 heeft gepakt! Is van mij!! GRRRRRrr!
En dan ben ik nu heerlijk 100 typfouten aant typen.. niet mijn dag! *zucht* -
5 december 2011 om 09:36 #2792
Lang leve de zwangerschap!!! NOT! :ikbaal:
Helaas mag ik deze zwangerschap niet echt genieten..
We hebben vrijdag bij de 20 weken echo te horen gekregen dat er een te kleine hartkamer aanwezig is, en dat er in de navelstring maar 1 vd 2 slagaders werkt.
Hoe nu verder?? Ik zit fijn te wachten op telefoon van het ziekenhuis… Maar die zijn nooit de snelsten.
Dan hoor ik wanneer ik een uitgebreid onderzoek krijg. (Zou zo snel mogelijk)
Pff.. fijn is anders wat!Dat moest ik even kwijt.
-
7 december 2011 om 19:03 #2800
Jemig, dat kunnen ze toch niet van je vragen om zo lang in spanning te blijven zitten?! Wat zullen deze dagen slopend voor je zijn, de dagen kruipen voorbij als je in spanning zit te wachten. Heel, heel veel sterkte vrijdag en kom tot die tijd lekker hier klagen als je daar behoefte aan hebt hoor.
Even een virtuele knuffel :hugging:
-
9 december 2011 om 20:23 #2806
Nou dames..
Het staat er niet goed voor. Ons meiske heeft Hypoplastisch Linkerhartsyndroom, (linker hartkamer in niet ontwikkeld)
Ze kunnen dit, mits het kind gezond is verklaard, in 3 operaties zodanig verhelpen. Maar bij ons ziet dit er al niet best uit..
Ik heb ruim een uur op de bank gelegen, omdat madam verkeerd lag en waardoor ze een belangrijk deel van het hartje niet konden zien. Nu is er grote kans dat deze ook gewoon niet aanwezig is. In dat geval kan er niet eens een operatie uitgevoerd worden. Volgende week vrijdag dus weer heen voor een echo. (Bewust een week later, zodat kleine wat groter is, en het beter te zien is) Erg rozekleurig ziet het er dus niet uit.. (Zonder operatie zou de kleine zown 2 a 3 dagen in leven blijven na geboorte.)
Hier hou ik het eerst bij.. -
10 december 2011 om 07:58 #2807
Jee meid, ik ben er stil van en heb er geen woorden voor. Wat afschuwelijk en vreselijk oneerlijk π₯
Nog een week in spanning en dan maar hopen dat het in elk geval nog operabel zal zijn als de kleine geboren is. Heel, heel veel sterkte de komende week. En doe waar jij behoefte aan hebt, als je van je af wilt schrijven doe het dan vooral. Dikke knuf :hugging: -
3 januari 2012 om 18:13 #2840
Hallo Dames,
Ik zal jullie even op de hoogte brengen.. er is inmiddels veel gebeurd.
Ons dochtertje had dus HLHS (1 onderontwikkelde hartkamer, en dus maar 1 werkende hartkamer) en SUA (2 aders in de navelstring ipv 3). HLHS kan met 3 grote hartoperatie’s een leven geven. 1e operatie na een paar dagen na geboorte, 2e na 2 tot 4 maand en de 3e en grootste operatie na ong 4 jaar. De overlevingskansen.. per operatie steeds beter, maar nog niet positief. De levensverwachting van mensen met deze aandoening is onbekend, en er zullen zeker nog meerdere operaties bij komen kijken. Nu was dus de keuze aan ons, doorgaan en hopen dat ons kindje in aanmerking zou komen voor de operaties, of de zwangerschap beΓ«indigen.
Dit gun je niemand toe! Maar na goed overleg, en de voor en nadelen op een rijtje te hebben gezet hebben we toch besloten er een eind achter te zetten.
Vorige week dinsdag was het dan zover, ik zou worden ingeleid. Diezelfde dag ben ik nog bevallen van ons prachtig dochtertje! Ze is nog even bij ons gebleven, maar na een half uurtje was ze toch echt vertrokken.
2 Dagen later hebben we haar gecremeerd. Het is zo… onwerkelijk.
Gewoon een week geleden kreeg ik op dit tijdstip mn ruggenprik.. de tijd gaat zo snel!
Hier wil ik het eerst bij laten. -
3 januari 2012 om 19:08 #2841
Gecondoleerd,
Jeetje wat verschrikkelijk!
Wat hebben jullie voor een moeilijke keuze gestaan, wat ontzettend knap dat jullie deze keuze durfde te maken.
Ze was vast nog heel klein.
wat een mooie naam voor jullie kleine meid.
Heel veel sterkte in deze moeilijke periode!
Ook voor je man/vriend (weet het even niet meer) en kleine jongen.
Weet niet zo goed wat ik nog tegen je kan zeggen.. -
4 januari 2012 om 09:46 #2842
Gecondoleerd meid! Woorden schieten tekort… Wat een ontzettend knap dat jullie die beslissing hebben kunnen en durven nemen. En wat een prachtige naam voor jullie dochter (zoals je waarschijnlijjk wel weet is onze achternaam van Lenthe). Dit zal een afschuwelijke en moeilijke tijd voor jullie zijn. Heel, heeeeel veel sterkte en kracht gewenst! Omdat er geen woorden zijn die dit verlies minder moeilijk zullen maken, heb ik gezocht naar een mooi gedicht:
Een vlinder vliegt vluchtig over het gras,
zij is wat verdrietig, omdat zij ooit een mensje was.
zij is bedroefd en haar hartje doet pijn,
zij heeft maar 1 wens, en dat is bij haar papa, mama en broertje zijn.
Zij vliegt naar een huis, ver van het veld,
daar wonen haar papa, mama en broertje, is haar verteld.
Zij kijkt door het raam, ineens wordt zij blij.
Niet meer opgesloten in haar eigen verdriet, maar eindelijk vrij.
Zij keek door een raam en zag wat zij wilde weten.
Haar papa, mama en broertje hielden nog van haar, ze zouden haar nooit vergeten.
Dan vliegt het vlindertje terug over het gras.
Trots en sterk, omdat zij ooit een mensje was. -
4 januari 2012 om 16:02 #2843
Jeetje.. Tranen in mijn ogen van dit bericht!!
Gecondoleerd.. Ik ben er stil van!
Zo ben je 20weken zwanger met een trotse buik..en zo moet je een beslissing nemen die je nooit in je leven had verwacht te moeten nemen.
En wat moeilijk… Dapper.. En wat sterk van jullie!!
Wat zal het moeilijk in deze tijd voor jullie zijn.. Ik weet niet wat ik er op moet zeggen.Ik wens jullie heel heel heeel veel sterkte toe!!
Wat een mooi gedicht Sandra.
Liefs Kirby
-
6 januari 2012 om 18:38 #2846
Hey Dames,
Bedankt voor jullie reacties!
@sandra, Ja het was me al opgevallen dat jullie van Lenthe heetten. We hadden Lenthe op tv gehoord als naam, en waren er meteen verliefd op, en niet veel later kwam ik toen hier terecht, en zie ik prompt jullie logo! Toen wist ik het helemaal zeker, als we een meisje zouden krijgen zou ze Lenthe heten! Ik was ook nog een uitgerekend in de lente dus.. was allemaal helemaal mooi geweest. Maar helaas.. het mocht niet zo zijn. -
17 september 2012 om 10:48 #4087
Hallo Dames,
Beetje late reactie, maar ik was bepaald niet meer met baby/kinderen forums bezig.
Het gaat inmiddels prima, ging het eerder ook wel.
Als ik erop terug kijk hebben we ons er goed doorheen gehaald, enige wat ik merk is dat ik vlak na de bevalling direct weer een kleine wou, maar dat was van een op andere dag ineens verdwenen. Ik had er gewoon geen behoefte aan, maar dat is sinds een kleine poos wel weer anders. Ineens begon het idee van een kleine, en zwanger zijn weer te kriebelen. Inmiddels is het weer een echte verlangen. Ik smelt al van een zwangere buik, ik wil echt we een kleine! M’n man was er al een hele poos weer klaar voor dus we gaan er weer voor. Ik ben weer aan de foliumzuur, en ben m’n huisje al helemaal gereed aan het maken voor een hoogst waarschijnlijk moeilijke zwangerschap. Dus ik hoop dat ik hier de komende tijd weer flink aanwezig ben!Groeten
-
17 september 2012 om 11:47 #4088
Wat heerlijk weer van je te horen! En helemaal fijn dat het goed met je gaat. Gezellig dat je weer mee komt schrijven.
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je even geen zin had in forums. Het is niet niks wat jullie hebben mee gemaakt. Zoals ik al eerder schreef heb ik nog regelmatig aan je gedacht. Ik duim voor je dat het snel raak zal zijn. Welkom terug (k)
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.