-
Met grote ogen kijkt hij me aan als ik de lepel met mijn met liefde gekookte maal naar zijn mondje breng.
‘Eh!’, roept hij en slaat de lepel uit mijn hand.
‘Nee, dat mag niet, we gaan lekker eten’, zeg ik tegen hem en raap de lepel op.
Ik schep nog een hapje op de lepel en breng de lepel weer naar zijn mondje, die omgetoverd is tot een verdrietig klein mondje met pruillip.
‘Mmmm, wat een lekker hapje’, zeg ik, maar hij wil er niets van weten.
Wederom wordt de lepel onder luid geroep mijn handen uit geslagen en graait hij met zijn handjes naar het bordje. Ik geef me gewonnen en zet het bordje voor zijn neus.Mijn poging tot hem de lepel geven en hem daarmee te laten eten slaat hij wederom af en de lepel maak weer een vlucht door de kamer.
Vrolijk stopt hij zijn handjes in zijn eten en voelt er eerst even aan, knijpt het fijn en propt dan zoveel als hij kan in zijn mondje.Het was al een poosje bezig, maar het is toch echt gebeurd. Mijn kleine baby, die ik een jaar geleden nog hulpeloos in mijn armen hield is een volwaardige dreumes geworden, die alles maar al te graag ‘ZELLUHF!’ wil doen.
-
hihihi…Tessa was ook zo. Alles wilde ze zelf doen….soms werd ik daar wel een knettergek van..
Ik gaf Tessa ook wel een zelf een lepeltje en dan zelf ook een lepel….zo hield ik er dan nog een beetje tempo in…maar het is wel leuk om te zien hoe ze stukje bij beetje zelf dingen gaan doen.. -
haha hier ging het net zo !!
Zo zie je maar dat de uitspraak kleine kindertjes worden snel groot toch ook echt klopt.Gelukkig laat onze dochter van 2 zich toch regelmatig nog voeren.
Alleen heeft zei nu bij alles NEE als antwoord.Ze wil niet op bed geen brood geen warm eten geen snoepje geen fruit helemaal niks.
Al eet en slaapt ze wel als je haar op bedje legt 😛 -
hihihi…ook een leuke periode die peuterpubertijd…maar vond het altijd wel een aanslag op mijn geduld hoor…
-
En weet je wat nou het meest frustrerende is? Eerst alles ZELLUF willen doen en als ze dan groot genoeg zijn om het echt goed zelf te kunnen, dan willen ze ineens niet meer…. dan moet mama weer aankleden en eten ze met de handen…. zucht!
-
Hahahaha! Hij eet nu ook met zn handen. Wasmachine doet het gelukkig, alleen het gebrek aan een droger is nu soms wel lastig. Snel dwijlen en wassen na het avondeten 😉 gelukkig drogen het kussentje en de riempjes van de kinderstoel heel snel, dus zijn die altijd klaar voor de volgende ochtend 😉 haha!
Lepel en vork probeer ik te introduceren, maar tot nu toe nog zonder succes… Ach dat komt wel een keertje toch 😉
-
Oww wat ben ik dan blij met mijn droger.
Ik zou echt niet zonder kunnen.De geduld valt voor de peuterpubertijd reuze mee.
Onze dochter van 4 heeft adhd die vraagt veel meer geduld.
En dan ga ik soms ook echt wel even een kamertje verder,Of zei achter de deur om de rust in huis terug te keren.Gelukkig hebben we een groot huis (boederij) met veel ruimte binnen en buiten.
In de schuur hebben we een speelpleintje met op de vloer zand een schommel en glijbaan.En buiten ook veel speelruimte waar een trampoline speeltoestel en wipkip staat.
Dus kan ze zich lekker uitleven zowel in de zomer als in de winter.En bij zon en regen -
Dat klinkt echt gaaf zeg!
Heerlijk voor de kinderen zoveel ruimte en altijd ‘buiten’ kunnen spelen 😀 -
Hier zijn de dames 6 en bijna 8 en nog eten ze het liefst met de handen…maar daar ga ik nu niet meer in mee. Het wordt nu echt tijd dat ze met bestek gaan eten…toch kunnen ze het niet laten om even een boontje of een stukje vlees met de hand van hun bord te vissen…
Tuurlijk mogen patatjes en dat soort eten wel met de hand gegeten worden…maar lasagna met je vingers op je lepel schuiven en dan je handen aan je broek afvegen….daar ga ik niet meer mee akkoord…(al storen ze zich daar weinig aan hihihihi)
-
Haha! Nee daar zou ik ook niet in meegaan! 😆
Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.