-
-
Kato is echt af en toe een draak. Als ik a zeg, zegt zei b. Ze lijkt dingen gewoon niet te willen puur omdat ik het zeg. Soms heel grappig, soms heeeeeel vermoeiend. Laatst lag ze in de supermarkt op de grond te krijsen omdat ze geen snoep kreeg, heel genant. Van Sem ken ik dit echt helemaal niet, die is eigenlijk altijd vrij rustig geweest. Is het voor anderen wel herkenbaar en zo ja, wanneer gaat dit weer over…… ❓ ❓ ❓
-
Hah, hoe herkenbaar. Ik moet eerlijk zeggen ik maak me er niet eens meer druk om als Koen zich weer eens jankend op de grond werpt, hij doet dit zo vaak 😉 . Ik stap zonder problemen over hem heen of geef hem goede tips als: misschien moet je nog even met je hoofd op de grond bonken. Dan is het eigenlijk meteen over 😆 . Eigenlijk valt het met Koen nog best mee, hij is in elk geval nog voor rede vatbaar als ik hem bijvoorbeeld zeg dat hij niet de weg op moet rennen omdat dat gevaarlijk is, dan stopt hij (als hij me hoort tenminste dus je moet nog altijd enorm uitkijken!). Zijn broer was altijd zo lekker aan het driften dat hij me niet hoorde of zag. Die is er gelukkig goed uitgekomen, nog een jaartje, dan zijn we uit de peuterpubers! Ik zou me er niet al te druk om maken hoor, hoort er gewoon bij. En hoe minder druk jij je er om maakt deste eerder zullen ze stoppen. Ze willen gewoon uittesten waar de grenzen zijn.
-
Haha en ik maar denken dat alleen meiden zulke driftkoppen zijn 😉 . Ik merk dat ik bij de tweede de driftbuien wel een stuk gemakkelijker neem. Inderdaad negeren werkt hier het best. De driftbuien komen net zo vaak, ze duren naar mijn idee wel korter en mijn humeur blijft er een stuk beter bij. Het zijn fases, je zult zien dat het weer over gaat. Volgens mij was Isabel 3,5 toen het over ging. Emma heeft net weer een piek van driftbuien, terwijl het juist een tijdje veel beter is gegaan. Zij is bijna 3,5… er is nog hoop 😈
-
Haha Sophie, ik dacht juist dat jongens pittiger waren hoor. Het zal dus wel niet zoveel verschillen! Maar als ze bijna 3,5 is, is het einde vast in zicht. Wij merkten toen Daniël ruim 3,5 was dat het opeens rustig was in huis. We hebben een maand lang genoten en toen ging zijn kleine broertje helemaal los. Ja die was toen 2 geworden. Wisselden ze elkaar lekker af….Maar die ene maand was echt genieten hoor 😛
-
hier ook zo! Wanneer Rick een driftbui heeft, dan maakt Tim dit ook vaak mee en een paar dagen
later begint Tim het na te doen…. soms is dat erg lachwekkend, maar vaak ook heel vermoeiend, want
Tim denkt dat het dan zo hoort omdat zijn grote broer dit ook doet….pffff…. dat zijn toch zware “opvoedmomenten” en dan heb ik vaak wel de gedachten van: “doe ik het wel goed?”
Boos worden doe ik al niet meer, want dat helpt helemaal niet. Vaak zet ik ze (ik probeer het) dan maar eventjes op de trap, zodat ze kunnen uitrazen, maar vaak zijn ze nog eerder weer in de kamer dan ik zelf 😈
Toch maar weer proberen om ze terug te zetten……In de winkel wordt ik hier ook niet warm of koud meer van. Tim heeft daar soms nog een handje van….ik moet dan altijd wel lachen in mijzelf en loop er ook omheen…. hij komt vanzelf dan weer aangerend dat hij is geschrokken van iets… even troosten en het is een heel mak mannetje wat dan netjes bij mij blijft lopen…. soms is dat ook niet het geval en ben ik dan weer blij dat ik thuis ben….
-
Haha, hoe herkenbaar deze verhalen. Ik probeer er ook zo laconiek mogelijk mee om te gaan hoor, maar soms maken ze het zo bont dat ik met kloppend hart en het schaamrood op de kaken sta te kijken. Ik heb wel geleerd om de kinderen nooit na schooltijd meer mee te nemen naar de supermarkt. Voor alles is een tijd en ’s ochtends heb ik ze meestal aardig onder appel maar ’s middags is het gewoon teveel. En ze zwepen elkaar inderdaad op. Gaat er 1 rennen met het karretje dan kan de ander natuurlijk niet achterblijven. Dus om mezelf en de kinderen te beschermen tegen henzelf zul je mij nooit meer ’s middags in de supermarkt aantreffen…
-
Oh dat is al weer lang geleden zeg. Maar ik weet nog wel dat Jonas echt heel boos kon zijn. Maar het fijne vergeet je toch na al die jaren. Ik zie het trouwens wel bij mijn buurmeisjes, tweeling van 3. Het gegil en gekrijs is soms niet van de lucht. Ik kan er wel om lachen, ze zijn allemaal hetzelfde!
-
Ons zoontje is altijd heel makkelijk kind geweest en nog hoor geen peuterpubbertijd gekend bij hem.
in tegenstelling tot Celeste ik ben 2 en zeg lekker nee zei was soms echt onhandelbaar wat was dat afzien zeg.op gegeven moment consultatiebureautje op gebeld en die adviseerde peutercursus te doen Peuter in zicht heet dat. en daar heb ik veel aan gehad hoorde verhalen waarvan ik dacht oo zo erg is bij mij nog niet.
Celeste gooide zichzelf ook op grond maare ook met dr hoofd tegen de muur aan slaan en gillen/krijssen todat ze gewoon ging hyperfentileren mare dankzei cursus kon ik ermee omgaan. zoals op ooghoogte tegen je kindje praten rustig praten en steeds vragen als ze zo,n beu hebben waarom ben je boos en ik heb zelfs keer toen ze zo beu had gehuild recht voor dr gezicht en gezegt kijk mama word verdrietig van je en sindsdien werd ze rustiger.
gelukkig gaat na enkele maanden over hoor 😉 -
ben ook naar de cursus peuter in zicht geweest. je kan er in derdaad een hoop van leren (aan hebben)… pff..mijn zoontje van 3.5 (oktober 2007) was het echt afzien..nog wel soms. en ik heb ook een dochtertje van juni 2009 (bijan 2 dus) en die kan er ook al wat van maar niet zo erg gelukkig. mijn zoontje kon inderdaad zich om niks op de grond werpen..of echt een grote mond op zetten (dat ik soms dacht dat ik al een puber in huis had haha)..
mijn dochter heeft wat nieuws ontdekt..als er iets niet gaat zoals ze wil..gaat ze echt enorm hard gillen. (ja de buren kunnen dan mee genieten) verschrikkelijk! en tja met een oudere broer in huis gebeurd er wel eens wat wat niet helemaal volgens haar zin gaat. (speelgoed afpakken..e.d) wat ik daar aan moet doen weet ik nog niet..negeren deed ik altijd bij mijn zoontje..(eventjes dan en daarna uitleggen/vragen wat er nou mis ging) maar tja dat snapt mijn dochter nog niet echt…maar alsjeblieftd zeg dat gillen is echt heel slecht voor mijn trommelvlies!!! 😉
-
Fijn om die verhalen te lezen! Ik heb hier drie meiden die het driftig zijn uitgevonden zouden kunnen hebben 😆 Onze meiden waren er ook altijd vlot bij, altijd tussen de 16 en 18 maanden begonnen de driftbuien.
Charlotte die liet zich altijd heel dramatisch op de grond vallen en begon daar vreselijk te krijsen en trappen. Ook in winkels….
Julia die is minder grappig, zij gooit uit drift haar hoofd tegen een stenen tafel, muur of vloer. Ze kan zich ook van de trap afgooien of van een stoel laten vallen. Ik kan driftbuien best negeren, maar dit was gewoon echt naar. Ze deed zich regelmatig ook echt zeer, dan liep ze weer met een enorme blauwe plek en bult op haar voorhoofd.
En Anne-Lieke begint ook al…. Laatst was ze aan tafel van plan om driftig te worden. Ze gooide dramatisch haar handjes voor de ogen en begon al te snikken. Maar iedereen aan tafel schoot in de lach. Ze deed haar vingertjes iets opzij en zag iedereen lachen. Toen besloot ze ook maar te gaan lachen 😆 . Vandaag was ze echt heel driftig. Ze zag haar reserve konijn (lievelingsknuffel) in de kast liggen en was zooooo boos dat ze deze niet mocht hebben 😕 Het was haar derde driftbui en ze is 17 maanden… de fase is dus weer begonnen!
-
oh het gaat lekker hoor met Koen. Duidelijk een ‘fase’ , eigenlijk kun je de laatste tijd niet met goed fatsoen met hem naar een winkel want hij kliert en kliert en kliert. Op de grond liggen krijsen, wegrennen, geen hand willen geven, huilen om niks. Echt het is irritant hoor! Hij begint zijn best te doen om zijn broer te evenaren! Wat een draak tegenwoordig. Hopelijk gaat het snel weer over want hij zal toch echt af en toe meemoeten naar de winkel! Ik word er soms echt gek van hoor!
@ Fenne, hoe gaat het met Kato? Die is iets ouder dan Koen toch, gaat het al iets beter?
-
Met Kato leek het even beter te gaan, maar die gaat de laatste weken ook weer los hoor. Ik ga trouwens liever niet shoppen met de meiden, verschrikkelijk! Zeker als ze met z’n tweeen zijn! Maar goed, ik vraag me gewoon echt af wanneer het overgaat want ik ken dit dus niet van Sem. “Fijn” om te weten dat Koen ook zo lekker bezig is met peuteren, ik weet hoe het voelt in elk geval!
-
hallo kaatje
mijn dochter van 2 gilt ook heel hard en zo hard dat ik echt last heb van mijn trommelvlies… ze gaat heel kort even in een hoekje zitten voor heel hard gillen. Daarna moet ze “vertellen” wat ze wil en dan belonen voor het het vertellen. Lastig maar het werkt wel. onze oudste kon ook op de grond liggen en die liet ik dan liggen en ging in het volgende gangpad staan in de winkel. Maar er zijn ook een heleboel mensen die zich ermee bemoeien dus hou je kind wel in de gaten…
-
Hoe herkenbaar die verhalen. Onze dochter die was erg. Die liet zich ook gewoon in de winkel op de grond vallen midden in een driftbui. Deed dan heel dramatisch, maar dat kon ik makkelijk negeren. Als ik dan vroeg of ze klaar was zodat we naar huis konden, was het ook over. Ook thuis kon ik haar driftbuien makkelijk ombuigen naar goede zin.
Maar onze zoon is weer een ander verhaal. Die gilt ook de hele boel bij elkaar en dan op een toon zo hoog. Vraag me af waar hij dat geluid vandaan haalt. Hij is op de een of andere manier ook heel moeilijk uit zo’n bui te krijgen. Vorige week heeft hij bijna een half uur aan een stuk door lopen gillen, huilen, snikken en noem maar op. Dan wordt je zelf ook langzaam gek hoor. Als het niet zo gaat als hij het had gedacht dan begint het gekrijs. Hoop dat deze fase bij hem snel over is.
-
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.