9 januari 2017, gingen we hoor, met z’n tweetjes om half 10 in de trein. Gezellig een dagje inspiratie op doen op de beurs. Ontzettend veel zin om al die mooie spulletjes voor de kleintjes te bekijken.
Want zeg nou zelf, je bent niet alleen een hippe mama door je eigen kleren of spulletjes, je bent er ook één als je kleintje er goed bij zit!
En.. de dag begon al goed, we liepen gelijk de verkeerde hal binnen.. Niet dat dat vervelend was.. er werd zoveel lekker eten uitgedeeld, friet en bitterballen. Maar we hielden ons in en namen alleen een cappuccino, wat overigens al onze 3e bak was. Gelukkig zagen we een bordje die verwees naar hal F, en die moesten we hebben!
Even de jassen ophangen, de presskaarten halen en gaan. Overal lieve mooie kleren, dat je echt een kriebel krijgt dat als je nog geen meisje had je er spontaan eentje zou willen. De jongenskleren waren trouwens ook leuk hoor! Zeker voor Anna en mij voor onze kleine mannen. Je voelt je een beetje als een kind in een snoepwinkel.. daar schattige jurkjes, hier lieve knuffels, verderop weer stoere autootjes.
Ik had heel stoer een paar schoenen aangedaan waar een kleine hak op zat.. hééél slim. Zonder te zeuren gewoon door gelopen, maar ondertussen kon ik wel huilen. Maar hey, je moet er wat voor over hebben om er een beetje als een hippe mama bij te lopen he.
We kwamen bij een stand van Aden and Anais die super mooie spulletjes had, kleertjes, trappelzakken maar ook lifestyle spullen. Er kwam een man op ons afgelopen die er heel stylish uitzag. Één minpuntje was dat hij in het Engels begon te praten, en ik klap dan volledig dicht. Gelukkig hebben we Anna die lekker vloeiend mee kan kletsen in het Engels. Ik probeerde interessant mee te doen, door er af en toe eens een yes en een lach tussen te gooien. ( volgens mij kwam ik er mee weg haha )
Knuffels, knuffels, OVERAL knuffels.. Wat een mooie knuffels stonden daar zeg.. Konijnen, apen, kippen, giraffen, olifanten, schapen, tijgers.. je kon het je zo gek niet bedenken of ze hadden het bij Jellycat. Alle soorten, maten en kleuren hadden ze. Ik had het net over een kind in een snoepwinkel, nou zo voelden we ons echt op dat moment. Anna d’r zoontje heeft knuffeltjes ervan dus ze voelde meteen een band met de dieren 😉
Nog een tijdje gezellig gekletst daar en leuke ideeën met elkaar uitgewisseld.
Toen was het helaas alweer tijd om terug naar huis te gaan. Even langs de presskamer om nog wat goodies ehhmmm informatie te scoren!
Het was een top dag en ook echt een aanrader. Thuis konden we gelukkig en wel voldaan de voetjes even rust gunnen. Zelfs de NS was ons goed gezind de terugweg.